Als het kan en mogelijk is (NSN adoptie), dan hoeft er verder niet meer over nagedacht te worden? Vind ik persoonlijk wat kortzichtig… Er blijft altijd zoiets als verantwoording naar je eigen kinderen en ‘'omdat het mocht en kon’', daar nemen mijn kinderen nu al geen genoegen meer mee!
Groet,
Anja
Ik zie hier altijd dezelfde namen voorbij komen die denken dat ze zelf hun handen in onschuld mogen wassen. In hoeverre weten jullie zeker dat de afkomst en procedure van jullie kind (SN of NSN) 100% zuiver is? Ik denk dat niemand dat zeker kan zeggen, ik spreek helaas uit ervaring….Ik vind het daarom jammer dat velen op dit prikbord zo betweterig over komen. Begrijp me niet verkeerd: ik ben een voorstander van SNadoptie boven NSNadoptie, maar ik vind het niet terecht dat sommigen doen alsof het bij SN niet verkeerd gegaan kan zijn. Want ook daar kan het (erg) fout zitten…..
En toch snap ik het niet helemaal. Hoe zit het met een kerngezond Chinees jongetje van 3,5 jaar oud die al die tijd, met leeftijdgenootjes, in een kindertehuis heeft gezeten in een miljoenenstad? En daardoor een achterstand heeft opgelopen, die hij in een gezin wel weer zal inhalen. Al die jaren in een tehuis, ik denk niet dat die rijen Chinezen toegang hebben tot alle tehuizen? Of zullen ze kinderen “achterhouden” voor de rijke westerlingen?
Dag Babette,
Ik heb niemand hier zien schrijven dat het bij SN niet verkeerd kan gaan? Wel dat het risico bij NSN hoger is, want de ‘vraag’ naar gezonde (en vaak ook jonge) kinderen is groot en aspirantouders zijn ook bereid om daar fors voor te betalen kennelijk. Aangezien er nog steeds SN dossiers worden teruggestuurd (naar China) en er maandenland SN kinderen uit andere landen op lijsten van vergunninghouders staan, lijkt het niet heel logisch dat er gehandeld wordt in kinderen met een handicap - die worden namelijk toch beduidend minder vlot ‘afgenomen’ en lieden die zich met dubieuze praktijken bezig houden weten dat echt wel denk ik.
Overigens vind ik het een non-argumentatie hoor: als je niet zeker weet of de procedure van een SN kind wel klopt, dan kun je net zo goed kiezen voor een NSN kind? Dat lijk je te zeggen namelijk.
Groet,
Anja
Ik had op jouw reactie willen reageren, maar mijn reactie kwam ergens anders terecht, vandaar dat ik 'm nog even hier plak:
En toch snap ik het niet helemaal. Hoe zit het met een kerngezond Chinees jongetje van 3,5 jaar oud die al die tijd, met leeftijdgenootjes, in een kindertehuis heeft gezeten in een miljoenenstad? En daardoor een achterstand heeft opgelopen, die hij in een gezin wel weer zal inhalen. Al die jaren in een tehuis, ik denk niet dat die rijen Chinezen toegang hebben tot alle tehuizen? Of zullen ze kinderen “achterhouden” voor de rijke westerlingen?
Ik weet dat jij het antwoord hierop ook niet weet, maar het zijn dingen die ik me dan afvraag.
Hoi Anja,
Dan begrijp je me verkeerd, dat zeg ik zeker niet, dat je net zo goed kunt kiezen voor NSN.
Ik weet alleen uit eigen ervaring dat er ook misstanden zijn mbt Snkinderen en geloof me, dat is een harde les geweest. Je zult mij in ieder geval niet horen beweren dat de kans op misstanden bij SN kinderen kleiner is, dat vind ik namelijk een aanname die je niet hard kunt maken. En ik heb de indruk dat veel mensen hier op de lijst denken dat wanneer ze een SNkind adopteren “het wel goed zal zitten”. En dat is dus niet zo!
Daarom vind ik niet dat dat soort uitspraken gedaan mogen worden, het zijn aannames en geen waarheden. Feit blijft dat ik het goed vind dat aspirantadoptie ouders er op gewezen worden dat veel SNkinderen een thuis nodig hebben, maar ik hoop dat iedereen goed nadenkt voordat hij/zij zich op glad ijs begeeft (en ook nadenkt over zijn/haar eigen situatie, want dat vind ik nog het meest schrijnend, dat mensen denken dat er in hun procedure geen fouten zijn gemaakt.)
Hoi Babette,
Als je uit China adopteert (of een ander land waarbij kinderen de vondelingenstatus hebben), dan dien je je denk ik inderdaad altijd te realiseren dat je veel niet weet. Tenzij je dingen wel zeker weet (wij verkeren in de - gelukkige - omstandigheden dat we een aantal dingen rondom afstand en verloop van de procedure wel zeker weten, maar ik realiseer me zeer goed dat dat redelijk toevallig is en vooral mazzel..:-). Kiezen voor SN moet je dan inderdaad volgens mij niet doen vanuit de gedachte dat de procedure wel goed zal zijn verlopen, maar vooral vanuit de gedachte en het gevoel dat die kinderen hard een thuis nodig hebben, en dat er voor hen harder naar een thuis gezocht moet worden dan NSN kinderen.
Volgens mij zijn we het wel eens eigenlijk..;-)
Groetjes,
Anja
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's