vertellen over start procedure?

  • Anoek

    Beste mensen,

    Leuk om hier zoveel gelijkgestemden te ontmoeten, sommigen met heel veel ervaring.

    Ik heb nog een vraag die ik jullie voor wil leggen:

    Vanaf wanneer hebben jullie het aan je ouders/ broers en zussen, vrienden etc. gemeld? Welke reacties kregen jullie?

    Tot nu toe hebben wij het aan onze ouders verteld (dat we begonnen zijn en dat het nog heel lang gaat duren). Dat leverde positieve reacties op, maar ik vind het lastig om er nu al met meer mensen over te praten omdat het nog zo lang duurt. Aan de andere kant zijn we er vol van, voelen we ons een beetje in verwachting en willen we er graag over praten. Dit prikbord voorziet dan in ieder geval in een behoefte.

    Graag jullie reacties, hoe gaan jullie daar mee om en welke reacties heb je tot nu toe gekregen?

    Groet,

    Anoek

  • Anoek

    Annalies,

    Leuk om te horen, fijn dat je zulke positieve reacties kreeg.

    Wij kunnen er ook bijna niet over zwijgen, als ik jouw verhaal zo lees, hoeft dat dus ook niet.

    Zijn er nog mensen met andere ervaringen? Ik ben benieuwd!

    Groet,

    Anoek

  • Baudina

    Hai Anouk,

    Wij hebben ons BKA nummer in februari 2003 gekregen.Ik wilde het de hele wereld wel vertellen..

    In de maanden daarna hebben we het in eerste instantie aan onze beste vrienden verteld (dus niet aan ouders/familie). In december 2003 de reacties waren heel positief.

    nb. Mijn ouders wisten (natuurlijk) van het feit dat kinderen krijgen op de ‘normale’ manier niet ging. Mijn schoonouders niet. Dus dan moet je twee dingen in één keer vertellen..Ik zag er erg tegenop maar het viel allemaal mee. Mijn schoonvader zei zelf dat hij ons echt geschikt vond voor adoptieouders. Leuk he. Hij heeft vroeger zelf gezinsonderzoek gedaan. Dit was toen nog een taak van de vreemdelingenpolitie.

    De broers en zussen weten nog van niks maar dat is niet omdat we het niet willen vertellen maar er moet even een gelegenheid zijn. Ik ben benieuwd naar hun reactie.

    tot zover,

    groetjes

    Baudina

  • Annalies

    Hallo Anouk,

    Wij hebben het al heel snel verteld aan familie, vrienden en kennissen.

    Alleen positieve geluiden gehoord.

    Maar toen duurde het nog 4 jaar en negen maanden en 19 dagen voor onze zoon thuis kwam. Dat was wel eens vervelend als mensen vroegen “en hebben jullie al wat gehoord” maar toch hebben we bij de tweede er weer voor gekozen om het bij de eerste aanvraag naar het min van justitie gelijk te vertellen.

    als mensen uit belangstelling vragen hoe het met de adoptie gaat is meestal wel stimulerend. Je kunt dan weer even over het as ouderschap praten.

    Ik zou dus adviseren, vertel het redelijk vroeg in de procedure.

    maar misschien hebben andere ouders wel andere ervaringen. wij hadden alleen positieve geluiden.

  • Fleur

    Hoi allemaal,

    Wij hebben het heel snel aan iedereen verteld en echt zeer mooie reactie's gekregen!!!

    Iedereen is zo enthousiast en wil echt van alles weten.

    Wij sturen daarom ook om de 3 maanden een nieuwsbrief met de stand van zaken.

    We vertellen over het ontvangst van ons BKA nummer/ de procedure/ de wachtlijsten/ vergunninghouders enz

    En ik moet zeggen dat wij brief 2 weer bijna gaan versturen en toch weer op 3 A4tjes zijn uitgekomen. Als ik weer zo moeten kiezen zou ik het weer gelijk vertellen. Het geeft zoveel steun en warmte om je heen.

    Groetjes

    Fleur

  • Anoek

    tot nu toe lees ik alleen positieve reacties. Klopt dat? Dan gaan we het er toch maar eens over hebben, want het is wel erg leuk om over te praten.

    Maar tjonge, nieuwsbrieven, ik zou nu nog echt niet weten wat ik daar allemaal in zou moeten zetten en naar wie ik die allemaal zou gaan sturen. Maar het is wel een leuk idee!

    Nou, als er nog mensen zijn met negatieve verhalen, waarschuwingen, raadgevingen over het informeren van vrienden, familie ed., laat het aub even weten.

    Groet,

    Anoek

  • Froukje

    een site maken over je adoptie kinderwens is ook leuk om te doen

  • Anne-Marie

    Hoi Anoek,

    Wij hebben het ook meteen aan onze ouders, familie en vrienden verteld. De meesten reageerden heel enthousiast. Maar er waren ook wat minder enthousiaste reakties bij. En soms worden er opmerkingen gemaakt die je niet verwacht en niet leuk vind.

    Groetjes Anne-Marie

  • patrick

    Hoi Anouk,

    Meteen verteld :-)

    Zoiets wil je graag delen met mensen die belangrijk voor je zijn, ik hou er van om open over alles te zijn.

    Natuurlijk zijn er altijd mensen die menen van alles te weten, ook zijn er minder leuke reactie's.

    Ik probeer overal het positieve van in te zien.

    Ook van de zogenaamde leuke grapjes, dat maakt het een stuk makkelijker.

    Over het algemeen toch ontzettende leuke reactie's , vooral van goede vrienden van ons, ze waren niet verast en hadden het eigenlijk wel van ons verwacht.

    Wij zijn niet ongewenst zwanger en kiezen er heel bewust voor om een kindje wat bijna geen kansen heeft te adopteren.

    Wij hebben ons BKA nummer in april 2003 gekregen en zitten nu ongeduldig te wachten op onze uitnodiging voor de via voorlichting, dat zal nog wel even duren helaas!!

    Groeten en succes met het wachten,

    Patrick

  • nancy

    Hoi Anouk,

    Onze ouders hebben wij vanaf dag 1 ingelicht over onze adoptieplannen.

    Vrienden en bekenden hebben wij pas geinformeerd op het moment dat onze papieren naar China waren verstuurd.

    Die kregen dus een 2 in 1 bericht, want de meesten wisten uberhaupt niet dat

    we geen “bio” kinderen konden krijgen.

    Is ons op deze manier prima bevallen. We zaten net in een leeftijdscategorie waarin iedereen kinderen kreeg of kinderen wilde. Dus een ieder die zwanger was kon daar heerlijk onbevangen zijn verhaal tegen ons over kwijt, zonder zich bezwaard te voelen dat dat er bij ons niet in zat.

    De wachttijd voor China was toen (1999) zo'n 9 maanden, dus we zwangerden heerlijk met de echte dikke buiken mee.

    Meeste reacties overigens zeer positief.

    Groet,

    Nancy