Ogen niet sluiten

  • BG

    http://www.bbc.co.uk/news/world-asia-pacific-13350757?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter

    http://china.globaltimes.cn/society/2011-05/653266.html

    http://china.globaltimes.cn/society/2011-05/653266.html

    http://english.caing.com/2011-05-10/100257756.html

    http://seagullreference.blogspot.com/2011/05/children-sold-by-government-for.html

    http://research-china.blogspot.com/2011/05/shaoyang-hunan-birth-parents-seek.html

  • BG

    http://chinaadopttalk.com/forum/index.php?topic=67578.0

    Discussie hierover op RQ

    W.m.b. is het een must om het hierover te hebben. 13 families en hun geadopteerde kinderen zijn geindentificeerd, kinderen die in het Shaoyang SWI zaten. De kinderen zijn ontvoerd destijds en de geboorte-families hebben zich gemeld. Je kunt het e.e.a. vinden van de methodes van Brian Stuy (publicatie van namen op het Internet bijvoorbeeld) maar hij doet in ieder geval iets om de betreffende families te helpen. Soms toch schokkend hoe adoptie-families hierop reageren.

  • Anja1

    Ja, dat is zeker schokkend. Ik lees de discussie op RQ ook mee, heb al een aantal malen gereageerd zelfs, maar geen sjoege. Men sluit vooral de ogen voor de feiten, en doet het voorkomen alsover de biologische ouders degenen zijn die dubieus handelen omdat ze willen weten waar hun kinderen zijn gebleven (veelal overigens helemaal niet met de intentie om ze ‘'terug te halen naar China’' zoals gesuggereerd wordt). Het is de omgekeerde wereld… want wiens kinderen zijn er nu eigenlijk gestolen? Vind het onvoorstelbaar hoe adoptieouders reageren. En het is echt niet alleen de VS, Rahul komt ook weer haarscherp terug op mijn netvlies. Talloze ouders zéggen de geboorteouders van hun kinderen in China te willen zoeken, maar als biologische ouders op zoek zijn naar hun - gestolen! - kinderen, dan ligt het kennelijk anders? Snap er echt helemaal niks van.

    Groetjes,

    Anja

  • BG

    Ben benieuwd welk onderwerp adoptieouders meer bezig houdt…

  • F

    het ene onderwerp houd mij zeker niet meer bezig dan het andere. Het ene ligt alleen zo gevoelig, dat ik bang ben dat ik iets verkeerds zeg. Ik vind het vreselijk dat er blijkbaar mensen zijn die hun eigen belang boven dat van hun kind stellen… Ik denk ook dat een kind af staan waarschijnlijk moeilijker is dan een kindje te adopteren. Gelukkig heb ik wat betreft het eerste geen ervaring.

  • B

    Tja, het ene is iets praktisch en het andere is iets emotioneels en absoluut niet te vergelijken.. Maar wat bedoel je nu met deze vraag dat vraag ik me dan af…

  • BG

    Ik ben benieuwd naar meningen over dergelijke informatie die tot ons komt. Het hoort (zeker met alle kennis van nu) dat je je hierover een mening vormt. Je kind zal later ook vragen, goh wisten jullie dit niet? Welke gedachten had je hierover? Voor mezelf kan ik met alles wat ik nu weet de adoptie van een van mijn kinderen prima verantwoorden. Die van de andere 2 hooguit met dat er veel niet bekend was en dat we naief waren. Nu is er veel meer bekend ik ben benieuwd hoe adoptieouders daar mee om gaan en of ze liever hun ogen sluiten en zich op praktische of vooral leuke zaken concentreren. Vandaar mijn zeker suggestieve heading en vraag.

  • B

    Is mij duidelijk ;) Kwam op mij een beetje dwingend over, maar is dus bedoeld om de discussie los te maken..Zelf ben ik wel erg bezig met afkomst.. Van onze dochter is heel weinig bekend.. Eerste maanden helemaal niet zelfs en geb plaats niet.. Dat vind ik zelf dus heel erg.. En denk elke dag hoe vertel ik dit of hoe noem ik dat… Mijn idee is vertellen wat je kunt vertellen (inclusief je gevoel daarbij).. Als je altijd open en eerlijk bent naar je kind toe en helpt waar je kan dan is het altijd goed.. Maar daarbij moet je niet vergeten dat je zielsveel van je kind houd en dat die afkomst vraag niet de hele tijd aanwezig is in je leven… Je mag ook genieten van je kind en andersom natuurlijk dat is het belangrijkst.. En ook dan komen sommige praktische zaken naar voren als neem ik wel of geen buggy meet etc… Ik hield me hier overigens eerst helemaal niet mee bezig en zou me daar ook niet mee bezig houden als die zaken hier niet genoemd werden…Ik zou dan gewoon een buggy meenemen en een draagzak ofzo en het dan wel zien.. het belangrijkste is de overdracht en hoe je met je kindje om gaat in China de rest is dan niet belangrijk.. Of de buggy nu krom in drie stukken of helemaal niet uit het vliegtuig komt is uiteraard bijzaak iets materieels.. Dat is niet te vergelijken…Je kunt je toch ook niet voorstellen hoe het moet zijn om je kind vrijwillig of niet (en wat is vrijwillig in dit geval) af te hebben gestaan.. Maar dat zal ook gelden voor sommige adoptieouders die angst hebben en bang zijn dat wat in hun ogen hun kind is wordt afgepakt. Of dat ze denken dat het kind naar China terug moet terwijl het niet eens weet waar het vandaan komt omdat ik zijn/haar ogen de ouders die ze nu verzorgen de ouders zijn…