gehandicapte baby

  • Lieke

    Mag ik eens vragen hoeveel kinderen jij hebt en of die gezond zijn allemaal.

    Wie ben jij dat je mag oordelen ,hoe weet jij wat er aan de hand is .wat heb je mee gemaakt in het leven =

    Waar haal jij je wijsheid vandaan ?ik zou het maar gouw ergenst anders gaan halen wand je kletst uit je nek.

    Hoe kun je zo hard oordelen ?Wat denk je dat er een matschappelijkwerker is die het toe zou staan dat een moeder haar kindje weg zou doen om dat het een handicap heeft ?

    Daar is meer aan de hand .

    Als je er van walgt doe het dan in stilte dat hoeft die moeder niet ook nog tehoren .

    Niet goed voor de moeder en niet voor het kind.

    Wat was je bijdrage aan deze vraag?Lesha schreef:

    >

    > Sorry maar ik lees gewoon dat jullie het kindje wegdoen omdat

    > het te veel moeite is om voor te zorgen.

    > Ja zo zie ik het gewoon.

    > Want een gezond kindje zou je wel houden?

    > Kom op hee een handicap is geen reden om je kind af te staan.

    > Als je de verzorging niet alleen kunt dan zoek je toch hulp?

    > Voor je kind heb je toch alles over?

  • Lieke

    Hoor ik hier toch ook een oordeel uit .

    Al begrijp ik dat niet elk kind dat geadoteerd is het makkelijk heeft .Dit gezin heeft meer problemen dan een handicapgeloof mij nou maar.

    Niet om een mondje niet om een krom ruggetje of wat dan ook .

    Als de moeder het kindje nu laat weten dat het kindje welkom is op deze wereld is dat al het halve werk .

    Het kindje moet nog in de buik leren zich te hechten ook al is er straks een andere moeder.

    Hechten ,liefde warmte .dat moet zij haar kindje meegeven .

    Soms tonen ouders liefde door het kindje af te staan .

    Soms is het het beste wat een kind kan overkomen .

    LiekeTriangle schreef:

    >

    > Michelle schrijft:

    > 'Ook al willen we nog zo graag, we zijn helaas beiden niet in

    > staat om het kind de intensieve verzorging te bieden die

    > hij/zij nodig heeft. Het kindje zal hier anders teveel onder

    > moeten lijden. Onze baby zal geboren worden met een ernstige

    > vorm van schisis (hazelip) wat overigens wel te verhelpen is.'

    >

    > Oordelen is gemakkelijk maar ook ik vraag me na bovenstaande

    > zinnen af wat de daadwerkelijke reden (aanleiding) is om het

    > kind na de geboorte af te willen staan.

    > Ik mag toch werkelijk hopen dat een hazelip NIET dè reden zal

    > zijn…………

    > Ieder kind (gehandicapt of niet) vraagt intensieve zorg en

    > aandacht.

    >

    > Wanneer het kind hoort dat dit de reden is van het afstand

    > doen…. dan kun je je nu gaan afvragen waar het kind meer

    > onder zal lijden. Je zadelt het kind met nogal iets op: " Oh,

    > dus omdat ik een mismaakt mondje heb, wilden ze mij niet

    > houden!".

    > Als geadopteerde word ik hier toch echt even héél stil van.

    > Misschien dat jullie de verhalen van geadopteerden èn

    > afstandsouder(s) eens moeten gaan lezen.

    > (http://www.adoptie.net)

    >

    > Hulpverlenende instanties:

    > Stichting afstandsmoeders (http://www.afstandsmoeders.nl)

    > Fiom (http://www.fiom.nl)

    >

    > groet, Triangle

  • Lieke

    Jullie zijn nog erg jong en kijken in een richting .

    Dat snap ik wel .

    Maar als je honderd mensen hebt ,heb je ook honderd verschillende problemen .

    Wat ik zeggen wil is dat andere mensen misschien wel willen maar niet kunnen .

    Misschien kun je er eens overna denken .

    Dat heeft niets met je eigen leven te maken .

    Ik denk dat de moeder die hier een vraag steld ten einde raad is en niet weet hoe het verder moet in haar leven .

    Hoe moeilijk je het ook heb gehad ,maak iets moois van je leven en probeer niet zo hard te oordelen .

    Vriendelijke groeten Liekeanja schreef:

    >

    > sorry hoor het kan aan mij liggen maar ik begrijp jullie

    > probleem even niet hoor! wat het ontstaan van jullie kindje

    > een foutje of zo? want een NORMAAL mens staat haar/zijn EIGEN

    > kindje NIET af! ik ben zelf ook een adoptie kindje! ik ben nu

    > 16 en toen ik 14 was wou ik mijn echte ouders wel eens zien!

    > en mijn adoptie ouders hielden me niet tegen! (hadden ze het

    > maar wel gedaan) ze hielpen me zelfs nou na ongeveer 2

    > maanden had ik mijn ouders gevonden! hele leuke uitziende

    > mensen! eerste gedachten was: o tof mijn eigen ouders dan kan

    > ik weg bij mijn adoptie ouders omdat ik best veel ruzie had

    > met mijn adoptie ouders want ik was 14 en wou opstap gaan en

    > zo maar ze hielden me tegen omdat ik te jong was! maar goed

    > ik was dol blij! nou we hebben 3 maanden contact gehad tot

    > dat ik er achter kwam dat mijn “ouders” me af hadden gestaan

    > omdat ik maar een oortje heb!

    >

    > nou daar ben ik zo van geshrokken dat ik me 2 weken lang heb

    > opgesloten in mijn kamer en dat mijn moeder(adoptie moeder)

    > het eten voor de deur moest zetten en als ze weg was ik het

    > pas pakte! haalde ze het weg ad ik gewoon nix! ik weegde 55kg

    > en na 2 weken weegde ik 41kg! gelukkig ben ik er nu weer over

    > heen maar het is wel allemaal de schult van mijn “ouders” .

    >

    > dus moet je na gaan hoeveel jullie kindje gaat lijden als ze

    > later hoort dat ze af is gestaan omdat ze een hazelip heeft!

    > sorry hoor maar volgens mij klopt er iets niet boven in je

    > hoofd!!!!

    > groetjes anja

  • Lieke

    Michelle Hallo .

    Wat dapper van je dat je dit op internet bespreekt.

    Het was misschien handiger geweest om iets meer tevertellen ,dan had je niet zo negatieve reacties gehad .

    Je wekt de indruk dat je kindje geadopteerd gaat worden om dat het niet gaaf is .

    Dat zal niet de reden zijn .

    De problemen zullen van andere aard zijn waar dit nog bij komt .

    Hopelijk heb je goede hulp ,

    En nogmaals ookal doe je afstand van je kindje ,laat het weten dat het welkom is op deze wereld en heb het een beetje lief .

    Dan leerd het nu al hoe het zich moet hechten .

    Nogmaals wijsheid en kracht gewenst.

  • Triangle

    Dag Lieke,

    Nee zoals ik in mijn eerdere reactie-aanhef al aangeef, een oordeel hoor je uit mijn mond absoluut niet. Ik stel alleen hardop een vraag aan Michelle.

    Mag de handicap niet de basis reden zijn, is de titel daarentegen bijzonder ongelukkig gekozen. In het begeleidende verhaal schrik je nog eens extra doordat de handicap, van het ongeboren kind, nog eens uitdrukkelijk aangehaald wordt. Hiermee wek je de indruk dat dit de reden zal is in de besluitname van het al dan niet afstand doen ter adoptie.

    Dan lijkt het mij niet minder dan logisch dat men, waaronder ook ik, hierop verbaasd reageert.

    groet, Triangle

    Lieke schreef:

    >

    > Hoor ik hier toch ook een oordeel uit .

    > Al begrijp ik dat niet elk kind dat geadoteerd is het

    > makkelijk heeft .Dit gezin heeft meer problemen dan een

    > handicapgeloof mij nou maar.

    > Niet om een mondje niet om een krom ruggetje of wat dan ook .

    > Als de moeder het kindje nu laat weten dat het kindje welkom

    > is op deze wereld is dat al het halve werk .

    > Het kindje moet nog in de buik leren zich te hechten ook al

    > is er straks een andere moeder.

    > Hechten ,liefde warmte .dat moet zij haar kindje meegeven .

    > Soms tonen ouders liefde door het kindje af te staan .

    > Soms is het het beste wat een kind kan overkomen .

    > LiekeTriangle schreef:

    > >

    > > Michelle schrijft:

    > > 'Ook al willen we nog zo graag, we zijn helaas beiden niet in

    > > staat om het kind de intensieve verzorging te bieden die

    > > hij/zij nodig heeft. Het kindje zal hier anders teveel onder

    > > moeten lijden. Onze baby zal geboren worden met een ernstige

    > > vorm van schisis (hazelip) wat overigens wel te verhelpen

    > is.'

    ———-

    > > Oordelen is gemakkelijk maar ook ik vraag me na >>bovenstaande

    > > zinnen af wat de daadwerkelijke reden (aanleiding) is om het

    > > kind na de geboorte af te willen staan.

    > > Ik mag toch werkelijk hopen dat een hazelip NIET dè reden >> zal zijn…………

    > > Ieder kind (gehandicapt of niet) vraagt intensieve zorg en

    > > aandacht.

    > >

    > > Wanneer het kind hoort dat dit de reden is van het afstand

    > > doen…. dan kun je je nu gaan afvragen waar het kind meer

    > > onder zal lijden. Je zadelt het kind met nogal iets op: " Oh,

    > > dus omdat ik een mismaakt mondje heb, wilden ze mij niet

    > > houden!".

    > > Als geadopteerde word ik hier toch echt even héél stil van.

    > > Misschien dat jullie de verhalen van geadopteerden èn

    > > afstandsouder(s) eens moeten gaan lezen.

    > > (http://www.adoptie.net)

    > >

    > > Hulpverlenende instanties:

    > > Stichting afstandsmoeders (http://www.afstandsmoeders.nl)

    > > Fiom (http://www.fiom.nl)

    > >

    > > groet, Triangle

  • ab

    Ik kan me vrezelijk opvreten over dit soort dingen maar wat ik wel zeg is dat als deze ouders nu al zeggen dat ze het niet aan kunnen ja geeft het dan te adoptie

    want ieder mens heeft het recht om alle verzorging en geluk te krijgen dat er is….

    Gr Ab