gehandicapte baby

  • Michelle

    Wij zijn aan het nadenken om onze nog ongeboren baby na geboorte af te staan ter adoptie. Ook al willen we nog zo graag, we zijn helaas beiden niet in staat om het kind de intensieve verzorging te bieden die hij/zij nodig heeft. Het kindje zal hier anders teveel onder moeten lijden. Onze baby zal geboren worden met een ernstige vorm van schisis (hazelip) wat overigens wel te verhelpen is. Wie denkt over een soortgelijke beslissing na of heeft deze beslissing inmiddels genomen?

    Als we hiertoe besluiten zal 't vreselijk zwaar worden. Wie heeft adressen voor meer informatie hierover en hulpverleningsinstanties ?

  • Amanda

    begrijp ik het nu goed? Wil jij je kindje afstaan ter adoptie, enkel en alleen omdat het een hazelipje heeft?. Sorry, maar dit begrijp ik niet, is dit een grap ofzo? je staat een kidnje toch niet af alleen omdat het er iets anders uit zal zien dan dat je verwacht had? Voor dat je en kind nam wist je ook dat het wel eens kon gebeuren dat het kindje niet helemaal gezond was. Bovendien , je kunt wel een kerngezond ogend kindje krijgen (zoals ik met wie later zal blijken dat er iets mis is ,in ons geval een aandoening uit het autistisch spectrum), had je het kindje dan ook nog afgestaan? Sorry, maar ik begrijp jullie echt niet. Misschien is het een idee om eens beter te informeren over een hazelipje, praat met “lotgenoten” bv.

    Gr, Amanda

  • Triangle

    Michelle schrijft:

    'Ook al willen we nog zo graag, we zijn helaas beiden niet in staat om het kind de intensieve verzorging te bieden die hij/zij nodig heeft. Het kindje zal hier anders teveel onder moeten lijden. Onze baby zal geboren worden met een ernstige vorm van schisis (hazelip) wat overigens wel te verhelpen is.'

    Oordelen is gemakkelijk maar ook ik vraag me na bovenstaande zinnen af wat de daadwerkelijke reden (aanleiding) is om het kind na de geboorte af te willen staan.

    Ik mag toch werkelijk hopen dat een hazelip NIET dè reden zal zijn…………

    Ieder kind (gehandicapt of niet) vraagt intensieve zorg en aandacht.

    Wanneer het kind hoort dat dit de reden is van het afstand doen…. dan kun je je nu gaan afvragen waar het kind meer onder zal lijden. Je zadelt het kind met nogal iets op: “ Oh, dus omdat ik een mismaakt mondje heb, wilden ze mij niet houden!”.

    Als geadopteerde word ik hier toch echt even héél stil van.

    Misschien dat jullie de verhalen van geadopteerden èn afstandsouder(s) eens moeten gaan lezen.

    (http://www.adoptie.net)

    Hulpverlenende instanties:

    Stichting afstandsmoeders (http://www.afstandsmoeders.nl)

    Fiom (http://www.fiom.nl)

    groet, Triangle

  • Michelle

    Uiteraard is een “hazelipje”niet de reden dat we afstand overwegen. Met of zonder hazelip (hazelip is overigens het minst belangrijke; het kindje heeft een ernstige vorm, waarbij veel meer misvormingen aanwezig zijn). Er is natuurlijk veel meer aan de hand binnen ons gezin, waardoor we het kindje, ondanks de gespecialiseerde opvang die we krijgen, niet die intensieve zorg kúnnen, ookal willen we dat graag, geven. Het kindje moet de beste verzorging krijgen die er is, en mag niet de dupe worden. Wij vinden ‘t net zo verschrikkelijk dat we deze oplossing aan ’t overwegen zijn en uiteraard gaat dit in overleg met diverse artsen, maatschappelijk werk etc.

    Als we hiertoe besluiten, waarvan de kans overigens niet heel groot is zullen we er kapot van zijn. Overigens vroeg ik om ervaringen , tips en adressen. Kan iemand mij die geven ?

  • anja

    sorry hoor het kan aan mij liggen maar ik begrijp jullie probleem even niet hoor! wat het ontstaan van jullie kindje een foutje of zo? want een NORMAAL mens staat haar/zijn EIGEN kindje NIET af! ik ben zelf ook een adoptie kindje! ik ben nu 16 en toen ik 14 was wou ik mijn echte ouders wel eens zien! en mijn adoptie ouders hielden me niet tegen! (hadden ze het maar wel gedaan) ze hielpen me zelfs nou na ongeveer 2 maanden had ik mijn ouders gevonden! hele leuke uitziende mensen! eerste gedachten was: o tof mijn eigen ouders dan kan ik weg bij mijn adoptie ouders omdat ik best veel ruzie had met mijn adoptie ouders want ik was 14 en wou opstap gaan en zo maar ze hielden me tegen omdat ik te jong was! maar goed ik was dol blij! nou we hebben 3 maanden contact gehad tot dat ik er achter kwam dat mijn “ouders” me af hadden gestaan omdat ik maar een oortje heb!

    nou daar ben ik zo van geshrokken dat ik me 2 weken lang heb opgesloten in mijn kamer en dat mijn moeder(adoptie moeder) het eten voor de deur moest zetten en als ze weg was ik het pas pakte! haalde ze het weg ad ik gewoon nix! ik weegde 55kg en na 2 weken weegde ik 41kg! gelukkig ben ik er nu weer over heen maar het is wel allemaal de schult van mijn “ouders” .

    dus moet je na gaan hoeveel jullie kindje gaat lijden als ze later hoort dat ze af is gestaan omdat ze een hazelip heeft! sorry hoor maar volgens mij klopt er iets niet boven in je hoofd!!!!

    groetjes anja

  • Triangle

    Opmerkelijk dat de gespecialiseerde opvang, maatschappelijk werk en de diverse artsen waarmee jullie -intensief- contact hebben geen antwoorden op hebben op de door jou alhier gestelde vragen!

    Je vraagt om adressen, ervaringen en tips.

    Om te beginnen met adressen;

    De Fiom heeft van oudsher te maken met afstand en adoptie. Vandaag de dag begeleiden en ondersteunen ze nog steeds vrouwen die overwegen afstand te doen van hun (nog ongeboren) kind. Tevens beschikken ze over de mogelijkheid je (indien gewenst) te plaatsen in een opvanghuis. Te vergelijken met het vroegere ‘doorgangshuis’ voor ongehuwde zwangere vrouwen.

    Fiom: http://www.fiom.nl

    Ervaringen;

    Medio jaren '90 is de Stichting Aafstandsmoeders opgericht. Deze stichting bestaat uit vrouwen die in het verleden en heden hun kind ter adoptie hebben afgestaan. Ongetwijfeld kunnen zij hun ervaringen met je delen en eventueel adviezen geven.

    St. Afstandsmoeders: http://www.afstandsmoeders.nl

    Andere ervaringen van zowel geadopteerden, afstandsouder(s) en adoptieouders, maar ook informatie m.b.t. de afstandprocedure, adressen etc. etc. kun je vinden op de website Adoptie Trefpunt.

    Adoptie Trefpunt: http://www.adoptie.net

    Tips;

    Moeilijk. Wat versta je onder tips?

    Ik denk dat het lezen/horen van ervaringen, de informatie die een Fiom je kan geven onder deze noemer vallen.

    Tot slot:

    Nemen jullie ook pleegzorg e.d. mee in jullie overwegingen? Adoptie is namelijk erg definitief en zeker niet altijd -hoewel het anders mag lijken- de juiste keuze.

    Groet, Triangle

  • Lesha

    Sorry maar ik lees gewoon dat jullie het kindje wegdoen omdat het te veel moeite is om voor te zorgen.

    Ja zo zie ik het gewoon.

    Want een gezond kindje zou je wel houden?

    Kom op hee een handicap is geen reden om je kind af te staan.

    Als je de verzorging niet alleen kunt dan zoek je toch hulp?

    Voor je kind heb je toch alles over?

  • Lesha

    Hoe zou jij het vinden als jij gehandicapt zou zijn en je ouders hebben je afgestaan omdat je gehandicapt bent, dus als je gezond was dan hadden ze je wel gehouden.

  • Jes

    Je biologische ouders zijn gewoon domme, verwaande mensen. Je ouders, zoals je kent als je echte ouders hebben altijd van je gehouden blijven van je houden, ook al hebben jullie altijd ruzie. Ik ben zelf ook geadopteerd en ben heel anders dan mijn ouders en heb vaak ook onenigheid met ze. Vooral toen ik thuis woonde. Maar ze deden het uit liefde en dat weet ik gewoon. Ik vind het heel moedig van je adoptieve ouders dat ze je opgevoed hebben en gesteund met het zoeken van je biologische ouders, al denk ik dat ze beter hadden kunnen wachten tot je 18 was. Dan was je meerderjarig geweest en uit je puberteit, maar aan de andere kant denk ik ook wel dat het goed is geweest in je geval, zodat je nu weet wat je aan je adoptieve ouders hebt. En laat het geen minderwaardigheidscomplex worden dat je ouders je afgestaan hebben!! They ain't worth it! En ik hoop dat je biologische ouders dit lezen…trouwens, wat voor opleiding hebben ze gehad???????????????????????

  • Lieke

    wie kan er oordelen over jou situatie ,niemand denk ik .

    Niemand mag dat doen .

    Wel vraag ik je een ding,heb je kindje lief ook nu het nog in je buik leefd .

    liefde is de bouwsteen voor de rest van het leven.

    Het kindje leerd nog in je buik zich hechten ook al is er straks een andere moeder.

    Leg je handen beschermend op je buik ,warm en zacht ,kindje ik heb je lief .

    Echt het is zo belangrijk .

    Ik wens je samen een goede beslissing ,hoe die ook uitvalt ,toe en heel veel sterkte in deze zo moeilijke tijd.

    LiekeMichelle schreef:

    >

    > Uiteraard is een “hazelipje”niet de reden dat we afstand

    > overwegen. Met of zonder hazelip (hazelip is overigens het

    > minst belangrijke; het kindje heeft een ernstige vorm,

    > waarbij veel meer misvormingen aanwezig zijn). Er is

    > natuurlijk veel meer aan de hand binnen ons gezin, waardoor

    > we het kindje, ondanks de gespecialiseerde opvang die we

    > krijgen, niet die intensieve zorg kúnnen, ookal willen we dat

    > graag, geven. Het kindje moet de beste verzorging krijgen die

    > er is, en mag niet de dupe worden. Wij vinden 't net zo

    > verschrikkelijk dat we deze oplossing aan 't overwegen zijn

    > en uiteraard gaat dit in overleg met diverse artsen,

    > maatschappelijk werk etc.

    > Als we hiertoe besluiten, waarvan de kans overigens niet heel

    > groot is zullen we er kapot van zijn. Overigens vroeg ik om

    > ervaringen , tips en adressen. Kan iemand mij die geven ?