Ook hier een moeder van 2 donkere kinderen: 1 volbloed negroide, 1 halfbloed, beide uit Colombia. Als ik (hoogblond) door de stad loop met aan iedere hand 1 kind, voel ik mij de koning te rijk. Laat mensen maar kijken, wij hebben een prachtig gezin. De meeste mensen kijken vertederd en de enkeling die met een ‘raar’ gezicht kijkt, en waarvan ik bij voorbaat al weet dat ze nog 3 keer omkijken, nou, dan kijk ik ook gewoon nog 3 keer om…..;-)
De leukste reactie krijgen we altijd van donkere mensen, die zeggen bijna altijd gedag…
Leuk was het ook een keer in het vliegtuig. Mijn man zat met onze zoon voor mij en onze dochter. Aan de andere kant van het pad zaten 3 negroide jongens. 1 van de jongens begon tegen mijn man te praten, die wilde wel eens weten hoe het zat met hem en zijn zoon. We kwamen namelijk net terug uit Colombia, dus onze volbloed zoon, was door de zon gitzwart te geworden. Dus mijn man zegt vrolijk: ‘dit is mijn zoon!’ Die jongen vol verbazing kijken, die dacht natuurlijk ,hoe is dit mogelijk, hij dacht dat onze zoon biologisch eigen, dus vroeg hoe zwart de moeder dan wel niet moest zijn…..Mijn man wijst nog vrolijker naar achteren, kijk, daar zit de moeder….hilariteit ten top! Want toen zag hij ook nog eens onzen nieuwbakken dochter zitten! Maar goed, toen wij het uitlegden, reageerden ze allerdrie zo spontaan!! Ze vonden het helemaal geweldig, dat wij als blanken, 2 donkere kinderen hadden.
Eerlijk gezegd, zijn de reacties van donkere mensen mij dierbaar, omdat die altijd positief zijn, dan de sommige oerdomme reacties van blanken…
Zusje, is het soms niet je eigen angst dat mensen negatief zullen zijn? Kinderen ervaren dat helemaal niet zo hoor…..Inderdaad kun je het kleurtje niet uitzoeken…Als je dit niet wilt, kun je beter niet voor Zuid-Amerika kiezen, maar bijv. voor Polen. Succes met jullie beslissing…
groetjes,
Corine