Hallo Allemaal ,
Wat houdt dat nu precies in zo'n onderzoek? Ik kan me er niks bij voorstellen? Ik las iets over je eigen levensloop omschrijven?
En wat doen ze nog meer???? Gaan ze allemaal in prive dingen zoeken?
Ben erg benieuwd. We staan nog maar net ingeschreven maar ik wil zoveel mogelijk weten over adoptie en de voorafgaande procedure.
Groetjes Chantalle
Hallo Chantelle,
Het onderzoek bestaat uit een aantal gesprekken. Vaak wordt om een levensloop van beide partners gevraagd. Delen hieruit zullen later in het rapport worden vermeld en vormen de startpunten van de gesprekken. Heel in het kort gaat het erom hoe je reageert op dingen die er in je leven zijn gebeurd, hoe je daarmee omgaat, zowel de positieve als negatieve dingen. Daarnaast wordt gesproken over wat je verwachtingen zijn van je toekomstig kindje, hoe je met bepaalde dingen om denkt te zullen gaan (discriminatie, verdriet), hoe je met conflicten binnen je gezin omgaat.
Er wordt niet over de plinten gestreken ;-) en ook worden de vierkante meters van je huis niet geteld.
Groetjes,
Meta Meulenbelt
Tja, verplicht…
Het is de bedoeling dat je je levensverhaal opschrijft en meestal moet dit aan de hand van een aantal steekwoorden die je krijgt van de RvK (dit gaat per Raad verschillend, maar meestal krijg je een lijstje aan de hand waarvan je dit levensverhaal op kunt schrijven).
Persoonlijk vind ik het niet prettig om dingen te verzwijgen, en je loopt natuurlijk ook altijd een risico dat je je verspreekt tijdens één van de gesprekken. T.a.v. wat jij schrijft: je hebt dus een verleden wat je hebt moeten verwerken. Daar praat je over met de Raadsonderzoeker. Dan komt zeker de vraag ter sprake hoe je dit verwerkt hebt. Het lijkt mij dat als je hulp gezocht hebt (en resultaat geboekt hebt) bij professionele zorg dat dat juist een positief punt is. Maar goed, ik ben geen Raadsonderzoeker…
Een raadsonderzoeker is geen privé detective en gaat volgens mij geen onderzoek doen bij je huisarts bijv..
Wat ik wel heb begrepen is dat als je erg zwijgzaam bent een Raadsonderzoeker eerder geneigd is meerdere gesprekken te willen en eventueel extra onderzoek door een Psycholoog bijvoorbeeld. Daarentegen als je een open opstelling hebt verloopt het onderzoek snel en prettig (dit is onze eigen ervaring).
Ik wens je wijsheid!
Meta
Helemaal met Meta eens, ben ook erg voor eerlijkheid…maar helaas heb ik daarmee geen positieve ervaring met de Raad. Ook ik besloot zeer open te zijn over mijn verleden, denkende dat dat positief zou uitwerken. Maar meteen werd ik gezien als probleem geval, een risico. Dus in eerste instantie: afgewezen en uiteindelijk een jaar lang extra gesprekken en gedragstesten gehad. En na dat ellende jaar kregen we dus uiteindelijk een positief advies. ik zou het niemand aanraden. Vorige week hoorde ik nog van iemand die een negatief advies krijgt vanwege een psychiatrisch verleden.
Je weet zelf hoe je nu in het leven staat, wellicht heb je een behandelaar, psycholoog etc waarmee je je adoptie plannen hebt besproken.Zij kennen je beter. Als zij vinden dat je in staat bent om een goede opvoeder te zijn, dan zou ik zeggen: wees niet al te openhartig tegen de Raad. Het is erg dat ik dat moet zeggen, maar mijn eigen eerlijkheid heeft mij bijna mijn geluk gekost. Bij de overige gezinsonderzoeken ( dus voor de volgende kids en bij een andere raadsmedewerker), was het geen probleem, Het hangt er dus vanaf wie je treft maar dat weet je niet van te voren
niet over psychiatrische zorg praten,ook wij hebben hier een negatieve ervaring mee.het is meegenomen in het gezinsrapport,terwijl wij dit eigenlijk niet wilden.
we vonden ook dat dit niets te maken had met het wel of niet opvoeden van kinderen.
toch in het gezinsrapport gezet en dit wordt in de “landen”gezien als vreemd en mensen die psychiatrische hulp zoeken zijn “gek”'.
Na gesprek bij adoptieorganisatie is het rapport door RvK aangepast,gelukkig,anders waren wij niet te bemiddelen!!
dus advies,hou je mond erover!danielle schreef:
>
> Maar hoe zit dat als je bijv. ooit met psychiatrische zorg te
> maken hebt gehad om je eigen verleden te verwerken. Ben je
> dan verplicht te melden en wordt hier dan ook navraag over
> gedaan?
Iedereen bedankt voor de eerlijke en open reacties…… Ik heb besloten om alleen dat te vertellen wat er op dat moment in mijn / ons leven speelt…..
Ik heb van verschillende kanten gehoord dat het niet goed is om te open te zijn.
Eigenlijk is dat jammer dat de Raad zo streng is , want eigenlijk vind ik het positief als je hulp gezocht hebt in welke vorm dan ook.!
Groetjes
Ik ben blij met dit onderwerp. Wij zijn nu ook nog helemaal in het begin van de procedure en hebben ook zo onze vragen. Is het wel zinvol om bepaalde dingen uit het verleden op te noemen. Voegt het iets toe? Doe je er verstandig aan? en wat voor uitwerking zal het hebben? Je wilt uiteindelijk dat er een positief rapport naar buiten komt. En okee, iedereen maakt wel eens wat mee in z'n leven, maar soms is dat dan alweer zo lang geleden en je bent daar allang al overheen. In zo'n rapport kan het mischien verkeerd naar buiten komen of het kan verkeerd gelezen worden? Dan zit je er maar mooi mee als ze je rapport niet goedkeuren.
Maar wij zijn voorlopig nog niet aan de beurt voor het onderzoek. We moeten de VIA voorlichting nog volgen. We zullen wel zien hoe het loopt.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's