adoptie.startpagina.nl

Voor Emily

  • Anonymous avatar

    Zita

    Hoi Emily,

    Is het niet zo dat ook het willen krijgen van een kindje een egoistische keuze is? Het is een verlangen wat jij hebt, wat je wilt vervullen. En of dat kindje dan in je buik groeit, of dat je dat kindje adopteert, dat maakt niks uit. Maar weet wel, dat praktisch iedere idioot een biologisch eigen kindje kan krijgen, maar adoptieouders een lange en zware procedure doorgaan. Ik heb nooit gezegd dat ik adoptie doe om een ander kindje te helpen. Maar aangezien het bij ons steeds op veel verdriet krijgt om een biologisch eigen kindje te krijgen, waarom dan niet adopteren? Dat kindje komt toch wel ter wereld, of wij het adopteren of niet. Waarom zouden wij dan niet mogen proberen dat kind liefde en een warm thuis te geven, iets wat we zo graag willen.

    “Zoek sowieso geen plaatsvervangende liefde bij een kindje die jullie willen adopteren.” schrijf je. Heb je zelf al kinderen? Liefde is niet te vervangen. Een gat wat een kind achterlaat, is niet op te vullen. Maar kan het niet gewoon zo zijn, dat als onze dochter niet was overleden, wij nu ook aan een 2e kindje begonnen waren (of het was er al), gewoon omdat we zoveel liefde hebben te geven.

    Ik maak een beetje op uit jouw berichtje dat je geadopteerd bent en dat het niet echt goed gaat met jou. Dat vind ik heel spijtig.

    Je zegt ook dat de andere de keuze niet hebben. Is het niet dat de biologische ouders die keuze al voor dat kind hebben gemaakt, door er voor te kiezen om het af te staan? Wordt dat niet vaak uit liefde voor het kind gedaan, net zoals dat er uit liefde voor het kind geadopteerd wordt?

    Als wij over een paar jaar ons kindje krijgen (want het blijft nog steeds krijgen, niet nemen zoals zo velen ook over een biologisch eigen kindje zeggen) dan zal dat ontzettend lief worden gehad. En wij zullen alles er aan doen om dat kindje een goed gevoel over zichzelf te laten krijgen. En als ons kind zijn biologische ouders wil opzoeken (dat zijn vraagstukken waar wij nu al mee bezig zijn) en hij/zij wil onze steun, zullen we die ook geven. Het is ons kind en daar zullen we onvoorwaardelijk van houden. Net zoald wij onvoorwaardelijk hebben gehouden van onze zwaar gehandicapte dochter die met 11 maanden is overleden. Liefde zit in je.

    Liefs,

    Zita, mama van Lisa*

  • Anonymous avatar

    emily

    Beste Zita,

    Je hebt werkelijk gelijk: “Is het niet zo dat ook het willen krijgen van een kindje een egoistische keuze is”. Waarop ik je meteen kan antwoorden dat een van de beweegreden is waarom ik er bewust voor kies niet open te staan voor het ‘krijgen’ (ook hier heb je gelijk; het is krijgen en niet nemen) van een kindje.

    Ik ben inderdaad geadopteerd, maar voor de rest zit je er totaal naast. Ik heb heel veel liefde, ook voor mezelf. En omdat ik de liefde in mezelf weet te koesteren, ben ik dus ook in staat liefde aan anderen te schenken. Op mijn sociale contacten in het dagelijkse leven en degene die mij dierbaar zijn heb ik een ‘liefdevolle’ en positieve invloed.

    Inderdaad, ik heb heel veel moeten doorstaan en trotseren, maar door alle ervaringen (zowel positief als negatief) voel ik mij eerder rijk dan arm en hoef je dus niets ‘spijtigs’ voor mij te voelen. Ik heb geleerd om het positieve met het negatieve te laten vergelden, en uit elke gebeurtenis hoe negatief deze ook heeft moge zijn de postieve boodschap kunnen halen.

    Letten jullie wel goed op??? DIt zijn de woorden van een geadopteerd kind. Voor het zelfde geldt, misschien wel net zo een als jullie krijgen. Ik hoop niet voor diegene dat jullie ook zo op haar/hem zullen reageren wanneer gevoelens en gedachten worden geopenbaard. Wij ‘adoptief’ kinderen zullen er altijd een andere belevingswereld op na houden. En let op: Hiermee wil ik niet generaliseren en zeggen dat alle ‘adoptief’ kinderen mijn mening delen. We zijn gelukkig allemaal indiviuelen met elk zo onze eigen meningen en gevoelens.

    Verder wil ik ook jullie veel liefde en succes wensen met de gehele adoptie procedure. En dit meen ik recht uit mijn hart. Zulke keuzes blijven bewonderingswaardig, ongeacht mijn mening daarover.

  • Anonymous avatar

    Zita

    Hoi Emily,

    Dat je uit het negatieve een positieve ervaring wilt halen, vind ik heel knap. Zelf probeer ik dat ook altijd. Waarom was onze dochter zo zwaar gehandicapt en overleed zij? Geen flauw idee. Maar ik weet wel dat ik al veel mensen heb kunnen steunen die ook in zo'n moeilijk situatie terecht zijn gekomen. Dat is toch heel fijn. Is haar leventje niet voor niets geweest. En net zoals jouw levenservaringen, hebben de mijne mij ook rijker gemaakt.

    Ik vind het best wel goed dat je ons aspirant adoptief ouders (dat zijn we nu, want we hebben ons bka nummer sinds gisteren) de andere kant van de medaille probeert te laten zien. Het is niet allemaal rozengeur en manenschijn. En wat als je een moeilijk kind krijgt? Ben je bereid daar voor te vechten? Dat zijn vragen die ieder voor zich moet beantwoorden, maar het is totaal niet erg om eens met je neus er op gedrukt te worden. Daarom schijnt ook de verplichte VIA cursus te zijn. Juist doordat mensen er te rooskleurig tegen aan keken, dat deden ze wel even. Het krijgen van kinderen (inderdaad niet nemen, het blijft zelfs met adoptie wel de vraag of het lukt) is ook niet allemaal makkelijk. Ik ben blij dat mijn moeder ons toen van te voren heeft verteld dat het ook heel moelijk kan zijn. Want daar zaten we dan … 38 weken zwanger, 25 jaar, en we kregen te horen dat we er van uit moesten gaan dat ons kindje bij de geboorte zou overlijden. Tja, en dan??? Dan moet je verder, dan moetje voor je kind kiezen, je zelf op zij zetten. En als je een adoptie kind krijgt met bepaalde problemen, moet je bereid zijn het zelfde te doen. Het mentale belang van het kind gaat in mijn ogen altijd voor. Een kind kan nog niet redeneren en begrijpen waarom iets is, wij wel.

    Nou ja, hoe dan ook, het blijft altijd afwachten. Ook met een biologissch eigen kind, zekerheden heb je nooit. En je moet altijd het beste van je situatie (hoe beroert die zo af en toe ook kan zijn) proberen te maken.

    Liefs,

    Zita