therapie

Jacqueline

23-04-2004 10:50

wij hebben twee gezonden knullen en willen graag gezins uitbreiding middels adoptie. De cursus hebben we afgerond en de procedure is nu in gang gezet.
Nu heb ik in 1995 een half jaar in een therapeutische leefgemeenschap gewoond. Overdag ging ik naar mijn werk en de avonden had ik therapie. Dit had mede te maken met de vreemde thuissituatie waarin ik ben opgegroeid.
Heeft iemand ervaring met een dergelijke situatie en heeft dit invloed op de procedure.
Alvast bedankt voor eventuele reacties.
Jacqueline
G
Evelien

23-04-2004 12:51

Hallo Jacqueline, ik heb geen idee in hoeverre dit aspect uit je voorgeschiedenis in de procedure zal doorwerken. Het zal waarschijnlijk als eerste aan de orde komen tijdens het gezinsonderzoek. Als je kan aantonen dat je het verleden een plek hebt gegeven en je je bewust ben van wat dit betekent voor je gezin en eventuele toekomstige kinderen dan denk ik dat je al een heel eind komt. De meeste raadsonderzoekers zullen symphatiek ten opzicht van jouw verhaal staan, ze hebben uiteindelijk iedere dag te maken met kinderen die in de problemen zijn geraakt ten gevolge van een thuissituatie. Wat wel mogelijk problemen kan opleveren is het gezinsrapport dat de raadsonderzoeker zal opmaken n.a.v. de gesprekken. Het gezinsrapport is een van de documenten dat uiteindelijk naar het land van jullie keuze gestuurd zal worden en er zijn landen die negatief staan ten opzichte van psychische problemen. Ik weet dat een van die landen China is. Ik raad je aan om bij de verschillende vergunninghouders informatie op te vragen en jouw probleem eventueel aan hen voor te leggen zodat het duidelijk wordt voor welke landen jullie in aanmerking komen. Heel veel succes ermee! Groetjes, Evelien
zusje

27-04-2004 21:03

Hoi hoi.
Ik ben heel benieuwd hoe dit af gaat lopen. Ik zelf heb een 10tal jaren geleden ook therapie gevolgd, vanwege mijn incest verleden. Dit is voor zo ver het kan verwerkt. Nu hebben wij ons ook in laten schrijven voor adoptie. maar zijn inderdaad erg benieuwd of wij wel door het gezinsonderzoek heen komen en zo jaar waar we dan nog tegenaan zullen lopen. Of kunnen we er om heen bij het gezinsonderzoek. wie weet hier antwoord op. Wie heeft hier ervaring mee????
Evelien

28-04-2004 10:11

Hallo zusje, ik denk dat het moeilijk wordt om het onderwerp te omzeilen tijdens het gezinsonderzoek. Onderdeel van het gezinsonderzoek is dat je je levensgeschiedenis moet beschrijven aan de hand van een aantal vragen. Die vragen maken het lastig om het onderwerp te vermijden. Er zal ongetwijfeld gevraagd worden hoe het contact met je ouders op dit moment is. Wat ik wel begrepen heb van de ervaringen van verschillende mensen is dat er door de raad positiever op wordt gereageerd als mensen in therapie zijn geweest dan bij mensen die ondanks problemen met hun achtergrond dit niet hebben gedaan. Ik denk dat het goed is om in de periode voorafgaande aan het gezinsonderzoek zowiezo goed na te denken hoe jij denkt om te gaan met eventuele contacten tussen jouw ouders en je kind; kan de incest zich bijvoorbeeld niet herhalen? Ikzelf ben kind van ouders met een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Ikzelf heb marginaal contact met mijn ouders en heb besloten uit bescherming voor mijn kinderen en ons gezin om hen niet in contact met mijn ouders te brengen. In Nederland is dit een onpopulair standpunt omdat volgens velen “ouders recht op (klein)kinderen hebben”. Wij hebben dit indertijd met onze raadsonderzoekster besproken, de raadsonderzoekster kon zich hier helemaal in vinden omdat zij op de hoogte van de gevolgen van een narcistische stoornis voor de omgeving was.
Mei

28-04-2004 14:37

Ik vrees dat het wel heel afhankelijk is van welke raadsmedewerker je treft. ook wij hebben open kaart gespeeld en dat heeft ons op een haar na onze BT gekost. meer dan een jaar vertraging gehad.
Zelf ben ik dardoor behoorlijk teleurgesteld in de Raad. ik vond en vind het niet eerlijk: ik vertelde precies hoe het zat en was daarna meteen een risico factor. Als ik het opnieuw zou doen, zou ik het dan ok nooooit meer vertellen.
Evelien

28-04-2004 15:34

Hallo Mei, wat er met jou is gebeurd vind ik echt heel erg, de raadsmedewerker had nooit zo op jouw verhaal mogen reageren. Omdat je er open over ben geweest ben je juist geen “risicogeval”. Het risico zit 'm bij de mensen die niet bewust bezig zijn met negatieve jeugdervaringen, hier niet over (willen) praten en bij de mensen die vinden dat ze een geweldige jeugd hebben gehad terwijl er sprake was van mishandeling (en geloof me die mensen zijn er!). Ik ben me er terdege van bewust dat wij ontzettend veel geluk hebben gehad dat wij bij diezelfde raad een andere raadsmedewerker toegewezen kregen, ik denk dat onze tweede adoptie anders niet doorgegaan was. Het open kunnen praten over je achtergrond tijdens een gezinsonderzoek is in het belang van het kind, een raadsonderzoeker zou dit juist moeten stimuleren en eventueel adviezen geven. Ik ben overigens ook erg voorzichtig geweest met het bespreken van de gegevens uit mijn jeugd want ik wist niet hoe de raadsonderzoeker hierop zou reageren, ik heb dan ook geen dingen uit mezelf verteld maar gewacht tot ernaar gevraagd werd. In ons eerste gezinsonderzoek is er niet doorgevraagd (was een ja, mits procedure), in ons tweede gezinsonderzoek des te meer (was een nee, tenzij procedure). Wat ik hier nog aan wil toevoegen is dat door de gebeurtenissen in mijn jeugd ik mij heel erg bewust ben van de kwetsbaarheid van kinderen en mijn rol als moeder daarin. Adoptiekinderen zijn nog kwetsbaarder doordat zij al heel wat meegemaakt hebben. Groetjes, Evelien
jacqueline

28-04-2004 21:18

Bedankt voor de reacties. Ik heb mijn standpunt al ingenomen.
Al die procedures, bureaucratie, de beoordeling van andere “deskundige”, terwijl je maar een ding wil. Een kind net zo'n fijn leven geven als mijn eigen kids.
Maar goed ik laat me niet ontmoedigen, want we hebben nog een lange weg te gaan.
Succes allemaal!!
Jac.
zusje

29-04-2004 20:40

hoi hoi.
Bedankt voor jullie reacite. ik denk dt wij eerlijk gaan zijn en zelfs oeten zijn. onze kinderloosheid komt voort uit mijn verleden dus zullen we er haast niet omheen kunnen. ik heb om deze reden geen contact meer met mijn ouders. ik zou het de eventuele kijderen ook niet aan willen doen zo'n opa.
Groetjes Zusje
Mei

30-04-2004 21:29

Kan ik me voorstellen zusje maar je moet je wel goed realiseren dat het staat of valt met de maatschapelijk werkster die julie gaan krijgen. er bestaat dus een kans dat deze eerlijkheid er voor zorgt dat jullie geen BT krijgen en dat noem ik nou dubbel gestraft.
ik wens je veel wijsheid en succes toe
Evelien

30-04-2004 22:31

Hallo zusje, jij hebt zo te horen erg veel meegemaakt. Ik wens je dan ook heel veel sterkte met het gezinsonderzoek. Het zou inderdaad vreselijk zijn als je dubbel gestraft zou worden. Ik ga er wel vanuit dat een gezinsonderzoeker als die van Mei een uitzondering is. Ik denk dat het misschien een goed idee is om alvast contact op te nemen met een vergunninghouder over hoe het een en ander verwoordt moet worden in het gezinsrapport. Mocht je nog prive vragen hebben, mijn e-mailadres is: verbindingverbroken@hotmail.com
Groetjes, Evelien

therapie

Jacqueline

Evelien

zusje

Evelien

Mei

Evelien

jacqueline

zusje

Mei

Evelien