Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
LS
Ik schrijf nooit op dit forum, maar het gaat er toch van komen. Met veel interesse heb ik de berichten in het topic over draagmoederschap in India gelezen. Vooral de manier waarop ELU werd aangesproken verbaasde mij ten zeer. Ben ik dan een van de weinigen die het volledig met ELU eens is??? Vast niet, maar wel een van de weinigen op het forum. Ik krijg de indruk dat op het forum inderdaad erg veel ‘verzuurde’ geitenwollen sokken, Greenpeace strijders in Birkenstocks lopende moeders rondlopen. Mensen houd toch op met het afkeuren van meningen. Wie zijn wij om te oordelen??? Het hebben van kinderen, het willen hebben van kinderen is te allen tijde een EGOISTISCHE daad om de leegte in je leven in te vullen or whatever. Of om zielige kinderen (Stumperds) te helpen zodat jij je weer beter kunt voelen over jezelf (en daar dan mee te koop kunt lopen op dit soort fora). I don't care. Liefde is liefde, vooral als het de liefde voor een kind is, een bestaand kind, een zelf te fabriceren kind of eentje die een ander voor jou gaat maken.
De grenzen tussen altruïsme, egoïsme, moraliteit en immoraliteit zijn niet altijd even duidelijk. Als jurist zeg ik: laten we ons leiden door (de mazen van) de wet. Die vertelt ons wat strafbaar is of niet. Er is recentelijk een Nederlands jongetje uit een Indiase draagmoeder naar Nederland gekomen overigens.
Een arme draagmoeder uit India wordt uitgebuit, maar hoe noem je het als een blank, blonde middle class meisje uit Californië die draagmoeder wil zijn om haar tweede huis af te betalen? Niet voor niets kost de procedure in India ongeveer 17.000 euro en in de States 80.000 euro. Ik ben zelf geadopteerd in een tijd dat je je kind nog gewoon kon uitzoeken. Je zocht gewoon een arm gezin uit met het mooiste babietje, liet daar nog een horoscoopje van trekken, betaalde de familie wat troostgeld en huppetee regelde de adoptie. In mijn geval door mijn (adoptie)opa, die was advocaat. Lekker makkelijk. Dat kon allemaal in de jaren 70 in Nederland. Adoptie was toen al net zo in het belang van het kind als nu, soms inderdaad beter voor het kind en soms ook niet. Soms goed voor de ouders en soms ook niet (hele huwelijken zijn erom gestrand). Ik zou zelf graag door mensen als ELU zijn geadopteerd, bij mensen met zo'n ruimdenkende blik voel ik me veel meer thuis dan bij al die verzuurde ‘mama strijders’. Ik kan heel goed begrijpen dat oudere adoptiekinderen zich totaal niet thuis voelen bij hun nieuwe gezin: vaak een ander ras, andere gewoonten, andere denkwijzen, ander intellectueel niveau???? In ieder geval sta ik heel positief tegenover adoptie, special need, niet special need, I don't care.
Over immoraliteit gesproken, wat vinden jullie dan van het kopen van eicellen? Zit daar nog een verschil in, of iemand haar baarmoeder uitleent of haar eicellen verkoopt? Zoals iedereen weet kun je overal eicellen kopen, maar daar hoor ik nooit iemand over. Als een vrouw geen eigen eicellen heeft is het vanzelfsprekend dat ze die van een ander krijgt of koopt, maar als iemand geen baarmoeder heeft (bijvoorbeeld omdat hij man is) dan is het niet meer vanzelfsprekend om die van een ander te lenen? Wie bepaalt dat trouwens. Ik hoor nooit iemand over de gezondheidsrisico's die geassocieerd worden met IVF. Weten al die jonge meisjes die hun eicellen verkopen wel dat ze daar diverse risico's door lopen? En ik ken mensen met eigen eicellen die ze liever van een ander kopen, omdat de genen beter zijn of omdat ze zelf geen IVF-behandeling willen doormaken. Alleen daar horen we niemand over.
Ik zou zeggen, iedereen succes met waar hij of zij voor staat en mee bezig is en ELU, ik zou graag met je willen mailen over het draagmoederschap in India of USA….dus als je het leest…dan onthul ik jou graag mijn mailadres op het forum. Of hoe dit dan ook werkt.
)