Een korte verhaal over ons. Frans, Roelinde en Gloria en Juan.
Wij zijn in 1994 gestart met adoptie en konden februari 2000 afreizen naar Colombia. Gloria (nu 7 1/2) en Juan (bijna 6) zijn al weer een hele tijd bij ons. Het gezin loopt met alle ups en downs die bij een jonge familie horen goed. Je moet aan veel denken; er zijn soms kleine probleempjes, maar over het geheel zijn dat de “gewone” opgroei zaken.
Door een enorm goed contact met de tolk in Bucaramanga hebben wij vanaf het begin veel informatie (en foto's) gehad van de pleegmoeder en haar huis (woonomgeving) waar Gloria en Juan na de uithuisplaating terecht kwamen.
Doordat de pleegmoeder ook weer goed contact had met de biologische ouders wisten wij al vrij snel alles van de gezins-situatie van vader, moeder, oudere broer en zus en baby-zusje. In 2001 kregen wij via de tolk te horen dat de leefomstandigheden voor “onze” familie moeilijk waren. Wij hebben toen in overleg met de tolk besloten de familie direct geldelijk te gaan ondersteunen.
Een hele stap, maar omdat we onze contactpersoon in Colombia volledig konden vertrouwen eigenlijk ook weer niet erg moeilijk. Wat we deden? We openden een girorekening met pasje. Zorgden voor een veilige verzending van het pasje naar Bucaramanga. Gaven via de contactpersoon door hoeveel pesos per twee weken beschikbaar waren en gaven uiteraard de pincode door. Vanaf het begin is de ondersteuning perfect verlopen.
Onze contactpersoon heeft de moeder geholpen met het feitelijk pinnen en ook met een stukje financieel management. Het gezin heeft vrij snel een eigen apartement kunnen huren en de twee oudste kinderen konden naar een goede school (met goed en gezond eten). De familie heeft in het afgelopen jaar een sprong kunnen maken van armoede naar relatieve welvaart. Gezondheid is bij allen prima, School maakt onderdeel uit van het dagelijkse leven. Iedereen is gelukkig.
Wat is nu eigenlijk nog het probleem zou je zeggen. Nu….. afgelopen december hebben wij met onze kinderen samen een “kerstpakket”gemaakt met daarin allerlei kleine dingen, zoals stiften, leuke kleren etc. We hebben bij Gloria en Juan aangegeven dat we het zouden gaan sturen naar “de familie” in Colombia. Beide kinderen hebben er met veel enthousiasme aan meegewerkt. Tekeningen zijn meegestuurd en knuffeltjes. Wij hebben het pakje mee kunnen geven aan een tweetal “colombianen” die net in december op familiebezoek zouden gaan. Zij hadden een wegwerp camera van ons mee en zijn op bezoek geweest bij “onze familie”.
Enkele weken later kregen we een fikse hoeveelheid foto's…… En daar zit nu de discussie tussen nederlandse vader: frans en moeder: roelinde. Hoe brengen wij de beschikbare informatie over. Wanneer doen we dat? Is het nu te vroeg voor ze om een foto te zien van een 12 jarige broer (waarbij ik denk, Juan zo zie jij er dus over 6 jaar uit?). Wat zal Gloria denken als ze haar colombiaanse moeder ziet? Het zijn voor veel adoptieouders waarschijnlijk “ver van mijn bed problemen”. Hoe pak je het op? Wanneer doe je het? reacties?…………..graag Frans & Roelinde