probleem/vraag

  • ano

    Ik zit met een probleem/vraag, we hopen in jan 2005 op een voorstel van een kleintje uit china, nu zijn mijn schoonouders begin april 40 jaar getrouwd nu willen ze dit groot vieren door 3 dagen weg te gaan, ook omdat er kinderen van hun uit het buitenland komen, nu heb ik gezegt dat ik niet ga als de kleine er net is, dit word niet erg gewardeerd in de familie, ik krijg te horen dat ik er veel te gestrest mee om ga en dat het kindje wel snel went, ze vinden het onzin hoe ik reageer, ook omdat we de familie in het buitenland maar heel weinig zien. Wat moet ik doen, mijn man zegt dat hij wel ziet hoe het komt. Maak ik me er echt te druk om, wat denken jullie? Mijn man heeft 13 broers en zussen dus een hele grote familie, als we met z`n allen zijn zijn we wel met 70 man

    ano

  • adoptievader

    Hallo Ano,

    NIET DOEN!!!! als het zover is en jullie kindje is er, ga dan niet mee. Je kindje heeft al zoveel te verwerken en moet aan alles wennen en dan met name aan jullie. Geef hem/haar de tijd om zich aan jullie te hechten en sluit de deur de eerste tijd.

    Wij zijn sinds 2 maanden terug met onze 2e zoon en hebben nog steeds geen bezoek thuis ontvangen (behalve de opa's en oma's) en ook op bezoek zijn we nog steeds niet geweest. Wij merken nu dat onze zoon zich op zijn gemak voelt bij ons maar zodra en andere mensen in de buurt zijn wordt het een ander verhaal.

    Denk echt aan jezelf en vooral aan je kind en laat de familie maar praten (makkelijk gezegt ik weet het) wij hadden ook commentaar maar we hebben het op onze manier gedaan en dat is ons heel goed bevallen.

    Je kunt bij je aankomst kaart je een kort briefje doen waarin je iedereen uitlegt hoe de situatie is en wat een hechtingproces inhoud. Hopelijk kweek je zo wat meer begrip, bij ons heeft het wel gewerkt.

    Succes met deze kwestie maar nogmaals denk aan je kind en je gezin, jullie moeten de hechting opgang brengen en die 70 andere mensen niet.

    gr. P.

  • Meta

    Vervelend probleem. Uiteraard staat jullie a.s. kindje op nr. 1, maar de rest van je familie is ook heel erg belangrijk. Ik zou denk ik ook niet gaan (en dan vooral omdat je dan weer een paar dagen van huis weg bent, en een kindje dan niet de rust krijgt). Is het niet mogelijk dat jullie bijv. één van de dagen overdag het feest bijwonen? Je kunt je dan toch iets meer afzonderen van de grote groep en komt ook tegemoet aan de wens van je ouders (en waarschijnlijk ook wel van jullie zelf) om de grote dag bij te wonen. Als het tenminste niet heel ver weg gevierd wordt… Of één van jullie beiden gaat mee.

    Overigens, ook wij hopen op een voorstel in januari (DNC juli 2004). Zijn jullie al lid van de e-mail list voor a.s. ouders van wie het dossier in juni, juli of augustus 2004 naar China is gestuurd?

    http://groups.yahoo.com/group/dncjunjulaug2004nl/

    Groetjes,

    Meta Meulenbelt

  • elly

    Je eigen gevoel blijven volgen. Niet doen dus. De hechting is veel belangrijker. Bovendien komen er bij jullie allerlei emoties naar boven die je ook moet verwerken. De mensen die niet zelf direct te maken hebben met adoptie weten er niets van. Ook wij hebben destijds te maken gehad met adviezen van familieleden. Ik ben blij dat wij op ons gevoel zijn afgegaan.

  • Triangle

    Leuk zo'n familiefeest, maar in jullie geval gaat het kind op dat moment toch écht voor! Dat heeft absoluut niets met stress te maken, maar met een realiteit die bij de adoptie van een kind hoort!

    Wat te denken van een wederzijds compromis:

    Even kijken…….3 dagen ergens feesten…Waarom niet om beurten een feestag (mits de afstand haalbaar is) bijwonen. Je man kan dan nog een dagje extra meepikken in verband met zijn familie die uit den verre is overgekomen. Met deze oplossing zou iedereen tevree gesteld moeten zijn.

    Laat je niet tot ongewenste handelingen overhalen omdat iets niet gewaardeerd wordt betreffende een familiefeest!

    vriendelijke groet,Triangle

  • Annalies

    Hier sluit ik mij helemaal bij aan.

    De suggestie van Triangle lijkt mij een goede.

    toen onze oudste net thuis kwam heeft hij wel 2 maanden nodig gehad om te wennen. Hij kwam uit een pleeggezin en was de eerste twee weken alleen maar overstuur.

    Jullie doen het kindje er absoluut geen plezier mee door haar/hem gelijk overal mee heen te slepen.

    Een vervelend probleem want je familie wil je niet teleurstellen maar je kunt het kindje ook niet te kort doen.

    Succes met jullie besluit.

  • rebekka...

    tis waarschijnlijk jouw eerste kindje…

    Ow wat herken ik me ik jouw verhaal toen mijn dochter geboren was… Een kind lijkt haast wel een allermansbezit en iedereen weet het beter hoe je het zou moeten doen. Je doet het nooit goed… geloof me… Ik moest me op een gegeven moment echt realiseren dat IK de moeder ben en dat IK verantwoordelijk ben, en dat IK bepaal wat wel/niet goed is, enz… Al dat commentaar van die anderen, zo goed bedoeld, maar echt, leg het naast je neer… Nu is mijn dochter 2 en af en toe heb ik nog het gevoel dat ik me moet opstellen als een berin die haar kind beschermd. Als ik iets niet goed vind en een ander juist wel(oma's zijn daar goed in) en het dan gewoon doen… Het is echt geen afwijzing naar jou als je voet bij stuk houdt… Ik werd er (ook) zo ontzettend onzeker van, het zal niet alleen om dit gaan, maar daarna gaat het over een snoepje, en daarna over bedtijden en daarna over… enz…

  • nancy

    Ik herken dit verhaal. Toen wij zaten te wachten op een voorstel van onze 2e dochter waren mijn ouders 40 jaar getrouwd. Zij zouden ons trakteren op een vakantie naar Cran Canaria met het hele gezin.

    Daar het ons tweede adoptiekind was, was de familie wel bekend met de heel belangrijke hechtingsperiode. Gelukkig begrip alom. De vakantie is een jaar opgeschoven, zodat wij een jaar later met allebei onze dochters op vakantie konden.

  • kim

    ik zou 1 dag gaan, als het tenminste in Nederland is, dan is het gelijk een soort welkomstfeest voor jullie zoon of dochter, en dan heb je gelijk alles in 1 keer, en is iedereen tevreden, succes

  • ano

    bedankt voor jullie reactie`s, ik denk wat kim zegt dat daar ook wat inzit en anders gaat mijn man alleen er naar toe en blijf ik met de kleine thuis, ik moet me maar n druk maken om wat ze zeggen want tenslotte moeten wij het kindje opvoeden en zij niet, en wij gaan een goede brief sturen over de hechting.

    ano