adoptie.startpagina.nl

vroege puberteit

  • Anonymous avatar

    bogota56@hotmail.com

    adoptie mama Schreef:

    ——————————————————-

    > hallo allemaal

    >

    > Onze zoon wordt sinds 1,5 jaar behandeld voor te

    > vroege puberteit, hij krijgt 1x per 4 wkn

    > Decapeptyl gespoten. De laatste weken is hij

    > verschrikkelijk onhandelbaar , snel geiiriteerd en

    > boos, vechten op school, haalt soms het bloed

    > onder je nagels vandaan en zo kan ik nog wel meer

    > opnoemen, wie herkent dit ? Wij overwegen om te

    > stoppen met de 4 wekelijkse injecties omdat wij

    > denken dat er een verband is met deze medicijnen

    > ?

    > Hopenlijk herkent iemand dit.

    Weetje hoe ze dat in mijn tijd deden? Riagg dokter ritalin en hopen dat t over ging.

    Ik sloeg elke dag minn kamer in puin ik schreeuwde tegen mijn ouders en ik haten ze.

    Daarbij stond ik vaak klaar om naar Colombia tegaan naar mijn echte moeder want hun konden me toch niks maken vond ik.

    Ik wilde niet in Nederland zijn en zeker niet bij hun.

    Dus vervroegde pupertijd plus adoptie problemen.

    Ik vind dat prikken verhaal helemaal niks! Mijn ouders hebben het enorm zwaar gehad maar zelfs toen iedereen zei dat ik uit huis moest worden geplaatst, hebben mijn ouders doorgezet pas sins ik mijn mam in Colombia heb ontmoet ben ik 180 graden veranderd.

  • Anonymous avatar

    metameulenbelt

    Hallo Bogota56,

    Ik ben het met je eens dat prikken niet de eerste keuze zou moeten zijn, bij vervroegde puberteit. Maar, als je als meisje al ongesteld wordt op je 6e, en je niet groter kunt worden dan bijv. 1.30 meter, dan zie ik het nut er wel van in. Mijn Aziatische dochter is 9,5, en nog geen 1.30. Mocht ze binnenkort gaan puberen (borstontwikkeling) dan ga ik wel met haar naar de huisarts/kinderarts, en betrek haar bij de beslissing wel of niet te behandelen. Zij zit er best wel mee dat ze klein is. Dus, wat ik eigenlijk wil zeggen, dat prikken wordt voornamelijk gedaan om de puberteit uit te stellen ivm lichamelijke zaken, niet om het pubergedrag uit te stellen of zo. Alle ouders weten dat we daar doorheen moeten, samen met onze kinderen. Fijn voor je dat je ouders altijd achter je zijn blijven staan trouwens, dat zal ook niet altijd gemakkelijk geweest zijn.

    En ook heel fijn voor je dat je je moeder in Colombia hebt kunnen bezoeken. Als mijn kinderen dit contact willen, dan hoop ik voor ze dat dat ook ooit zal lukken.

    Groetjes,

    Meta Meulenbelt

  • Anonymous avatar

    adoptie mama

    Ik ben het met jullie eens dat prikken niet altijd de beste keuze zou zijn, maar in ons geval zou onze zoon op z'n 12de waarschijnlijk uitgegroeid zijn en uiteindelijk veel kleiner blijven dan zijn leeftijdgenoten. Wel hebben wij de beslissing van wel of niet behandelen aan hem overgelaten, hij was toen net 10 jr. Hij heeft (samen met ons) na uitvoerig overleg met de kinderarts die beslissing genomen. We zijn nu 1,5 jr verder en hij heeft nu dus ook zelf mede de beslissing genomen om te stoppen. Hij heeft er beslist geen spijt van omdat hij nu uiteindelijk groter zal worden dan als we niet behandeld zouden hebben en dat was voor hem de belangrijkste reden.