reactie familie

  • F

    Hallo,

    Mijn familie weet al langere tijd dat ik een kindje wil adopteren, en eigenlijk waren de meeste reacties positief.

    Maar nu heb ik aangegeven een special need kindje te zullen gaan adopteren. En helaas reageert niet iedereen daar zo positief op. Natuurlijk hoeft dat ook niet, als wij er als ouders maar achter staan.

    Maar toch vind ik het jammer dat er zo wordt gereageerd. Ik wil hier geen discussie oproepen over wel of geen special need, maar zoek eig ervaringsverhalen van mensen die ook niet allemaal positieve reacties kregen. En hoe dat uiteindelijk ging toen het kindje er was.

    HeIk zou het namelijk heel vervelend vinden als ons kindje hier ooit iets van zou merken. Het vervelende is, is dat die reacties ook komen van familieleden die dicht bij ons staan.

    Kan iemand mij vertellen hoe het bij hun is gegaan toen hun kindje er eenmaal was?

    Reacties kunnen ook prive.

    Gr. F

  • pepe

    Hoi,

    hier een zeer negatieve opa……

    vervolgens een kindje dat de eerste maanden NIETS van de opa's wilde weten, dus alle grond om die aversie te versterken…. in theorie tenminste. In de praktijk is de betreffende opa helemaal gek met zijn kleinkind en past , nu ik weer ben gaan werken (jaar na thuiskomst) zelfs op (op zijn voorstel!)

    Bij ons bleek het vooral bezorgheid om ons en de oudste twee te zijn, en was het meer een negatieve blik op het gehele idee dan dat het een negatieve blik op het kindje is; dat kindje blijkt uiteindelijk gewoon harten te breken!

  • Omfie

    Hoi F,

    Bij staan ook open voor een aantal (zwaardere) special needs. En ook ik was bang voor de reacties van met name ouders en zussen. Wij hebben van het begin af aan gesteld dat een kindje met bijvoorbeeld een schisis of wat bijvoorbeeld een handje mist echt niet minder gelukkig zal worden. Wij hebben voor onszelf gemotiveerd (ook naar familie toe) dat het om het kindje zijn/haar innerlijk gaat.

    Onze familie ving het toch best goed op.

    Toch merk ik ook bij collega's nogal wat scepsis. Een tijdje geleden zei een van mijn collega's dat hij een documentaire heeft gezien waarin een jongen centraal stond zonder armen en mijn collega was positief verbaasd wat deze jongen allemaal kon. Op dat moment heb ik gezegd: "kijk, dat is nou een van de redenen waarom wij voor special need kiezen, deze jongen is toch hardstikke gelukkig met wat hij allemaal nog wel kon.

    Hopelijk kun je hier iets mee. Het klopt wat je zegt dat jullie er als ouders zelf helemaal achter moeten staan, maar ik kan me voorstellen dat wat steun van je omgeving gewenst is. Misschien moet het allemaal een beetje bezinken. Het is ook niet niks!

    Veel succes,

    Omfie

  • F

    Bedankt voor jullie reacties.

    Ik ga er ook vanuit dat het eerst even moet bezinken, maar ik vind het toch lastig dat ze niet net zo enthousiast zijn als ik… Ze vinden zelfs de lichtere special needs al zwaar, dus waar wij allemaal voor open staan zien ze niet zo zitten. En door al die negativiteit ga ik soms ook twijfelen, maar daarna weet ik weer dat dit is wat ik wil (en wat mijn man wil natuurlijk. Alleen hij trekt zich niet zoveel van anderen aan).

    Maar goed, ik ga er maar van uit dat alles goed komt.

    Gr. F

  • FR

    http://www.adoptie.nl/m/voorbereiding_themabijeenkomstfamilie/mn/4/

    Dit is een uitnodiging voor een bijeenkomst voor familieleden !!!

  • Hermine

    Hoi,

    Wij merken dat de reacties vaak uit ontwetenheid voortkomen. Dus als hij een schisis zou hebben zal er dan niet meer aan de hand zijn. Zou je daar wel aan beginnen. Wij hebben ons goed in de verschillende sn verdiept en kunnen veel uitleggen wat iets betekent en wat dat inhoudt in het verdere leven van het kind en in ons gezin. Maar buitenstaanders weten vaak helemaal niet wat het is en hoe goed er mee te leven valt.Ze zien vaak de negatieve kant of hebben dan iets gezien of gelezen dat ze hebben onthouden. Succes met jullie procedure.

    Hermine