http://www.trouw.nl/nieuws/nederland/article3087280.ece
http://www.debeurs.nl/binnenland/484774/Rechtbank-oordeelt-over-DNA-test-adoptiekind.html
Heb net na het lezen van deze berichten een heel gesprek gehad met mijn man aan de ontbijttafel. Het is als adoptiefouder toch je grootste nachtmerrie, lijkt ons. Zijn er ouders die hier ook wel eens zorgen over hebben?
Ik neem aan dat je als nachtmerrie bedoelt dat je een kind geadopteerd hebt wat achteraf geroofd (of op een andere manier tegen de wil van de ouders afgestaan) blijkt te zijn? Ik denk dat dat een gegeven is (dat dat zo zou kunnen zijn) waar je altijd rekening mee moet houden. Sowieso worden kinderen niet vaak “uit liefde” afgestaan denk ik. Er zit altijd een trieste reden achter, armoede, druk vanuit de familie of vader, regelgeving in het land, druk door officials uit dat land. Of nog iets heel anders (verkrachting, overlijden bijv.). In het algemeen denk ik dat de meeste ouders voor hun kind hadden willen zorgen, als die omstandigheden er niet waren geweest. Uitzonderingen zijn er natuurlijk ook.
Wat ik heel triest vind is dat de adoptieouders geen medewerking willen verlenen. Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar als ik ouders was van deze jongen, dan hadden we al lang geprobeerd om de familie hier te krijgen (mijn primaire reactie was dat ik naar India was gereisd met hem, maar misschien had ik dat bij nader inzien toch niet gedaan, omdat het kind bang zou zijn dat hij daar zou moeten blijven), en was die DNA test allang gebeurd. Ik ben al een tijd op zoek naar de ouders van onze kinderen, en zou heel blij zijn als ik ze zou kunnen vinden (waarbij ik wel ook onze kinderen volg). Uiteraard met hulp van instanties die ons en zijn ouders zouden begeleiden. Ik begrijp het kind wel, dat het bang is om teruggestuurd te worden, dat zou ook onmenselijk zijn naar hem toe. Maar het is ook onmenselijk om de ouders van het kind in onzekerheid te laten over of hij nu wel of niet hun zoon is. Ik zou daar met mijn zoon over spreken, dat zijn ouders daar ook recht op hebben.
Ik vraag me ook vaak af hoe onze kinderen adoptabel zijn geworden, wat hun oorsprong was. Ik maak me daarbij nooit zorgen over of haar/zijn ouders hen weer zouden opeisen. Het Trouw artikel heeft een suggestieve titel. Als ik het goed begrijp willen de Indiase ouders zekerheid, en informatie. En persoonlijk vind ik dat ze daar recht op hebben.
Meta
Ik vind alle reacties meteen negatief tegen de adoptieouders toe.
Maar heeft iemand ook in het artikeltje gelezen dat de jongen (waar het over gaat) het ook echt niet wil.
De adoptieouders steunen gewoon hun zoon.
Verder snap ik ook wel weer dat de biologische ouders de DNA-test willen doen en een omgangregeling.
Maar bij adoptie bekijken we toch naar de belangen van het kind en niet van de ouders….
De jongen is er zelf (nog) niet aan toe.
De jongen zal zelf wel op de tijd wanneer hij eraan toe is het aangeven en dan kan die dingen alsnog gebeuren
Inderdaad met nachtmerrie bedoel ik het “roven” van kinderen. In de titel wordt inderdaad gesuggereerd dat ze hun kind terugwillen eisen, dat lijkt me hier niet aan de orde. Ik ben het met je eens ik vind het verzoek van de bio-ouders ook heel redelijk.
Ik weet niet of het altijd een gegeven is dat het risico erin zit dat dit gebeurd. Meestal zijn de redenen inderdaad erg triest, maar het risico op kinderhandel lijkt vooral aanwezig bij gezonde (en jongere) kinderen. Oudere kinderen die uit huis zijn geplaatst door de autoriteiten en die een forse SN hebben… lijkt me toch een ander verhaal.
Hallo k,
Natuurlijk moet er ook gekeken worden naar wat het kind wil, maar je kunt ook praten met kinderen over hoe zijn eventuele biologische ouders het vinden, en hem dus duidelijk maken dat er soms dingen zijn die je niet wilt, maar die wel eerlijker en uiteindelijk prettiger zullen zijn (hoe rechtvaardig is het voor de ouders dat ze nog steeds niet zeker weten dat dit hun geroofde zoon is?). Mijn kinderen krijgen niet in alles hun zin, ik denk dat de adoptieouders het eigenlijk wel prettig vinden dat hun zoon het niet wil (ik begrijp ook dat het heel wat ingewikkelder in elkaar zit hoor, en veroordeel hen verder ook niet, alleen zou ik het anders doen). Ik zou als adoptieouder mijn kind helpen de juiste beslissing te nemen. En ook zeggen dat als het blijkt te kloppen, hij nog niet zomaar terug moet naar India. Met hulp van deskundigen en juristen.
Dat het nu een rechtzaak wordt is denk ik schadelijker voor iedereen dan met hulp van deskundigen het gezin begeleiden en proberen er samen uit te komen.
Meta
mar10e, dat zou ik niet te snel zeggen dat het bij oudere en sn kinderen anders ligt. Er zijn al geluiden dat nu er meer buitenlandse ouders zijn die sn-kinderen willen adopteren, er “gewoon” kinderen sn gemaakt worden. Net zoals dat kinderen verminkt worden omdat ze dan meer geld kunnen “verdienen” als bedelaar.
Overigens is er een soortgelijk verhaal uit Australie bekend. Die kinderen waren ook geroofd en toen hebben de adoptieouders anders gehandel dan dit Nederlandse stel. http://bittersweet-story.blogspot.com/ De adoptiemoeder heeft er een boek over geschreven http://www.harpercollins.com.au/books/love-our-way-mothers-story-julia-rollings/?isbn=9780732288136
In het buitenland is ook over “Rahul” geschreven, gewoon met zijn Indiase en Nederlandse naam.
IGSSR,
Ik ben reuze benieuwd naar je opmerkingen over kinderen met een sn. Waar kan ik daar meer informatie over vinden? Onderzoek, artikelen etc..? De sn's die ik zie zijn vooral congenitaal (aangeboren): schisis, missen ledematen waarbij duidelijk is dat dit niet door verminking komt maar is aangeboren, ontbreken anus, hep B, HIV, organische afwijkingen, wijnvlekken over het lichaam en gezicht etc.. Een enkele keer zal er sprake zijn van een kindje met brandwonden maar dat is zeldzaam of een kindje dat een ongeluk heeft gehad. Ik ken die situaties niet maar weet dat er vooral voor kinderen met de door mij genoemde sn's ouders wordt gezocht. Maar als jij meer weet dan ben ik zeer geinteresseerd en de vh's denk ik ook want dat zou een verkeerde ontwikkeling zijn. Onderbouwing lijkt me wel aan de orde want er wordt gemakkelijk een eind weg gekletst.
Hoi IGSSR,
Ik had het inderdaad over de SN's zoals BG ze noemt, de met hiv en hepatitis besmette kinderen, de kinderen met een forse schisis, FAS kinderen uit het oostblok etc, etc. De situaties die jij schetst zullen helaas best voorkomen, (ben trouwens ook wel benieuwd hoe je aan de info komt) maar dat is toch niet de grote groep SN kinderen waar we het over hebben? Ik blijf erbij als je een kind van 4 of 5 jaar oud bent en je hebt één of meerdere forse SN's , je echt niet aantrekkelijk bent voor “kinderroof”. Dit zijn juist de kinderen die op de sites staan van de VGH terwijl men naarstig opzoek is naar ouders.
groetjes, Martine
Hoi Meta,
De houding van de ouders kan ook zijn ontstaan na alles wat over hen in de media is gekomen.( ik dacht dat de biologische ouders dan ook vertelde dat ze hun zoon terug wilde ) Of omdat hun zoon heeft aangegeven het dat hij zelf niet wil.Ik kan mij dan hun angst wel voorstellen. De dna test is niet onverstandig.Dat schept duidelijkheid. Wij hebben ook de familie opgezocht en met ons kind, bezocht.Er is geen sprake van terug gaan/ eisen oid en dat maakt het wel een stuk makkelijker.
Athena
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's