Hallo,
Ik ben op zoek naar ‘lotgenoten’, anderen die ook uit een gezin afkomstig zijn met zowel biologische (in mijn geval drie, waarvan ik de oudste ben) en adoptiefkinderen (in mijn geval een adoptiezus). Graag wil ik met jou/jullie van gedachten wisselen over de moeilijkheden die dit met zich meebrengt.
Ik ben zelf 31 jaar, de oudste in het gezin, mijn zus is 22, was 8 maanden toen ze bij ons kwam.
Wie reageert?
Klaske.
Hai,
Ik ben zelf geadopteerd en in een gezin terechtgekomen met een biologisch kind. Ik ervaar hier absoluut geen problemen bij. Mijn broer (28) (biologisch kind), mijn zusje (23) ook een adoptie kind en ik (25) kunnen heel goed met elkaar omgaan.
Ik ben benieuwd wat jouw ervaringen zijn op dat gebied!
Roos
Ter aanvulling en verduidelijking van mijn eerdere mail. Mijn zus heeft last van het ‘geen-bodem-syndroom’, is slechtziend en heeft ook andere fysieke problemen. Dit heeft ervoor gezorgd dat ze veel aandacht nodig had, meer dan een ‘gemiddeld’ kind. Dat zijn de problemen waar ik op doel, het gaat me er niet om dat ik haar niet als zus zou zien ofzoiets. Voor mij doet het er niet toe of ze biologisch of niet mijn zus is, voor mijn gevoel is ze 100% mijn zus. Desondanks heeft haar aanwezigheid in ons gezin veel invloed gehad, ook op mijn leven.
Daarover zou ik graag van gedachten wisselen met ‘lotgenoten’.
Een hartelijke groet van Klaske.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's