WIj moesten ook naar Breda in 2009.
Maar ik blijf het apart vinden dat we voor de zwaarste sn een BT kregen maar geen sibling mogen adopteren. En dan puur als motivatie zeggen dat mijn man geen opvoedkundige ervaring heeft.
Hij had ook tijdens de casussen (mensen maak geen grapjes bij de raad) het volgende antwoord op een vraag gegeven:
Stel je vrouw is werken en jij ben thuis met een peuter en een baby. Je moet boodschappen gaan doen. De baby ligt nog in bed en moet in bad en de fles. Hoe ga jij dat doen met de boodschappen.. Manlief antw: "nou die doe ik niet, want wij doen altijd 1 keer in de week samen de boodschappen, dus hoef ik geen boodschappen te halen'.
Verkeerde antwoord, terwijl het wel de waarheid is haha. Hij had gewoon uit moeten leggen dat hij de baby uit bed zou halen, flesje, badje (peuter laten helpen) en dan kids op de fiets naar de super..
Nog een casus: Wat doe je als je zelf moet douchen, de baby gaat halen en je hebt een peuter rond lopen. Zijn antw:
"peuter neem ik mee met speelgoed in de badkamer, kan ik die in de gaten houden, snel douchen en dan ren ik om de baby'. Hij had dus eerst naar de baby moeten gaan.
Door zulke antwoorden zijn wij dus niet goedgekeurd voor adoptie van een sibling. Nu vind ik het helemaal niet erg ben dolgelukkig met ons zoontje, maar toen we begonnen stonden wij hier zeer zeker voor open.
We mochten ook een ouder kindje adopteren (met ms meer bagage in het rugzakje noem maar op), en de zwaarste sn waren geen probleem.
Maar 2 kindjes tegelijk in verschillende leeftijden kan mijn man niet aan!
(en dat terwijl ik degene ben die het meeste thuis is ook)