op reis , en verre reizen, met adoptiekindje

• 

  p harmsen

  10-04-2004 08:19

  Graag zou ik van jullie ervaringen willen horen over vakanties met een adoptiekindje. Wij zijn gek op reizen, ook verre reizen, en hebben schoolvakanties vrij: nu dus genoeg gelegenheid om weg te gaan.

  Het lijkt ons niet verstandig om ons huidige leventje voort te zetten als het kindje er straks is, maar alleen thuiszitten is ook niets voor ons. Daarom de volgende vragen:

  1. na hoeveel tijd gingen jullie op vakantie /reis met je kindje? Hoe ging dat?- mn het weer wennen aan andere omgeving ed?

  Werd evt vliegtuig geassocieerd met angst-voor nieuwe dingen?

  2. Is er iemand die ook een verre reis gemaakt heeft met een adoptiekindje? Hoe ging dat? Als je bv een kindje uit Azie hebt en je gaat met hem/haar later weer naar een Aziatisch land, hoe pakt dat dan uit, is het verwarrend?

  Natuurlijk snappen we ook wel dat reizen met kinderen ook de “gewone” veranderingen met zich meebrengt, maar we zijn ook specifiek geinteresseerd in aspecten die met adoptie te maken hebben.

  Hartelijk dank!

  Rapporteren
• 

  suzanne

  10-04-2004 14:54

  Wij zijn redelijk snel toch op vakantie gegaan naar Duitsland. En dat is goed gegaan. Zowel met de eerste als de tweede.

  Waar we eigenlijk nooit aan hebben gedacht was dat je als je op vakantie gaat ook een inreisvisum voor dat land voor je kindje moet hebben als de Nederlandse adoptie nog niet is uitgesproken. Bij ons hebben ze er gelukkig niet moeilijk over gedaan.

  Je moet dat gaan bekijken als je kindje er is. Is het angstig met name als er veranderingen zijn: Niet doen.

  Anders kan je toch eerst een weekendje weg proberen?

  Wanneer komt jullie kindje?

  Alvast heel veel succes

  Suzanne

  Rapporteren
• 

  Marian

  10-04-2004 17:16

  Ook wij zijn zowel met de eerste als met de tweede vrij snel op vakantie gegaan. We hadden zo alle aandacht voor elkaar, na een inspanende adoptie reis. Ook konden we zo familie en vrienden even buiten de deur houden. Ik heb in beide gevallen bijna een half jaar niet gewerkt, maar mijn man moest weer full-time aan de bak. Dus voor hem was het ook heerlijk om samen weg te zijn. De kinderen hebben naar mijn idee alleen maar genoten. Toen de oudste 9 jaar was en de jongste 5 zijn we naar “hun” land op vakantie geweest. Dat had wel veel impact. De oudste wil nu nog steeds niets van haar geboorteland weten. Te confronterend. De jongste heeft nog maanden na thuiskomst verlatingsangst gehad. Wel maakt het alles open en bespreekbaar.

  Rapporteren
• 

  Maurice

  11-04-2004 22:20

  Wij hebben onze zoon uit China opgehaald in okt/nov. 2002 en gingen voor het eerst weer in juni 2003 naar Portugal(met Chinees paspoort en nl. verblijfsvergunning was voldoende volgens ambassade). Ging allemaal heel voorspoedig geen angst voor het vliegtuig en ter plaatse zeer snel gewend. Na deze ervaring in aug/sept 2003 naar Florida/VS geweest drie weken. Voor deze reis wel een visum aangevraagd in Amsterdam bij de ambassade van de VS. Ook deze reis ging perfect ondanks verschillende appartementen tijdens de reis. Na terugkomst wel eea van gedrags problemen maar ik denk niet dat dat specifiek voor adoptiekinderen geldt want tijdens vakanties leef je toch hechter met het gezin dan normaal. Heeft ons trouwens niet tegengehouden om weer naar de VS te reizen en zijn net terug van een goede reis waar opa en oma ook mee zijn geweest en als verrassing zat bij de post de beginseltoestemming voor ons 1e kindje. Gr. Maurice

  Rapporteren
• 

  p harmsen

  12-04-2004 18:22

  bedankt allemaal voor jullie reacties. we verwachten kindje aan het eind van het jaar, begin volgend jaar.

  goed om te horen dat “gewone ”vakanties wel goed gaan dus, en dat naar geboorteland wat lastiger ligt.

  Rapporteren
• 

  Marian

  12-04-2004 19:31

  Graag wil ik nog even reageren op het reizen naar het geboorteland. De reis die we gamaakt hebben, zou ik met de kinderen zo weer maken. Ook omdat we met een stel gingen die ook twee adoptiekinderen hadden uit dat land. Ze kunnen zich beter een beeld vormen van waar ze vandaan komen. Dat geeft tal van ingangen om het over het geadopteerd zijn te praten en het afgestaan zijn. Verder over het land, de gebruiken enz. enz. Alles op hun niveau en in hun tempo. Het is alleen natuurlijk niet een vrijblijvende vakantiereis. Ook zijn ze nu beide zover dat ze nog wel een keer willen gaan. De oudste is daar alleen wat explicieter over. Die wil nog niet meteen. Wel als ze wat ouder is.

  Rapporteren
• 

  Alice

  12-04-2004 22:15

  Hallo,

  Wij hebben de eerste vakantie wel problemen gehad met onze zoon , hij was helemaal over de toeren toen hij de koffers zag. Hij was op dat moment 5 maanden bij ons, later ging dat wel beter.

  Wij gaan hopelijk aan het eind van dit jaar ons tweede kindje ophalen en nu ben ik wel bang voor zijn reactie. (hij is nu 3 jaar)

  Maar om hem niet mee te nemen lijkt mij erger, is er iemand die daar ervaring mee heeft?

  Gr v Alice.

  Rapporteren