wij hebben onze bt net verlengt voor een gezond kindje uit china, maar ik voel me bijna bezwaard dat we hier voor kiezen, vrienden van ons hebben een kindje geadopteerd dat helaas door een zeer zware hechtingstoornis niet thuis kan wonen, dit is voor onze vrienden erg zwaar.
maar het lijkt wel of je tegenwoordig niet meer voor een gezond kindje mag gaan of het ik het nu helemaal mis.
Mag gaan, kan gaan……
Wat je, je af kunt vragen: is gezond wel gezond en is dat het walhala? Wat als je een kerngezond kind hebt met die hechtingsstoornis had je dan niet liever een SN kindje dat wel goed hecht? En als je NSN kindje een ongeluk krijgt eenmaal thuis en daardoor een voetje moet missen houdt je er dan minder van?
En waarom wil je graag een NSN kindje? Wil je zelf graag een zo perfect mogelijk kindje of ben je bang voor die onbekendheid? Ook een verschil natuurlijk. Toen ik zwanger was zei ik altijd; als het maar gezond is maar toen ik ging adopteren realiseerde ik mij dat wij wel allerlei wensen kunnen hebben maar deze kinderen, die er al ZIJN, hebben veel meer dan ons recht op een wens nl. dat van een warm thuis zoals elk kind hoort te hebben.
En in China is de wachttijd voor NSN adoptie natuurlijk niet voor niets zo enorm lang, dat zegt wel wat denk ik.
Maar je moet die keuze maken die je goed tegenover je kind en jezelf kunt verantwoorden.
Succes met overwegen.
Groet
KP
Mensen die voor NSN kiezen maken ook een bewuste keuze. Net zoals wanneer je voor SN kiest.
Overigens kan een NSN kind net zo goed een ernstige hechtingsstoornis hebben.
Hoe gezond het kindje nu is bied geen garantie voor de toekomst.
Dus met de keuze voor NSN is niets mis mee, maar kiezen voor NSN betekend, zeker ook in het geval van China, een ellenlange wachttijd van papieren opsturen tot voorstel. En dat is iets waar sommigen rekening mee moeten houden.
Mijn man en ik hadden enorm veel moeite met de lijst die we dan een soort van aan moesten kruisen. Uiteindelijk zijn we er anders naar gaan kijken. In de zin van wat is voor ons haalbaar. Op die manier kwamen we er achter dat we voor heel veel SN open staan. Probeer er eens anders naar te kijken. KP zei het al een beetje; ieder adoptiekind is een SN. Verstandelijke beperking is iets waar ik zelf in eerste instantie niet voor kies. Ik wil graag dat mijn kinderen uiteindelijk zelfstandig in het leven kunnen staan. Hier lag voor mij dus de grens. Ik zou zeggen kijk er nog eens naar en probeer op een andere manier te kijken naar adoptie!
Ondanks dat ik zelf moeder ben van 2 special needs kinderen.
Denk ik persoonlijk dat er helemaal niks mis is om voor nsn te kiezen een ieder kijkt naar wat hij zelf wel of niet zou kunnen of willen, denk persoonlijk dat jeje niet bezwaard hoeft te voelen. Je doet wat je hart je ingeeft.
Je weet zelf wat je ervoor geeft de jaren van wachten. maar in geval van china over het algemeen niet zijn er ook genoeg ouders die lang wachten op een kindje met een SN omdat andere landen voorang bij een special needs kindje niet kennen.
Gr Froukje
Sorry dat ik nu opnieuw argumenten uit eerdere topics ga herhalen.
En ja: je moet als aanstaand ouders ook vooral kiezen waar je je zelf goed bij voelt want dat is absoluut in het belang van je (aanstaand) kind.
Maar toch: er is m.i. nu in deze tijd van alles mis met de keuze voor een nsn-kind uit China. Omdat die prima in China zelf geadopteerd kunnen worden. En omdat internationale adoptie een van de allerlaatste opties voor een kind moet zijn. Opgroeien in een gezin is belangrijk, maar eerst proberen of dat bij de biologische ouders kan, dan bij familie, dan bij pleegzorg in eigen land, adoptie in eigen land, en pas als dat allemaal niet kan komt internationale adoptie in beeld.
In het geval China is eigenlijk niet meer te legitimeren dat er jonge gezonde kinderen in hun eigen belang naar het buitenland zouden gaan voor adoptie, behalve het belang van de adoptieouders. Dat is er mis met nsn-adopties ! (met de kennis van nu en in deze tijd)
Ik snap best hoe onverdragelijk het zal zijn om een goed doordachte keuze van jaren geleden te moeten heroverwegen. En ik snap ook dat de stap naar een sn-kind groot kan zijn. Maar als je die stap niet kunt maken, kies dan niet (nog steeds) voor China …
Goede groet en sterkte met het afwegen van al die wensen en argumenten.
Henrique
NSN adoptie uit China kun je tegenwoordig echt niet meer verantwoorden. De kinderen kunnen prima in eigen land geadopteerd worden, er zijn ellenlange wachtlijsten voor Chinezen die een “gezond” kindje willen adopteren. Er staan letterlijk mensen voor in de rij. Er wordt gekidnapt en er is sprake van kinderhandel om te blijven voldoen aan de vraag naar gezonde kinderen. De realiteit is dat er helaas nog heel veel SN kinderen zijn die op wachtlijsten staan en waarvoor internationale adoptie wel een goede optie is. Het zou natuurlijk nog beter zijn als ook deze kinderen in eigen land werden geadopteerd, maar zover is het helaas nog niet.
Heb je het boek van Marthijn Roessingh ‘waarom China mij twee dochters schonk’ niet gelezen? Of andere informatie die hierover te vinden is. Ik zou me echt nog eens heel goed achter m'n oren krabben voordat je dit besluit neemt. Hoe groot je wens ook is, je moet je kind later wel recht in de ogen aan kunnen kijken.
Frank
Geen enkele andere adoptie-ouder kan jou/jullie iets verbieden.
Je kiest zelf; en hopelijk is dat een keuze waar je je leven lang achter blijft staan;
als de keuze voor sn niet uit je hart komt, krijg je misschien op een bepaald moment spijt.
Als je uiteindelijk ontdekt dat nsn-kindje een goede toekomst had in China zelf, krijg je op een bepaald moment misschien ook spijt.
Uit je berichtje proef ik dat je bang bent dat een sn kindje meer kans zou bieden op een hechtingsstoornis;
voor mijn gevoel gaan die twee zaken echter niet gelijk op; je kunt een sn kindje krijgen zonder een enkel hechtingsprobleem, en een nsn kindje dat het huis uitmoet vanwege zeer zware hechtingsproblemen en andersom.
Het grote probleem met sn is denk ik dat je doordat je kiest voor sn voordat je het kindje kent; de sn en het daarbij behorend eprobleem ziet, in plaats van het kindje.
Er zijn maar heel weinig ouders die als ze ouder worden van een kindje met een handicap of beperking uiteindelijk concluderen dat ze van dat kindje geen ouders zouden willen zijn. Meestal is dat omdat ze achter de sn komen rond of na de geboorte (of in d eloop van de tijd) en dan de liefde voor het kind al hebben gevoeld.
Bij de keuze voor sn is dat andersom.
De sn's die in het dagelijks leven als écht zwaar ervaren worden zijn de gedragsmatige sn's en de sn's die steeds ernstiger worden; beide groepen vallen bij China niet onder de sn's waar je in eerste instantie voor kiest; het zijn (grote) bijkomendheden die je overvallen; en dat kan net zo goed bij een nsn-procedure als bij een sn-procedure.
Ik gun iedere ouder een dochter zoals de onze; vrolijk, levenslustig, bijdehand, blij, een doorzetter en heerlijk eigenwijs. En oh ja, ze mist een hand. Maar dat heeft ons in het afgelopen jaar misschien 20 keer even 5 minuten bezig gehouden (omdat onbekenden ineens zien dat er iets anders is) en 2 keer een ochtend (bij de algehele controle en bij d eintake bij het revalidateam). Haar slaapgedrag een stuk meer; dat kost ons nog steeds iedere avond tijd….
Maar wat ons vooral bezig houdt is het geweldige besef dat we ouders mogen zijn van dit prachtige meisje. En daar is geen extra BT voor nodig geweest; en die voelt geen seconde als keuze voor een sn, maar 300% als onze dochter waar we vol voor gaan.
Inderdaad je moet je kind wel in de ogen kunnen kijken. Met alles wat er nu bekend is, vanuit de media maarvook platforms als deze, kun je niet zeggen dat je niet op de hoogte was. Dikke kans dat het feit dat interlandelijke adoptie, lees 5000 dollar voor een kindertehuis, de reden is dat je kindje bij jou zit en niet bij een Chinese familie, en misschien ben je er zelfs wel mede veratwoordelijk voor dat je kind niet meer bij de biologische ouders is omdat het zo gewild is in het buitenland. En denk niet dat je kinderen je hier niet op aanspreken. Vind je de toon hier reeds stevig, pfffffff dan staat je nog heel wat te wachten. Je kind zal ook echt wel weten dat er anderen waren die wel kritisch waren en de misstanden voortdurend onder de aandacht trachten te brengen. Ik denk dat zij wel in de gaten zullen hebben dat dat niet respectloos was maar juist vanuit respect voor hen.
Hoi,
er is al veel gezegt door anderen maar wat ik graag nog wel even wil zeggen dat als je voor zo gezond mogelijk gaat dat dit niet wil zeggen dat je kindje geen hechtingstoornis gaat ontwikkelen, dit staat helemaal los van, pas nadat je kindje thuis is en zich wel of niet gaat hechten aan je kan je zeggen of het er een hechtingsstoornis is, ik kan mij ook nergens een adoptie herinderen waarbij werd verteld met het voorstel dat het kindje een hechtingsstoornis heeft.
dus als jouw grootste angst is om voor een sn-kindje te gaan dat hoeft dus niet, een sn kindje heeft niet meer kans op een hechtingsstoornis dan een nsn kindje.
groetjes
Josephine
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's