Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
topy
wat bedoel je daar mee?
Topy. Ik neem aan dat je vraag gaat over het laatste wat ik schreef.
Ik was inmiddels 40 jaar oud. Mijn vrouw was toentertijd 34 jaar oud.
Om in aanmerking te komen voor de adoptie van een baby geldt de leeftijd
van de oudste partner. Er mag niet meer dan 40 jaar leeftijdsverschil tussen
het te plaatsen kind en de oudste ouder.
Een bezwarenprocedure zou meer tijd in beslag gaan nemen dan maar mee
te werken aan het externe onderzoek. Verder loop je toch het risico dat je alsnog
dient mee te werken aan een extern onderzoek om door te gaan met de adoptieprocedure. Mijn vrouw en ik vonden het moeten ondergaan van een
extern onderzoek vernederend. Beiden hebben wij gesproken met twee psychologen. Voorts moesten wij een intelligentietest doen. De psychiater
vroeg aan mij wat wij kwamen doen. Toen hebben wij aan hem uitgelegd
dat hij hiervoor naar de rvdk te Rotterdam moest bellen, want wij begrepen dat
toen en nu nog steeds niet. De uitslag van het multidisciplinair onderzoek
was een soort cumlaude rapport. Wij waren uitermate geschikt voor het
ouderschap. Ook problematische adoptiekinderen zouden bij ons kunnen
worden geplaatst. Achteraf - wij zijn jawel op 5 december 1998 met onze zoon Carlos geland- zijn wij nog immer blij dat wij hebben doorgezet.
Carlos is een heerlijk mannetje van inmiddels 3 jaar oud. Hij heeft een sterke
eigen wil, maar ik denk dat jullie dat wel herkennen.
Mijn boodschap aan Henk Kroondijk en echtgenote is doorgaan met de procedure
gr. Carel
Beste lezers waaronder Topy Het komt er op neer dat wij na een telefoontje op 4 september j.l. van Kind enToekomst dat de halfbroer van onze zoon Carlos in een kindertehuis zit met de vraag of wij hem wilden adopteren nog doende zijn met deze procedure.
De raad heeft om dat Rigoberto een broertje is van onze zoon Carlos een spoed
aanvraag rapportage gehad van het M.v.J. Dit vond plaats begin september
Op 5 december vindt het tweede gesprek met de raad bij ons thuis plaats.
Rigoberto mag alleen indien hij geen ernstige handicap heeft en omdat hij
een broertje van Carlos is naar ons gezin, indien de raad die handelt in belang
van het kind, positief adviseert. In America wil men Rigoberto niet hebben.
Op internet kan je namelijk fotootjes zien van waiting childeren.
Keuze genoeg, maar jammergenoeg geldt dit niet voor Rigoberto.
Of hij onze tweede zoon komt naar ons of hij blijft in een tehuis in Guatemala.
gr. Carel
Imco Lanting schreef:
>
> Geachte lezer/lezeres
>
> Op dit moment is Endemol Nederland bezig met het opstarten
> van een nieuw televisieprogramma met als titel 'Het zit mij
> tot hier'. Het programma wordt gepresenteerd door Caroline
> Tensen en zal uitgezonden worden door de TROS vanaf 27
> december 2001.
>
> Caroline Tensen zal in dit programma sociaal maatschappelijke
> gebeurtenissen die haar en anderen zo opwinden aan de kaak
> stellen. Zo ook het onderwerp adoptie. Wij zouden middels
> enkele verhalen van mensen die bezig zijn/of bezig zijn
> geweest een kindje te adopteren willen laten zien dat deze
> weg lang en (vaak)schrijnend is. En natuurlijk willen wij
> hierop een antwoord. Is het daadwerkelijk nodig om mensen zo
> lang te testen, aan onderzoeken te onderwerpen en waarom? Het
> is de bedoeling ook de betreffende instanties te confronteren
> met de gang van zaken.
>
> Ik hoop dat we uw verhaal -mocht u ervaring hebben op dit
> gebied- tegemoet kunnen zien. Ik neem daarna z.s.m. contact
> met u op. Vermeld daarom, als u dat wilt, ook uw
> telefoonnummer in uw reactie.
>
> Met vriendelijke groeten,
> namens de redactie ‘Het zit mij tot hier’
>
> Imco Lanting
> Endemol Nederland
Hallo Imco,
Indien je aandacht besteeds het de lange procedure van het adopteren van een kind, vergeet dan vooral de verzekeringsmaatschappij niet. Er zijn verzekeringsmaatschappijen bij die het aspirant adoptieouders nogal moeilijk maken: zij weigeren bijv. op voorhand het kind op te nemen, ze eisen eerst een gezondheidsverklaring van een Ned. arts. Dit betekent in de praktijk dat het kind de eerste weken cq. maanden van zijn of haar verblijf in Nl. onverzekerd is….
Ook wij hebben geen goede ervaringen met onze verzekeringsmaatschappij ONVZ.
Groeten, Marjan Mullié
Ja, het duurt lang. Maar in Nederland (een ook gelukkig in andere landen) zijn we het er allemaal over eens dat:
1) Er geen sprake mag zijn van kinderhandel
2) De biologische moeder haar bedenktijd moet hebben gehad om evt. terug te komen op haar moeilijke besluit
3) Het toch een zaak is van vraag van aspirant adoptie ouders (hoger) dan het aanbod te adopteren kinderen. (lager) en
4) De verantwoordelijkheid van het Min. van Justitie om toch een eerste screening te hebben gedaan over het bewijs van goed gedrag (ook internationaal) bij de ouders als uitdrager dat we niet ‘zomaar Jan en alleman’ laten adopteren. Hetgeen nog wel eens frustraties kan oproepen bij de adoptie-ouder omdat Jan en alleman wel kinderen kan krijgen.
Let wel: op het laatste hebben we sowieso geen invloed.
Kortom: het is een goede zaak om alles goed te doorlopen terwijl dit soms tot moedeloosheid kan leiden bij de vragende partij.
Dit alles van een ‘verse’ adoptie-ouder van een dochter uit China en een tweede op komst uit Haiti.
Fam. Schouten, tel.0320-264404.
Lelystad.
Ja, het duurt lang. Maar in Nederland (een ook gelukkig in andere landen) zijn we het er allemaal over eens dat:
1) Er geen sprake mag zijn van kinderhandel
2) De biologische moeder haar bedenktijd moet hebben gehad om evt. terug te komen op haar moeilijke besluit
3) Het toch een zaak is van vraag van aspirant adoptie ouders (hoger) dan het aanbod te adopteren kinderen. (lager) en
4) De verantwoordelijkheid van het Min. van Justitie om toch een eerste screening te hebben gedaan over het bewijs van goed gedrag (ook internationaal) bij de ouders als uitdrager dat we niet ‘zomaar Jan en alleman’ laten adopteren. Hetgeen nog wel eens frustraties kan oproepen bij de adoptie-ouder omdat Jan en alleman wel kinderen kan krijgen.
Let wel: op het laatste hebben we sowieso geen invloed.
Kortom: het is een goede zaak om alles goed te doorlopen terwijl dit soms tot moedeloosheid kan leiden bij de vragende partij.
Dit alles van een ‘verse’ adoptie-ouder van een dochter uit China en een tweede op komst uit Haiti.
Fam. Schouten, tel.0320-264404.
Lelystad.Imco Lanting schreef:
>
> Geachte lezer/lezeres
>
> Op dit moment is Endemol Nederland bezig met het opstarten
> van een nieuw televisieprogramma met als titel 'Het zit mij
> tot hier'. Het programma wordt gepresenteerd door Caroline
> Tensen en zal uitgezonden worden door de TROS vanaf 27
> december 2001.
>
> Caroline Tensen zal in dit programma sociaal maatschappelijke
> gebeurtenissen die haar en anderen zo opwinden aan de kaak
> stellen. Zo ook het onderwerp adoptie. Wij zouden middels
> enkele verhalen van mensen die bezig zijn/of bezig zijn
> geweest een kindje te adopteren willen laten zien dat deze
> weg lang en (vaak)schrijnend is. En natuurlijk willen wij
> hierop een antwoord. Is het daadwerkelijk nodig om mensen zo
> lang te testen, aan onderzoeken te onderwerpen en waarom? Het
> is de bedoeling ook de betreffende instanties te confronteren
> met de gang van zaken.
>
> Ik hoop dat we uw verhaal -mocht u ervaring hebben op dit
> gebied- tegemoet kunnen zien. Ik neem daarna z.s.m. contact
> met u op. Vermeld daarom, als u dat wilt, ook uw
> telefoonnummer in uw reactie.
>
> Met vriendelijke groeten,
> namens de redactie ‘Het zit mij tot hier’
>
> Imco Lanting
> Endemol Nederland
Beste Imco Lanting,
Tot mijn ‘verbazing’, maar aan de andere kant ook weer niet, zie ik de zoveelste poging meer helderheid te krijgen door de ‘commerciele media’ over adoptie en de procedures ervan.
Het interessante aan jullie idee, is dat het waarschijnklijk weer zal gaan over wat er allemaal niet goed aan is of gaat. Zoals waarschijnlijk allemaal weer door ‘teleurgestelde adoptie/pre-adoptieouders’. Maar wanneer laat de media volwassen geadopteerden aan het woord over de noodzaak en misverstanden over adoptie en procedures hierover ????
Zijn jullie ervan op de hoogte, dat er organisaties voor en door geadopteerden worden gerund en dat al zo goed als tien jaar. Nederland bezit hiermee een scala aan (jonge) volwassenen die of ervaringsdeskundigen zijn of zelfs op organisatorisch vlak professionals/wetenschappers zijn op het adoptievraagstuk. Ik ben benieuwd welke media zichzelf serieus neemt en deze kant eens erbij durft te betrekken.
Dit geeft een beter en reeel beeld over werkelijkheid dunkt mij !
Met vriendelijke groet,
Hilbrand Westra
(10 jaar adoptiewerk ervaring en geadopteerde !)
Helaas, helaas,
Zo ontwikkeld als we zijn zo ongelooflijk dom en kwetsend zijn we tegelijkertijd als mensheid.
Tot mijn schrik en verbazing, las ik een artikel uit de Marie Claire (een blad volgens mij die mikt op de niet minbedeelde middenklas vrouwen zo tussen de 27 en 37 jaar) van afgelopen november over een kinderveiling in Nashville (Elvisstad bij uitstek). Het artikel van Jennifer Wolff laat zien wat een mensonterende activiteiten we kunnen ontplooien om vooral, zeggen we dan, kinderen te helpen om aan ouders te komen.
Je kan toch enigzins voorstellen, dat dit type ouder ook de ouder is waarvan je zou kunnen afvragen of zij door een procedure in Nederland heen zouden komen. Dit even revererend aan het Tros programma wat hieraan gewijd zal worden.
Ik zou een ieder die hier over kan en wil nadenken om te reageren, want dit kan natuurlijk niet ! Of wel ?
Graag hoor of zie ik reacties tegemoet !
Hilbrand Westra
06-22541073
