We zijn net terug uit Indonesie.
We hebben 2 geadopteerde kinderen 1 van 19 en 1 van 14.
De oudste komt uit Indonesie.
We hebben altijd gezegd als het kan gaan we naar hun geboorteland terug.
We zijn 2 jaar bezig geweest om iemand te vinden die voor ons in Indonesie wilde zoeken.
Vorig jaar is de echte zoektocht begonnen en 2 dagen later was de familie gevonden.We hebben brieven geschreven en er werd steeds gezegd dat we welkom waren. Dit jaar zijn we er heen geweest. Het was zo ontzettend mooi net een sprookje.
Het was zo'n warm welkom.
We blijven kontakt houden met de familie en onze zoon gaat over 2 jaar er weer heen. Hij gaat nu ook Bahasa Indonesich leren.
Over 4 jaar gaan we naar het geboorteland van onze dochter. Dat zal anders gaan maar hopelijk kunnen we dan weer terug kijken op een mooie tijd.
We beseffen wel dat we geluk hebben gehad en dat het ook anders kan gaan.
Ik weet dat dit een discussiebord is maar toch wilde ik het even vertellen.