Hi allemaal,
Ik wilde iets vragen: ik heb altijd gedacht dat ik later graag kinderen zou willen accepteren. Ik heb een grote voorkeur voor Latijns Amerika, mijn studie is daar op gericht geweest en ik spreek Spaans en Portugees. Tot een paar jaar terug was ik erg onzeker en heel makkelijk te beinvloeden. Ik ben toen ergens in getuimd omdat ik geen nee durfde te zeggen en dat leidde (of liever gezegd lijdde) tot 120 uur dienstverlening. Waarom doet er niet toe, maar het was niet heel erg en er is niemand pijn meegedaan, behalve mijn familie….. Ik heb er van geleerd en ben heel erg veranderd. Ik ben naar het buitenland gegaan in mijn eentje om mezelf te dwingen te veranderen en nu gaat het gelukkig heel goed. Ik sta veel steviger in mijn schoenen, heb net een hele leuke studie afgerond, ben nog een jaar in het buitenland geweest en weet wat ik wil. Voor die buitenlandervaringen had ik verschillende keren een bewijs van goed gedrag nodig voor et aanvragen van visa en die kreeg ik, zonder enige op of aanmerking. Nu is mijn vraag of dit ee probleem zal zijn bij het opstarten van een adoptieprocedure. Ik ben voorlopig nog niet van plan aan kinderen te beginnen (hoewel ik het heel graag zou willen hoor, daar niet van. Ik droom echt van een groot gezin met kindjes uit mijn buik en kindjes uit mijn hart). Het is nu ruim vijf jaar geleden, maar ik weet dat je door een hele molen moet voordat je aan adoptie mag beginnen. Als het problemen op zal leveren, kan ik vast stoppen met dromen…..
Alvast heel erg bedankt voor de antwoorden.
Groetjes een wannabe mummy