gemengde gezinnen

lyanne

14-05-2002 17:16

Het verlangen om een adoptiekind op te nemen in ons gezin is erg groot (wij hebben reeds 2 biologische dochtertjes) maar als ik er veel over lees zie ik af en toe steeds grotere beren op de weg. Hechtingsstoornis, bodemloos-syndroom, frictie tussen biologische- en adoptiekinderen. De literatuur m.b.t. adoptie geeft enkel de mogelijke problemen aan, maar is het niet zo dat 2 van de 3 adoptie-plaatsingen wel goed verloopt? Uiteraard begrijp ik dat de adoptie voor het adoptiekind (en de rest van het gezin) grote inpact zal hebben maar soms denk ik dat ik wel orthopedagogiek gestudeerd moet hebben om ons kindje straks te kunnen doen opgroeien tot een gelukkig volwassene. Wat kunnen we doen om probleemsituaties voor te zijn? Wat zijn de vruchten van 12(?) jaar V.I.A. cursus?Zijn er ook (gemengde) adoptie gezinnen waarin ieder kind gelukkig is opgegroeid?
een (bezorgde) aspirant adoptiemoeder.
elke

14-05-2002 20:44

Hallo Iyanne,
Wij zijn aspirant-adoptieouders uit BelgiÃƒÂ«. We hebben de voorbereidingscursus afgerond, onze beginseltoestemming gekregen en mogen begin juni naar onze adoptieorganisatie voor ons intakegesprek. Voor wij aan de voorbereiding (bij jullie VIA) begonnen hoorden we ook enkel het negatieve van adopteren. Maar door de voorbereiding weten we nu dat adopteren vooral heel mooi is en dat voor de meeste problemen ook een oplossing bestaat. Waar wij het meest bang voor zijn is het hechten, maar we horen dat dit in de meeste gevallen goed gaat. Als men ons weer maar eens vertelt over de problemen - meestal mensen die het beter denken te weten, maar die zelf niets met adoptie te maken hebben- krijgen wij nog meer het gevoel dat we zeker moeten doorgaan met wat we bezig zijn.
Ik wil maar zeggen: laat je niet afschrikken door die negatieve verhalen, als adopteren iets is wat je vanbinnen uit ‘ voelt’ moet je ervoor gaan.
Hartelijke groeten,
Ineke
Bar

16-05-2002 16:26

Hallo elke,
Hebben jullie ook biologische kinderen ? Wij zijn pas begonnen, hebben net ons nummer en erg benieuwd naar ervaringen van Gemengde gezinnen?
Groeten Barbara.
Elke

17-05-2002 10:23

Hallo Barbara,
Wij hebben helaas geen eigen kinderen. De natuur besliste daar anders over.
Over gemengde gezinnen kan ik je dus niet veel vertellen.
Groeten,
Elke
Nancy

17-05-2002 12:40

Hallo Lyanne
Sinds anderhalf jaar zijn wij de trotse ouders van een zoon die geboren is in de Filippijnen. Er is maar 1 ding dat ik je kan vertellen. Als jullie zelf achter de keuze staan, GA ER DAN VOOR. Wij hebben alle negatieve informatie aangehoord en meteen weer overboord gegooid. Want niemand kan in de toekomst kijken. Wij geven onze knul liefde en een veilig thuis. En de toekomst ????????????
Veel succes ermee.
Nancy
inge

19-05-2002 19:15

hoi lyane
Ooit aan pleegzorg gedacht?
Bezoek hun site eens en vergelijk
groetjes inge
Ingrid Busser

30-05-2002 09:10

Hoi,
Ik zelf ben een kind uit een gemengd gezin. Na mijn broer en ik hebben mijn ouders begin jaren 80 nog twee kinderen geadopteerd uit Sri Lanka. Er zit 11 jaar tussen mij en mijn eerst geadopteerde zusje. Ik heb er nooit problemen meegehad dat we een gemengd gezin hadden. Ik vond het prachtig. Het was iets wat anderen niet hadden. Ik ben er wijzer doorgeworden omdat ik tot dan toe de benjamin was. Mijn ideale gezin is ook een gemengd gezin maar helaas zit dat er niet in. Hoe mijn zusjes het ervaren hebben weet ik niet. Maar ik dacht niet dat ze het zo erg vonden. We zijn altijd een hecht gezin geweest. Tja, zij waren bruin maar echt mijn zusjes. Ik zei altijd: “We lijken op elkaar”. Problemen die er waren kwamen meer uit het feit van de adoptie dan het feit van een gemengd gezin. En die problemen waren geen grote problemen. Het enige “grote” probleem was dat van mijn jongste zusje. Zij was aan mij en mijn vader gehecht (nog steeds) en niet aan mijn moeder en dat vond mijn moeder vervelend.
Ik hoop je hiermee wat meer duidelijkheid te hebben gegeven.
Groeten,
Ingrid Busser
miranda

09-06-2002 17:47

Hoi,
Ik las net je vraag voor het eerst.
Wij zijjn net terug uit China met een dochtertje dat 6 juli 1 jaar wordt.
We hebben al een dochter van bijna 4 en een zoon van 7,5 jaar. Deze zijn beide biologisch eigen kinderen. Ik denk dat onze keuze voor onze derde dochter heel bewust is geweest meer denk dat het meer tijd kost om te wennen dan met een “normale geboorte”. Ze is nu ruim een maand bij ons en begint nu een beetje te laten merken dat wij voor haar belangrijk zijn.
Als je me eens wilt bellen kan ik je wat uitgebreider te woord staan.
Mail me dan maar even dan geef ik je ons tel. nummer.
Succes met de beslissing.
Groetjes,
Miranda
Ethel

02-07-2002 22:08

Hoi Miranda,
ik las je reactie op het prikbord.
Wij hebben een (biologisch) dochtertje van ruim 4 jaar oud en willen graag een tweede kindje. De VIA-cursus hebben wij inmiddels afgerond, dus we zijn weer een stapje dichterbij. Op het moment dat wij ons kindje mogen gaan halen, zal onze dochter waarschijnlijk 6/7 jaar zijn.
Hebben jullie je kinderen meegenomen naar China?
Wanneer in de procedure hebben jullie je kinderen verteld dat ze er een broertje/zusje uit China bijkrijgen?
Tot nu toe hebben wij nog maar weinig informatie gekregen m.b.t. gemengde gezinnen, dus ik zou het leuk vinden als je me een keer terugmailde!
Alvast bedankt!
Ethel
Barbara

03-07-2002 21:52

Hoi miranda,
Was het moeilijker om je derde dochtertje te adopteren omdat je al twee “eigen”kinderen hebt? Ik begreep uit de folder van VIA dat een kind oke is maar bij twee word het extra moeilijk? Deze vraag is meer voor een vriendin die ook al twee kindjes heeft. Ik zelf heb een zoontje die nu 10 maanden is en we zouden graag een dochtertje willen adopteren.
Veel plezier aanstaande zaterdag de zesde!!!
Groeten barbara.

gemengde gezinnen

lyanne

elke

Bar

Elke

Nancy

inge

Ingrid Busser

miranda

Ethel

Barbara