zoeken, terwijl je weet dat het niet kan

Hoi Sharika,

Ik hoop voor je dat er toch een mogelijkheid komt om te zoeken en ook dat je zult vinden.

Het valt totaal niet te vergelijken, maar ik heb mijn biologische Opa nooit gekend (vader van m'n moeder, haar ouders zijn op haar 15e gescheiden). Maar 5 jaar geleden ben ik op zoek gegaan. Mijn moeder vertelde dat hij altijd zei dat er van haar niks terecht zou komen. Ik vind zelf dat ik een fantastische moeder heb en hoop zelf ook ooit zo voor mijn (adoptie)kindje te kunnen zijn. Dus ik dacht “ik zoek hem op en zal hem eens even vertellen hoe fantastisch zij is”. Nu was dit in Nederland, dus veel makkelijker. En ik ben er achter gekomen dat hij in '94 is overleden en heb met mijn moeder haar halfzus gesproken.

Toen ik dat had gedaan had ik rust, ik hoefde niet meer te weten van die familie die ik niet ken. Maar daarvoor had ik een bepaald gevoel in mij, ik had geen rust, wilde dingen weten. Misschien heb jij dat ook en zal een zoektocht met hopelijk antwoorden je rust geven.

Ik hoop voor je dat je toch kunt zoeken en dat je ouders je er in zullen steunen en helpen. Heel veel sterkte en succes gewenst!

Liefs,

Zita

sharika

Zita