adoptie.startpagina.nl

adoptie, en zelf een gehandicapt kind

  • Anonymous avatar

    Mona

    Ik heb een vraagje over de Raadsgesprekken, ik weet inmiddels dat ze kijken naar de draagkracht in ons gezin, i.v.m. onze gehandicapte zoon.

    Dus of we het aan kunnen om er nog een kindje bij te hebben.

    Wij zijn er wel van overtuigd hoor dat we het aankunnen.!

    Maar op dit moment krijgen we dus 5 nachten hulp (epilepsie zoon), en 2x in de week thuishulp (om op te passen), van 4 uur.

    Nu vraag ik me dus af of het misschien verstandiger is om voordat we de gesprekken krijgen volgend jr., te zorgen dat we geen hulp of veel minder hulp hebben.

    Klinkt misschien wel raar, omdat het net is of we die hulp dus niet nodig hebben, dat is niet helemaal waar, maar als het moet dan moet het maar, (het 1e jr. heb ik het ook zonder hulp moeten redden).

    Of kunnen we het beter zo laten? en dat we dus zeggen dat we de hulp s nachts nodig hebben, en dat dat alleen maar gunstig is voor het kindje dat zou k9omen, omdat we dan de zorg voor Max s nachts niet hebben. En dat de hulp overdag als oppas dient, dat dat ook alleen maar goed is voor het toekomstig kindje, omdat je dan even helemaal tijd hebt voor het kindje alleen.

    Hoe zal de Raad onze situatie interpreteren? Zullen ze denken: ze krijgen zoveel hulp, dat kunnen ze niet aan als ze nu al zoveel hulp nodig hebben.

    Weet iemand hier iets van af, of zit iemand in dezelfde situatie? dan hoor ik het graag.

    Vr.gr. Mona

  • Anonymous avatar

    anna

    Ik vind dat je moet eerlijk zijn. Je begint anders een nieuw leven met een leugen en ze komen er toch achter. Ik weet niet hoe zwaar het mee zal wegen maar als ze er achter komen dat het niet allemaal waar is dan maak je ook geen goeie beurt.

  • Anonymous avatar

    Mona

    Ha anna,

    Misschien begrijp je mijn verhaal niet goed hoor. Het is dus niet mijn bedoeling om tegen hen te liegen.

    Het is dus zo dat we die hulp voor onze zoon wel kunnen gebruiken, maar we kunnen ook wel zonder als het niet anders kan.

    Wel bedankt voor je reactie.

    Groetjes

  • Anonymous avatar

    anna

    Hoi Mona

    Het is mijn bedoeling niet om je te beschuldigen/kwetsen hoor.

    Ik denk dat je moet doen wat je zelf het beste lijkt, de mensen van de kinderbescherming zijn ook gewone mensen. Je moet hun overtuigen dat je het aan kunt. Een gehandicapt kind thuis is geen bezwaar om nog een kind te adopteren, het kan ook gunstig uitvallen nl dat je problemen aan kunt. Wil niet zeggen dat je een probleem kind hebt hoor. Het gaat erom dat je een kind liefdevol kunt opvoeden.Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel. ik wens je in ieder geval heel veel succes toe en ik hoop dat het je lukt want er zijn nog heel veel kinderen die ouders en liefde nodig hebben.

    Groetjes Anna

  • Anonymous avatar

    Mona

    Dank je wel Anna,

    Nee dat begrijp ik wel dat je het zo niet bedoelde………

    Daar was ik dus benieuwd naar of een gehandicapt kind geen bezwaar is om een kind te adopteren.

    Alleen zit ik nog steeds met de vraag hoe de raad het interpreteerd als je dan wel hulp hebt voor dat gehandicapt kind.

    Denken ze dan dat je het niet aankan, of vinden ze het alleen maar goed, omdat je in ieder geval weet hoe je hulp aan moet vragen, en dat je dan meer tijd hebt ook voor het toekomstige kindje.

    Zit jij in zo n zelfde situatie Anna?

    Groetjes Monique

  • Anonymous avatar

    anna

    Nee ik zit niet in dezelfde situatie. Ik heb 2 geadopteerde kinderen van 19 en 14 jaar. In mijn groep van onze jongste zat een echtpaar die een gehandicapte dochter heeft en die heeft ook een meisje geadopteerd. Ik denk dat je de raad gewoon moet overtuigen dat je het beste met je kind voor hebt.Je moet niet bang zijn want het zijn gewone mensen hoor. Je kind is thuis en je bent er voor hem. Er zijn zoveel situaties dat mensen hulp nodig hebben en we leven in een land dat het gelukkig mogelijk is. Persoonlijk vind ik het goed dat mensen om hulp vragen als dat nodig is.

    Ik hoop dat je reakties van mensen krijgt die ook in zo'n situatie zitten.

    Op zich is een gehandicapt kind geen bezwaar om nog een kind te adopteren. De raad keek bij ons naar de achtergrond en of we geen criminelen waren. Dat is dus al 20 - 17 jaar terug. Wij hebben ook geen curcus gevolgd en het gaat heel goed met onze kinderen.

    Ik wens je heel veel succes toe en laat je het nog even weten hoe het verder afloopt?

    Groetjes Anna

  • Anonymous avatar

    Mona

    Ha Anna, dus jij denkt dat het in ieder geval wel mogelijk is om te adopteren als je een gehandicapt kindje hebt?. Maar dat is natuurlijk wel al een aantal jaartjes geleden dat je de jongste hebt geadopteerd.

    Groetjes Mona

  • Anonymous avatar

    Anna

    Het is inderdaad 13 jaar terug dat onze dochter bij ons kwam.

    Een gehandicapt kind is geen bezwaar om een kind te adopteren.

    Dat zou toch te gek voor woorden zijn als dat zo was.

    Het kan ook positief werken, je kunt tegenslagen verwerken.

    Groetjes Anna

  • Anonymous avatar

    jeanne

    Hoi Mona,

    Had al langere tijd niet meer op dit prikbord gekeken daarom dit verlate bericht.

    Wij zitten in dezelfde situatie als jullie.

    In het kort zal ik de situatie schetsen en als je wilt kun je me prive mailen, liever niet via het prikbord.

    Wij hebben een meervoudig complex gehandicapt kind daarna een geadopteerd kind en binnenkort krijgen we ons volgende (geadopteerde) kind. Om nu alles goed te laten draaien vragen we thuishulp.

    Tot nu toe gaat alles prima en heeft er niemand moeilijk over gedaan.

    Het heeft ons leven bijzonder verrijkt want we waren wel ouders maar altijd de ouders van een gehandicapt kind nu zijn we ouders met o.a. een gehandicapt kind.

    Heel veel succes en mail gerust als je meer wilt weten. Bij de eerste adoptie

    heb ik ook ervaring proberen te vinden maar niemand kende een voorbeeld.

    Adopteren met een biologisch geh. kind komt zeer zelden voor heb ik ervaren. Wij staan er zeer postief tegenover.

    Groetjes Jeanne