Raad/advies hechting.

Elre

23-04-2011 22:19

Hallo
Ik wil even raad/advies van jullie. Onze dochter van bijna 4 is bijna een jaar bij ons. We denken en vinden eigenlijk dat de hechting op een hele goede weg is. Alles gaat eigenlijk heel goed, ze is een vrolijk lief open meisje. Vriendelijk en ook vaak nieuwsgierig. Gisteren zijn we bij familie op bezoek geweest. En daar was ook een oudere vriend van die familie daar. Wij kennen hem maar onze dochter heeft hem gisteren voor de eerste keer gezien. Het is een lieve oudere man, maar ik schrok ervan dat ze bij hem op de schoot ging zitten. Ze hebben even samen lekker gek gedaan, maar ergens zat het me toch niet lekker dat ze bij hem op de schoot ging zitten. Kan dit een teken zijn dat de hechting niet goed zit, of moet ik me niet druk maken omdat dit misschien gewoon bij ons kind hoort dat ze zo open is en niet verlegen? Mijn man vind het maar niks en heeft haar meteen bij zich geroepen. In onze ogen is het voor haar toch een vreemde man omdat ze hem voor de eerste keer zag. Wat zouden jullie doen?
Gr elre
B

24-04-2011 08:38

Hoi,
Zelf hebben we nog geen kindje dus ik kan niet uit ervaring spreken.. Maar kan het niet gewoon zo zijn dat jullie vrolijke spontane dochter toevallig gewoon “ een klik” had met deze bijzondere man? Net als ieder ander kind dat kan hebben? Jullie kennen die man wel geef je aan. Dus dat kan jezelf dan geruststellen (je weet een beetje dat deze man te vertrouwen is) . Als het net zou gebeuren nadat jullie je dochter bij je hadden zou ik me meer zorgen maken denk ik. Je zegt zelf dat ze in het afgelopen jaar zo goed vooruit is gegaan en is uitgegroeid tot vrolijk en spontaan. Laat haar lekker spontaan zijn en probeer haar in haar eigen woorden een beetje uit te leggen dat ze uit moeten kijken voor vreemde mensen maar probeer haar niet te remmen in haar spontaniteit.Je ziet bij biologische kinderen natuurlijk ook verschillen de ene is doodsbang voor “vreemden” de ander kijkt eerst de kat uit de boom en de ander ziet je net en heeft al contact. Dat is per kind verschillend…
FV

24-04-2011 14:35

Ik snap je schrik heel erg goed. Ik vond dat ook de moeilijkste periode: we zagen dat de hechting van onze zoon heel erg goed ging en dan toch van die dingen, die je ineens aan het denken konden zetten. En dan ook nog het feit, dat doordat de hechting zo goed ging, zijn karakter zo heerlijk naar boven kwam: hij werd helemaal lekker zichzelf. En vol vertrouwen. Maar dat kon dan soms zo ‘vreemd’ zijn en twijfels geven bij ons. Maar ga op je gevoel af: is dit gewoon jullie spontane dochter die direct een klik had met deze persoon, of is dit iets anders? Doet ze zo bij alle vreemden?
Wat wij pas achteraf zagen: onze zoon keek heel erg naar ons, hoe wij op iemand reageerden. Reageerden wij heel vrij en spontaan op iemand, dan ging hij automatisch ook vrijer met die persoon om. Reageerden wij wat gereserveerder, dan keek hij eerst de kat uit de boom. Een paar maanden na thuiskomst hadden we een familie-bijeenkomst, waar we ook even een paar uurtjes naartoe zijn gegaan. Mijn man had hem op de arm, toen mijn man door een schoonzusje werd begroet en drie zoenen op zijn wang kreeg. Wat deed zoonlief automatisch: die gaf een kusje op haar wang, zomaar spontaan! Eerst was ik in paniek, later hebben we er ontzettend om gelachen: hij deed ons gewoon na, was van ons aan het afkijken, hoe je dat dan doet en bij wie je lekker vrij kan zijn en bij wie niet.
Ik snap dus heel goed, dat je schrikt, maar soms zie je later pas, wat er nou echt aan de hand was. En als je het idee hebt, dat de hechting echt goed zit, dan is er waarschijnlijk niet zoveel aan de hand.
Wat mij heel erg geholpen heeft om mijn gedachten en twijfels te delen, was de nazorglijn van de SAV. Die begrepen echt de dubbele gevoelens en konden heel objectief precies de juiste vragen stellen. Dat heeft mij in die periode vaak of gerust gesteld of juist de juiste tips opgeleverd over hoe te handelen!
Succes ermee!
Laura73

24-04-2011 16:44

Hoi,
Als het zo was dat op het moment dat jullie binnen kwamen jullie kindje gelijk richting die (voor haar vreemde) man ging en bij hem op schoot klom zou ik me zorgen gaan maken…..
Jullie geven al aan hem te “kennen” en misschien doordat jullie al over en weer gepraat hadden met hem heeft jullie dochter dit gedrag al opgemerkt als “veilig”. Deze meneer was tenslotte al door papa en mama “goed bevonden”.
Misschien is deze meneer voor kinderen zeer laagdrempelig en voelen kinderen zich snel bij hem op z'n gemak…. 4 jaar is ook zo'n leeftijd dat kinderen soms dingen uit gaan proberen, meer van “eens zien hoe mijn papa en mama hier op reageren”. Dit merk je soms ook verbaal in gezelschap…. ze zeggen (of doen) dan ineens dingen die je niet had verwacht, ze testen dan soms hoe je dan reageert.
Onze zoon begon rond dat vierde jaar ook ineens met iedereen buiten te praten. Er zat eens een oudere man op een bankje op de markt gaat hij er ineens naast zitten en een heel verhaal vertellen over iets wat bij ons thuis gebeurd was. Toen ik hem later vroeg waarom hij dat zomaar vertelde tegen een wildvreemde zei hij dat hij het een leuk verhaal vond en dat graag tegen die meneer wilde vertellen….. (en ja waarom ook niet dacht ik toen….)
Ik zou niet gelijk denken dat er iets mis is met de hechting hoor!
bogota56@hotmail.com

01-05-2011 12:05

We zijn dan wel geadopteerd en natuurlijk wil je daar wat voorzichtiger mee zijn.maar we zijn niet helemaap.achterlijk.
Soms worden we echt behandeld.als zielige kindjes alsof we weet ik veelwat zouden doen
bij biologosche kinderen is t toch t zelfde als die op schoot zou gaan zitten bij een andere.man?
Deed ik ook en ik vond iedereen lief en was absoluut niet bang maar ik heb in colombia een prima pleeg gezin gehad wat mijn ouders toen ook niet wisten.
Behandel je kind niet als een geadopteerde!! Maar gewoon als een bio kind! Tuurlijk zullen er nog veeeeel dingen.kunnen.gaan gebeuren en geloof me dat zal niet altijd makkelijk zijn maar t zijn nog kinderen die net als elk ander kind de wereld aan t ontdekkeb zijn!
amberr

01-05-2011 16:25

Bogota,
Ik kan je reactie wel begrijpen maar een adoptiekind is natuurlijk niet totaal hetzelfde als een biologisch kind. Een adoptiekind heeft al een bepaald verleden (dat lang niet altijd bekend is bij de adoptieouders zoals ook bij jou het geval was). Een biologisch kind kan zich vanaf het begin hechten aan zijn ouders en hoort automatisch bij hen. Een adopiekind moet zich leren hechten aan zijn nieuwe ouders. Als het kind zomaar bij vreemden in de handen springt kan dat ook een teken zijn van verkeerde hechting.
Elre ik zou me trouwens in jullie geval niet al te veel zorgen maken (tenzij ze dit heel vaak doet of gaat doen). Het kan inderdaad een spontane reactie zijn of het nadoen van jullie van van anderen (volwassenen of kinderen)

Raad/advies hechting.

Elre

B

FV

Laura73

bogota56@hotmail.com

amberr