wachten

  • maja

    hallo allemaal,

    we hebben nog ongeveer 5 maanden te gaan om de wachtlijst voordat we een voorstel kunnen vewachten (in principe zou het elk moment kunnen gebeuren). Ik merk aan mezelf dat ik erg rusteloos ben. Nu zou je zeggen ach na 4 jaar wachten kan dit er ook wel bij maar ik vind het toch best zwaar. Het is niet zo dat ik de hele dag met de adoptie bezig ben, ik werk, ga uit eten en maak leuke reizen met mijn man maar ik denkt er toch elke dag aan (vooral als ik onze prachtige kinderkamer zie!). Deze laatste loden wegen echt loodzwaar. Graag zou ik willen weten wat voor ervaringen anderen hiermee hebben.

    Alvast bedankt voor de reactie.

  • vivianne

    hallo

    ook wij zitten in de zelfde situatie. Wij kunnen elk moment een voorstel krijgen.

    Ik vind deze tijd volgens mij de ergste van de hele procedure.Ik denk er elke dag aan en droom ervan,soms heb ik slapeloze nachten en overdag huilbuien. Andere dagen geniet ik van alles wat nog kan zonder kind en van het mooie weer en van alles.

    Ik begrijp je volkomen maar afwachten is de enige oplossing, helaas!!1

    Heel veel succes

    vivianne

  • Stephanie

    Hoi,

    Ik wens jullie heel veel sterkte met wachten. De laatste loden wegen nu eenmaal loodzwaar. Het is inderdaad moeilijk en je kunt niets anders doen dan wachten, wachten, wachten. Maar neem maar van mij aan: als je eenmaal het voorstel gekregen hebt dan ben je alles vergeten. Dan wil je alleen nog maar dat je zo snel mogelijk je kindje in je armen kunt sluiten. Dus: weer wachten. En ik vind dat deze periode het langste duurt. Maar gelukkig, ook hier komt een eind aan. Want: woensdag vertrekken we naar China om daar ons kindje te gaan ophalen!!!!

    Heel veel sterkte met wachten en ik hoop dat het voorstel heel snel komt. En probeer tot die tijd er niet te veel aan te denken en je bezig te houden met andere leuke dingen (ik weet dat dat makkelijk praten is, maar toch werkt het).

    Groetjes, Stephanie

  • lies

    Ohh !! Ook ik weet wat het is om te wachten en ach hoor mij nou praten, ik ben pas een maand of 8 bezig met de procedure !!! Maar bij mij is het… ik moet nog zo lang… zucht !!! Ook ik heb er zeer veel moeite mee. Bij mij werken afstreeplijstjes nog wel eens: dan zie je ook hoe snel het toch wel kan gaan. Dagen of weken afstrepen (op dit moment werk ik met een lijstje van weken afstrepen, want dagen afstrepen, tja dan wordt het een lijstje van meer dan 1000 dagen en das wel heel erg lang !!!

    Groetjes ! En sterkte.

  • Nicolette

    Als ik veel achter de computer zit om adoptieverhalen en info te lezen,dan vind ik het wachten een stuk moeilijker.Je bent dan zo intensief met de adoptie bezig, dat je je hoofd niet meer “leeg” kan krijgen.Ik probeer dus alleen gericht te computeren en dan merk ik dat er ineens weer een week voorbij is, zonder er overdreven veel aan gedacht te hebben. Gr.Nicolette

  • lies

    Ik herken dat,

    maar door mijn lijtjes zie ik dat de weken toch wel snel gaan - gelukkig-

    en ik heb heerlijk werk als afleiding,

    maar die lijstjes zijn het fijnst !

  • Nancy mama van Sen en Jurre

    Hoi,

    Ik kan je alle raad van de wereld geven, maar uit ervaring weet ik dat niks helpt. Je leeft nu eenmaal helemaal in een roes. Ik moest wel een beetje lachen dat iemand je de tip gaf. Gewoon even je zinnen op iets anders zetten en er niet teveel aandenken. HOE KAN DAT NOU ??????? Ik zou er gewoon lekker heeeel veel over praten, dromen enz enz. En alle ongeduld van je af mopperen. Want ik vond het wachten echt het aller zwaarste. Maar meid je wachten word beloond hoor.

    Succes Nancy

  • Stefanie

    Hai Lies,

    Ik begrijp helemaal wat je bedoelt, wij staan pas sinds maart op de wachtlijst voor de VIA-cursus, ze geven nu alweer 22 maanden aan, toen wij ons inschreven 18 maanden, dus alweer 4 maandjes op voor.

    Eigenlijk ben je al jaren met een kindje bezig en dan besluit je voor adoptie en moet je nog steeds zo lang wachten, eigenlijk is het oneerlijk, bij ons allemaal is een kind meer gewenst dan bij ieder ander, denk ik persoonlijk.

    Ik droom erover, lees erover, surf op het internet, maar soms wordt het daardoor toch nog zwaarder, dan wil je zo graag dat het jouw tijd is, dat jij eindelijk mag afreizen, wel zullen gewoon moeten wachten……………….

    Ik heb zelf wel het idee, dat als je eenmaal met de VIA-cursus bent begonnen, je meer het gevoel hebt dat het dichterbij komt.

    Veel succes nog!

    Gr. Stefanie

  • Wendy

    Stefanie schrijft:

    “Eigenlijk ben je al jaren met een kindje bezig en dan besluit je voor adoptie en moet je nog steeds zo lang wachten, eigenlijk is het oneerlijk, bij ons allemaal is een kind meer gewenst dan bij ieder ander, denk ik persoonlijk.”

    Waarom denk je dat een kind bij “ons” meer gewenst is dan bij ieder ander?

    Het is een uitspraak die ik niet met je deel.

    groetjes Wendy

  • kim

    ze bedoelt met ons, iedereen die ingeschreven staat voor adoptie, denk ik