adoptie.startpagina.nl

waarom SN kinderen China niet in eigen land opgevangen

  • Anonymous avatar

    anonieM

    Hallo,

    Het is fijn om te weten dat nsn kinderen in China tegenwoordig vooral in eigen land worden geadopteerd. Ik hoop heel erg dat die trend zich doorzet naar ook andere landen en dat de wereld dus steeds een stukje beter wordt!

    Maar waarom worden (zwaardere) Special Need kinderen niet of nauwelijks in China geadopteerd. Heeft dat te maken met cultuur, éénkindpolitiek of teveel kosten voor zorg? (hoewel dit laatste bij bijvoorbeeld kinderen met missende ledematen wellicht beperkt is?). Of ligt het niet aan de zorgkosten maar heerst er een taboe op somminge handicaps. Maar waarom zijn het dan vooral jongetjes met special needs die voor adoptie naar het buitenland gaan en in veel mindere mate meisjes? Willen de Chinezen wel meisjes met een Special Need adopteren? En waarom? Is de culturele acceptatie van meisjes met een SN groter? Of heeft het een andere oorzaak.

    Een boel vragen die me nogal bezig houden, hopelijk zijn er mensen die me antwoord kunnen geven.

  • Anonymous avatar

    Anja

    Anoniem,

    Het kan gaan om een combinatie van factoren zoals jij noemt: cultureel (vooral op het platteland nog ‘liever’ een jongen dan een meisje ivm levensonderhoud op latere leeftijd van de ouders), politiek (eenkind politiek) en financieel (groot deel van de chinezen is niet (goed) verzekerd voor ziektekosten en als je dan een langdurig behandeltraject zie opdoemen…). Maar zeker zichtbare handicaps leiden tot afkeurende reacties - wij hebben dat ook wel ervaren in China toen we onze zoon met schisis ophaalden. Ik denk dat dat wel aan het veranderen is, hoorde bij ons rootsreis in 2008 ook van het kindertehuis waar onze dochter vandaan komt dat er ook meer kinderen met een SN in China zelf geadopteerd worden.

    Maar Anoniem, waar baseer jij op dat er meer jongens dan meisje met een SN geadopteerd worden in het buitenland? Ik denk dat dat momenteel wel geldt voor Nederland, omdat je hier geen geslachtsvoorkeur kunt aangeven. In andere landen kan dat wel en op amerikaanse lijsten zie je ook een behoorlijke voorkeur voor meisjes - zodra shared lists uitkomen zijn in zeer korte tijd de dossiers van meisjes gelocked, ook wel meisjes met zwaardere handicaps. Terwijl jongetjes er tijden lang op blijven staan, soms met minimale SN. Persoonlijk denk ik dat dat te maken heeft met het beeld wat mensen bij meisjes/jongetjes hebben - recentelijk was er een discussie op de Rumor Queen over, en dan gaat het over hoe dat nou komt: of onvruchtbaarheid bij moeders leidt tot een groter verlangen naar een dochter, of dat het toch het idee is dat jongetjes opvoeden ingewikkelder is, of dat ze minder ‘braaf’ zouden zijn enz. Best interessant om te lezen waarom sommige mensen persé een dochter willen, ook al staan de redeneringen vaak ver van me af.

    Groetjes,

    Anja

  • Anonymous avatar

    Marièlle67

    Zou het misschien ook iets te maken hebben met het feit dat voor veel mensen in China nog altijd geldt dat kinderen ook hun pensioen zijn en dat kinderen in China geacht worden op latere leeftijd de zorg voor hun ouders op zich te nemen? Ik kan me indenken dat je in dat geval ook eerder geneigd bent om dan voor een NSN kind te kiezen in plaats van voor een kindje waarvan je bij voorbaat weet dat er beperkingen zijn die mogelijk van invloed kunnen zijn op het vinden van een baan, partner enzovoorts op latere leeftijd?

    Of misschien gewoon het stigma dat er zou kunnen rusten op handicaps? Kijk naar Nederland tig jaar geleden dan zag je kinderen met een handicap ook niet overal gewoon deelnemen aan het sociaal en maatschappelijk leven zoals dat nu wel het geval is, die kinderen werden ook vaak vooral thuis gehouden. Gelukkig is dat in Nederland hoe langer hoe meer verleden tijd (al zie je trouwens ook in NL dat op een aantal beperkingen zoals bijv. HIV of hepatitus nog steeds een behoorlijk stigma rust bij veel mensen).

    Ik denk dat het een combinatie van factoren zal zijn waardoor er nauwelijks kids met beperking in China zelf worden opgevangen. Ik heb een tijd terug eens een documentaire op tv gezien over een vrouw die in China een meisje dat zwaar verstandelijk en volgens mij ook lichamelijk beperkt was opving in haar huis. Ik meen dat het daar overigens om pleegzorg ging en niet om adoptie maar dat weet ik niet meer helemaal zeker. Wat ik me nog wel kan herinneren van die documentaire is dat zij volledig afhankelijk was van zeer beperkte middelen die ze kreeg om dat meisje te verzorgen. Misschien speelt dat ook wel een rol, in Nederland heb je een redelijk zorgverzekeringsstelsel en heb je allerlei voorzieningen en instanties waar je een beroep op kan doen. In China is dat wellicht ook veel minder?

  • Anonymous avatar

    anonieM

    Ook iets wat ik me afvraag:

    Zijn de SN-kinderen allemaal vondelingen? Dat lijkt me toch heel vreemd, aangezien er ook veel oudere kinderen bij zijn. Waar hebben deze kinderen de eerste jaren dan doorgebracht? Bij hun biologische ouders? en waarom staan ze ze dan later af als ze al een paar jaar bij hen gewoond hebben (die SN daar zijn ze immers mee geboren).

    Of hebben ze jaren in kindertehuizen gezeten en zo ja, waarom worden er dan nu pas ouders voor gezocht?

  • Anonymous avatar

    BG

    Dat laatste vraag ik mij ook wel eens af. Waarom eerst jaren in een kindertehuis/pleeggezin en daarna pas een adoptiegezin?

  • Anonymous avatar

    AnonieM

    Iemand die dit weet?

  • Anonymous avatar

    metameulenbelt

    Volgens mij is het zo dat ieder weeshuis een bepaald aantal dossiers mag (mocht?) indienen bij de CCAA. Hoe de selectie van dossiers tot stand kwam in het verleden weet ik ook niet, maar feit is dat er kinderen zijn die langer in een weeshuis bleven zitten dan andere. Er zijn ook kinderen die lang ziek zijn bijvoorbeeld, of ziek zijn op het moment dat er weer dossiers klaargemaakt mogen worden. Er zijn ook kinderen die bij voorstel zijn afgewezen, of bij aankomst in China werden afgewezen omdat men dacht/er geconstateerd werd dat het kind toch zieker was dan men bij voorstel gemeld had. Een paar jaar geleden is er meer focus op SN kinderen gekomen, en zijn de tehuizen opgeroepen om meer dossiers van SN kinderen in te dienen bij de CCAA. En vorig jaar is het systeem nog een keer omgegooid, ipv een stapel dossiers naar iedere VH te sturen per aantal maanden, heeft men nu een lijst op internet staan. Overigens zijn er ook kinderen die gevonden worden op latere leeftijd, die bijv. ook herinneringen hebben aan hun biologische ouders.

    Maar hoe dingen precies geregeld worden in China weet denk ik niemand (muv de CCAA dan).

    Meta

  • Anonymous avatar

    Mirjam1

    Ieder tehuis had en heeft een quotum van per jaar in te dienen dossiers tbv internationale adoptie (na rato).

    Door het CCAA geretourneerde dossiers tellen gewoon mee in dat quotum. Dus men stuurt de dossiers in van de meest gewenste kinderen.

    Inmiddels worden NSN-kinderen allemaal domestic geplaatst (zie eerdere threads) dus worden kansen voor “oudere” SN-kinderen groter.

    Er worden inderdaad wel degelijk oudere kinderen te vondeling gelegd (gezet), bijvoorbeeld na de geboorte van een wel 100% gezond broertje. Of kinderen die op latere leeftijd een SN ontwikkelen dan wel waar de SN pas op latere leeftijd onderkend wordt.

  • Anonymous avatar

    anonieM

    Dus als er tussen de oudere kinderen óók vondelingen zijn, betekent dat dan dat er ook een groep is waarvan de achtergrond en de bioligische ouders bekend zijn? of zijn het voornamelijk allemaal vondelingetjes.

  • Anonymous avatar

    Mirjam1

    Op papier zijn het allemaal vondelingen. Flink graven wil nog weleens helpen. Eigen ervaring.