keuzes maken

  • Eli1

    rj Schreef:

    ——————————————————-

    >

    > Wie heeft er van begin af aan gekozen heeft voor

    > een SN adoptiekind. Dus bewust geen biologisch

    > eigen kinderen, geen medisch traject gevolgd maar

    > puur is gegaan voor adoptie van een SN Kind.

    >

    Ik. En ik ben niet de enige hoor (zoals ook ook antwoord van anderen al blijkt). je zegt het alsof je verwacht dat het bijna niet voorkomt.

  • Anja

    Hoi Eli,

    Ja, zo klinkt het inderdaad, ook ik lees het alsof je alleen zo ‘'gek’' kunt zijn om een SN kind te adopteren als je kennelijk geen enkele andere optie meer hebt of zo. Zo ligt het voor heel veel mensen (en gelukkig worden dat er steeds meer) niet zo.

    Groetjes,

    Anja

  • Anja

    Dag anoniem,

    Het is maar de vraag of het realistisch is om mensen voor te spiegelen dat zij in een adoptietraject allerlei keuzes kunnen maken t.a.v. leeftijd, geslacht, land van herkomst, wel/niet SN. Volgens mij is de VIA cursus daar al behoorlijk op aangepast overigens. Het adoptieproces is veranderd, en aangezien adoptie nog steeds een kinderbeschermingsmaatregel is, wordt gezocht naar ouders voor kinderen die dat echt nodig hebben. Momenteel gaat het dan veel en vaak om SN kinderen. Vraag me inderdaad wel af of andere keuzes geaccepteerd moeten worden, het lijkt namelijk vooral te leiden tot ellenlange wachtlijsten, een hoop frustratie en in toenemende mate eindigt het niet met de komst van een kind. Liever geen kind dan een SN kind? Kennelijk.

    Wat de VS betreft - ik zie vooral mensen die opteren voor een jong en gezond kind, zo snel mogelijk na de geboorte, ook gezien de discussie/commotie die ontstaan is toen de bedenktijd voor de biologische moeder opgerekt diende te worden. Het zal vast zo zijn dat tijdens de zwangerschap alcohol of drugs gebruikt kunnen zijn, maar dat is volgens mij in heel veel landen landen zo en niet specifiek voorbehouden aan de VS.

    Wellicht komt het vermoeiend over, telkens weer dit verhaal. Aan de andere kant: als ik dan af en toe een mail krijg of op dit forum lees dat mensen toch gekozen hebben voor SN, dan word ik echt helemaal blij…:-)

    Groetjes,

    Anja

  • lief

    Zonder me verder in de discussie te mengen…

    Hier ook een hopelijk toekomstige moeder van sn en of sibling/tribling (eventueel ook met sn), wat al sn op zich is.

    En ook bewust geen biologische kinderen.

    Fijn om te lezen dat dit zeker geen uitzondering is!

  • pepe

    ehhhh, wij niet.

    Wij kozen voor pleegzorg; toen ik tijdens dat traject onverwacht zwanger raakte, moest het pleegzorgplan in de ijskast.

    Na de tweede (nog zo'n cadeautje!) pleegzorg weer opgepakt; wij hadden ruimte en er waren kinderen die een plakej nodig hadden; hoe duidelijk kan het zijn.

    Pas toen bleek dat er van pleegzorg geen passende match zou komen (blijkbaar werd er in onze regio gematched met de gedachte "pedagogische ervaring=ouder kind met gedragsproblemen plaatsen en dat vonden wij een beetje riskant met twee kleine peuters in huis) hadden we twee keuzes; het houden bij een gezin van twee of toch adoptie.

    Het werd héél egoistsich adoptie.

    De rest hebben we wat minder egoistisch gehouden; aangezien de procedure tot BT al een poosje duurde, kon er heel veel qua leeftijd, bijna alles qua sn en 1 of 2 maakte ook niet uit.

    Het is een prachtmeisje geworden; inderdaad met een zichtbare sn die in het dagelijks leven redelijk wat reacties geeft maar haar en ons in niets belemmerd; en nog steeds vraag ik me regelmatig af waarom mensen eerder kiezen voor jarenlang wachten of zelfs een traject moeten stopzetten als ze ook zo'n geweldig meisje in huis hadden kunnen hebben (bij wijze van spreke in diezelfde wachttijd al twee….)

    Maakt mij overigens geen fluit uit hoor; of je er meteen voor kiest of er aan moet wennen; maar bewust kiezen voor kinderloos blijven omdat d eenige optie sn is en die je niet aanstaat…… kom maar een dagje koffieleuten zou ik zeggen!

  • JS

    Ik sluit me bij diverse andere schrijvers aan: ook hier wel kinderwens, maar geen wens tot biologisch eigen kinderen, daarom adoptie en inmiddels ouders van drie heerlijke kinderen met sn. En nee, niet uit China of de VS. En ja, ondersteuning van kinderen die achterbleven in het land van herkomst gebeurt ook op financieel vlak.

  • lief

    Goh niet gedacht dat ik hier zo vrolijk van zou worden, maar toch nog even delen :-)

    Toen wij onze via cursus volgde kregen wij nogal scheve gezichten dat wij (vrij jong in verhouding met de rest) bewust kozen voor adoptie en niet omdat wij zelf geen kinderen kunnen krijgen, maar omdat dit voor ons gewoon de eerste keus is. Wij kregen nogal het gevoel dat wij 't krijgen van een gezin op deze manier voor andere in de weg zaten. Dit door kleine opmerkingen etc. Doet er verder niet toe, maar eigenlijk is dit voor het eerst in ons proces dat ik lees dat er inderdaad meer mensen deze keuze zo maken.

  • JS

    Hoi Lief,

    Bij ons is dat tijdens de via ook aan de orde geweest en naar ik lees (wat) minder subtiel dan bij jullie. We hebben het maar naast ons neergelegd en gewoon de via afgemaakt, maar leuk is anders.

    Het is inderdaad leuk om te lezen dat er meer mensen zijn die deze keuze maken.

    Groeten,

    JS

  • Mirjam1

    “Leuk om bnp's van landen met elkaar te vergelijken maar het zegt niets over hoe rijkdom in een land is verdeeld.”

    Leuk? Dat was niet de opzet.

    Klopt, zegt niets over de verdeling. Dat staat er ook niet. Ik geef slechts 2 factoren aan.

    Wat hoop je hiermee bij te dragen aan de discussie?

  • KL

    Klinkt bekend. Wij maakten de wachtlijst “onnodig” lang want niet ongewenst kinderloos.

    Ik was tot dat moment in de veronderstelling dat men met adoptie ouders bij kinderen zocht in plaats van andersom.

    Domme ik.

    Ik denk niet dat rj hier nog terugkomt om te schrijven…