combinatie werk en special need kindje

Veronika

04-04-2011 18:59

Mijn man en ik overwegen om over te stappen van de reguliere naar de special need procedure (voor kindje vanaf 2 jaar). We staan open voor o.a schisis en andere operabele sn's. Nu hebben wij beide een leuke baan en willen die graag behouden. Ik zou het liefst zo'n 28 uur per week willen blijven werken (minder is niet mogelijk in mijn functie) en m'n man minimaal 32 uur. Is dit wel te doen in combinatie met een kindje dat toch vaker dan gemiddeld naar het ziekenhuis of specialisten moet. Hebben jullie daar ervaring mee? Waar kan je tegenaan lopen bij inschrijving in een kinderdagverblijf?
Nog een praktische vraag: kan het gebeuren dat een zorgverzekeraar ‘moeilijk’ gaat doen special need (ik weet dat ze officiel iedereen moeten accepteren voor de basisverzekering, maar bij een aanvullende verzekering?)
BG

04-04-2011 19:35

Mijn man en ik werken beiden 36 uur, hebben 3 kinderen waarvan de jongste met 4 jaar is geadopteerd en een sn heeft. Rondom zijn hechting loopt het allemaal buitengewoon soepel dus daarover geen zorgen. We zijn regelmatig in het revalidatiecentrum te vinden en zijn spraak taal problematiek (niet zijn officiële sn) kost veel tijd, net als allerlei andere zaken rondom onze andere kinderen. Het hebben van kinderen kost veel tijd en je moet altijd met onverwachte zaken rekening houden. Of dat lukt hangt lang niet alleen met de sn van je kind samen maar ook erg met de flexibiliteit van je baan ( kun je beiden makkelijk plotseling afspraken veranderen, thuis werken etc..), je sociale netwerk, de oppasvormen die je kiest en last but nog least je eigen energie en organisatietalent in combinatie met een vorm van zorgeloosheid en dingen los kunnen laten/aan anderen over kunnen laten. En oh ja je moet absoluut geen perfectionist zijn maar een pragmaticus die veel dingen teglijk kan. Ons huis is regelmatig een zootje ondanks een hulp in de huishouding, op mijn werk doe ik veel en iedereen is tevreden maar verwacht geen wetenschappelijke onderbouwingen maar vooral parate kennis, bij ons in huis kan bijna alles maar ik verwacht ook wel hulp van de kinderen nu ze wat ouder zijn. Bijkomen van een druk maar gezellig leven doen we op de boot waar we de weekeinden met het gezin. 2 van de kinderen zitten op selectieturnen,de 3e op zwemles en gym (en wekelijks logopedie, maar das nou niet echt z'n favoriete clubje;-). Zelf lukt het me ook nog om heel regelmatig samen met de hond hard te lopen. Manlief zit in de ouderraad, ik in de werkgroep van school. Volgens anderen is dit allemaal veel maar er is heel veel rust in huis misschien mede doordat het ons makkelijk lukt dingen in korts tijd te regelen en te combineren.
Moraal van het verhaal, het kan allemaal maar het hangt van veel verschillende factoren af en daarom zul je kritisch naar jezelf moeten kijken. Verder hebben wij altijd de fianciele ruimte gehad om minder te werken als dat voor de kinderen nodig zou zijn. Soms heeft een kind zoveel zorg nodig dat een ft baan niet aan de orde is.
Marièlle67

04-04-2011 22:39

Ik denk dat het veel afhankelijk is van hoeveel zorg je kind in de praktijk uiteindelijk nodig zal hebben en hoe flexibel je zelf bent.
Maar ook bij een NSN-kind is het van tevoren niet of moeilijk in te schatten in hoeverre je in staat zult zijn om allebei te blijven werken, het ene kind heeft meer “bagage” dan het andere kind en ook NSN kinderen kunnen uiteindelijk heel veel zorg nodig blijken te hebben. Het ene kind kan prima op redelijk korte termijn na aankomst naar school of bijv. een kdv of oppas, voor het andere kind kan dat zomaar volkomen niet mogelijk zijn.
Bij onze sibling, die beiden NSN zijn voorgesteld blijken we opeens toch veel meer medische rompslomp te hebben dan aanvankelijk gedacht. Aan de andere kant, waar wij er vanuit gingen dat de kinderen in de eerste fase misschien wel nog niet naar school zouden gaan en dus één van ons thuis zou moeten blijven, bleken ze na acht weken gewoon allebei fulltime naar de basisschool te gaan zodat allebei weer werken opeens wel mogelijk werd (maar ook omdat dat heel fijn binnen de schooltijden kon worden georganiseerd).
En gelukkig zijn er ook steeds meer mogelijkheden voor behandelingen buiten de 9 tot 5 tijden. Steeds meer zorgverleners bieden die mogelijkheid gelukkig, zoals huisartsen, fysio- en andere therapeuten en zelfs steeds meer ziekenhuispoli's hebben ook spreekuur in de vroege avond of in het weekend.
pepe

04-04-2011 23:55

Ik weet niet of dit afhangt van wel of geen sn;
voor onze middelste ben ik écht minder gaan werken, en is het nog regelmatig hectisch, zelfs met maar 20 uur, en altijd inspringende ouders en schoonouders, een meedenkende baas en de lat niet tehoog leggen.
De sn van de jongste vraagt bijna geen zorg, maar daar bleek het voor de hechting en haar basisvertrouwen toch echt heel belangrijk dat ik lang thuiswas. Uiteindelijk ben ik ruim een jaar na thuiskomst pas weer op mijn 20 uur; eerder ging gewoon niet, maar dat had dus niets met sn te maken.
Enne; kinderen tot 18 hebben automatisch dezelfde verzekering als hun ouders, ook de aanvullende
*Marjo*

05-04-2011 20:51

Ja dat is te combineren mits je ook een plan hebt voor als het niet goed gaat met je kind.
Behandel afspraken plan je zo veel mogelijk op je vrije dagen en anders ruil je van dag ( en dat gaat makkelijker als je een oppas hebt ipv een KDV)
Ik kon bij sommige van mijn kinderen heel makkelijk weer aan de slag, maar bij twee van hen niet.
Ik heb dus wel degelijk een tijd moeten stoppen met werken, maar zodra het kon ben ik wel weer aan de slag gegaan.
Het stoppen was veel meer adoptie gerelateerd dan SN…
De laatste twee kinderen kon ik na een aantal maanden wel overlaten aan de goede zorgen van onze oppas.
Nog steeds heb ik wel een flexibele opstelling van mijn werk nodig aangezien ik bij vlagen dan ineens weer allerlei afspraken heb voor mijn kinderen ( revalidatie arts voor aanpassingen, controle bezoekjes ziekenhuis, schisisteam, kinder arts, logopedie, audioloog en verder allerlei schoolgerelateerde zaken) Maar dit is te combineren met tussen de 24 en 32 uur werken van mijn kant en 36 uur door mijn partner, en de inzet van de oppas, oma en de huishoudelijke hulp:)
m.r

06-04-2011 09:37

zijn er toevallig ook ouders die een kindje geadopteerd hebben en zelf gastouder zijn zoals ik? En hoe hun ervaringen zijn hiermee, daar ben ik erg benieuwd naar
lisa2

06-04-2011 10:01

Wij hebben twee kinderen( nsn bij voorstel, sn bij aankomst)
Bij ons is het bij tijden een hele moeilijke combinatie: kinderen die veel zorgen hebben en werken.
Dankzij een flexible baan van mijn man (36)en een baan met zeer onregelmatige diensten (24) lukt het ons. Vaak heb ik gedacht: als ik drie vaste dagen op de dag zou werken was het einde werk.
Wij hebben ook veel hulp om ons heen maar het is soms echt balanceren.
Onze ervaring is niet dat artsen poli houden op de dagen dat je zelf niet werkt. Want hoe gespecialiseerder de zorg, hoe minder vaak er poli wordt gedraaid of in teamverband op een vaste dag in de week. We lopen bij verschillende artsen en dat betekent op verschillende dagen naar het ziekenhuis. Of naar scholen en andere hulpverleners.
Als ik de zwaarte van de SN's zie die tegenwoordig voorbij komen dan denk ik wel heel vaak: hoe gaan die ouders dit allemaal organiseren en redden? Want de kans is natuurlijk net zo aanwezig bij ,,gezonde'' kinderen dat er nog andere problemen (ontwikkelingsachterstand, hechtingsproblemen, etc) bij kunnen komen.
Ik vind het vaak ook mentaal zwaar. Het gaat niet alleen om een operatie, een bezoek aan een arts maar ook over twijfels of je alles wel goed doet. Schakel je de juiste hulp in. En vooral wat alles voor je kind betekent. Het anders zijn, het niet mee kunnen komen.
Tegelijkertijd weet ik wat op je weg komt doe je gewoon. En gelukkig weet je niet alles van te voren. En kun je veel meer dan jezelf denkt.
Lisa
Anja1

06-04-2011 11:00

Hoi,
Zoals anderen ook al schreven: flexibiliteit is het toverwoord! Mijn man werkt meer dan fulltime (ook vaak in het buitenland voor wat langere periodes), ik werk 28 uur (ook al is dat vaak wel meer). Mijn baan is zodanig flexibel dat ik makkelijk een dag kan wisselen, thuis kan werken en er wordt vooral gekeken naar het resultaat en minder naar het aantal uren dat ik aanwezig ben - dus dat is heel prettig. Verder hebben wij een werkelijk ‘gouden’ oppas en is bij mij in het dorp sprake van meer werkende ouders (moeders…) en zijn we met een aantal vrouwen heel bedreven geworden in het ‘rondgoochelen’ van de opvang. Vind het zelf overigens wel makkelijker worden naarmate mijn kinderen ouder worden: zoonlief gaat zelf naar de logopedie onder schooltijd en ik communiceer per email en telefoon met de logopediste, de oudste kan inmiddels zelfstandig wel een poosje thuis blijven al dan niet met vriendinnetje. Maar er zijn absoluut periodes geweest dat we met twee agenda's zaten te kijken hoe we een en ander moesten regelen…. maar dat regelt zich dan ook weer, zo werkt het gewoon wel.
Verder denk ik dat het niet zozeer de SN hoeft te zijn die het werken moeilijk maakt: bij NSN kun je ook een kind treffen met (behoorlijke) achterstanden, hechtingsproblematiek, verlatingsangst enz. enz. Persoonlijk denk ik dat het dan wel ingewikkelder kan worden. Maar gelukkig weet je niet alles van tevoren!
Groetjes,
Anja
amberr

06-04-2011 22:48

Zoals al is gezegd hangt het heel erg af van het soort SN. Er zijn er natuurlijk bij die na 1 of een paar operaties stabiel zijn en blijven. En ook bij een NSN kan er sprake zijn van extra zorg.
Belangrijk is dat jullie zelf wel flexibel zijn. En een goed netwerk (familie en vrienden) is ook van belang. Daarnaast ken ik ook genoeg ouders met kinderen (niet geadopteerd) die wel regelmatig zorg nodig hebben. Ook hebben jullie beiden recht op ouderschapsverlof en (kortdurend) zorgverlof (bijvoorbeeld als je kind tijdelijk extra medische zorg nodig zou hebben).
lisa2

07-04-2011 10:05

De moeilijkheid zit hem niet in een keer een operatie of een keer een behandeling. Ik ben het met de voorgaande schrijvers eens: dat valt prima te plannen. Maar als je voor langere tijd (maanden, jaren) periodes hebt waar de zorg van je kind veel tijd vraagt, dan kan het knap ingewikkeld worden.
En ja er zijn regelingen maar mijn ervaring is dat die prima zijn voor een keertje. Wij hadden bij de komst van onze kinderen ouderschapsverlof opgenomen. Dat was op toen we het jaren later wel konden gebruiken. Kort zorgverlof is geschikt - niet alle werkgevers accepteren dat- voor een opname in het ziekenhuis. Maar vaak als je kind thuis komt, heeft het ook nog zorg nodig.
Iedere situatie is anders maar om mij heen zie ik toch veel mensen worstelen met de combinatie werk en zorg (intensievere kinderen).

combinatie werk en special need kindje

Veronika

BG

Marièlle67

pepe

*Marjo*

m.r

lisa2

Anja1

amberr

lisa2

Marjo