Ervaringen met pleegzorg?

  • *Marjo*

    De meeste mensen die pleegouder worden terwijl ze ook in een adoptie procedure zitten, gaan er van uit dat ze nog wel een kindje gaan adopteren.

    Ik heb dat bij sommigen zien gebeuren ( bijv een onverwacht voorstel na de komst van hun pleegkind) en ze hebben nu dus en een pleegkind en een adoptie kind.

    We waren met elkaar van mening dat er daar nog prima een kindje bij op kon groeien.

    Een raadsonderzoek was niet meer mogelijk en in onze ogen ook niet gewenst dan wel nodig.

    Ik zie ook veel pleegouders die hun adoptie procedure stop zetten, zodar ze merken wat pleegzorg inhoudt. Die krijgen vaak bijplaatsingen en hebben een gezin vol pleegkinderen.

    Zelf zou ik alle ballen in de lucht houden: je wilt toch gewoon voor een kind zorgen. Mij verbaast het enorm dat we een tekort aan pleegouders hebben en een wachtrij voor adoptie….

    Pleegzorginstellingen hanteren verschillende ongeschreven regels, helaas ingegeven door al dan niet betuttelend denken van de organisaties.

    Mijn denken is dus niet maatgevend voor alle organisaties.

    Ik ben zelf en adoptie ouder en leiding gevende bij een pleegzorgorganisatie

  • Nannie

    Hallo Marjo,

    Dank je wel voor je reactie! Wij hebben jammer genoeg te horen gekregen dat onze adoptieplannen een probleem zijn.

    Het is geen definitief nee (ze gaan er beleid op maken), maar voorlopig dus wel en mogelijk dus uiteindelijk wel een definitief nee voor mensen met adoptieplannen. Hoewel ze aangaf dat wij haar wel heel geschikt leken als pleegouders.

    Kijk aan de ene kant begrijp ik die voorzichtigheid wel. Ze willen zoveel mogelijk zekerheid aan de kant van de adoptieouders. Aan de andere kant hebben ze ons wel uitgenodigd voor een gesprek terwijl ze wisten dat we met adoptie bezig zijn. En daarnaast vind ik het ook een beetje een dooddoener.

    Alsof kinderen die al in het gezin zijn geen potentieel obstakel kunnen zijn (omdat ze bijvoorbeeld niet met het pleegkind overweg kunnen, of omdat de pleegouders vinden dat hun eigen kind tekort komt met een pleegkindje in huis ), mensen kunnen ziek worden, van baan veranderen en iedereen boven een bepaalde leeftijd die zijn ouders nog heeft, kan te maken krijgen met ouders die extra zorg nodig hebben, waardoor pleegzorg geen optie meer is enz enz.

    Ik vind het wel heel erg jammer dat alleen de adoptieplannen an sich nu waarschijnlijk een grens gaan vormen. Dat laat ons als persoon / stel namelijk helemaal buiten beschouwing en dat vind ik jammer en eerlijk gezegd ook discriminerend.

    Zoals ik onszelf ken kan ik het me voorstellen dat we van adoptie volledig over zouden kunnen stappen naar pleegzorg omdat er een klik is met kinderen en we hen een goed thuis zouden willen bieden, of dat we zouden besluiten dat en-en voor ons ook best zou kunnen. Wij kunnen daar alleen vooraf geen garanties over geven. Wat mij logisch lijkt. Wel weet ik dat wij altijd het belang van het kind in het oog zouden houden.

    Maar goed, heel erg jammer dus. En niet alleen voor ons, want ik denk nog steeds dat we echt wat te bieden hebben aan kinderen. Maar goed. Misschien dan op een andere manier.

  • grace

    Ik weet niet of jullie bekend zijn met de william schrikker groep? Ze werken landelijk en ik weet dat hun in veel gezinnen hebben geplaats waar ook adoptie kinderen zijn. Misschien iets om te overwegen?!

    Want je bent anders aangewezen op de pleegzorg waar je woont..en zo te lezen zijn jullie er eigenlijk klaar voor. En pleegouders zijn ontzettend nodig.

    Gr Grace

  • Lennie

    Helaas heeft de WSG al geruime tijd een opnamestop. Er worden dus geen kindjes geplaatst. Het ziet er volgens mij ook nog niet naar uit dat er beweging komt bij de WSG. Jammer!

    Anders had ik je het ook aan kunnen raden. Ook wij hebben goede ervaringen met de WSG. Ook met de pleegzorginstantie van Marjo trouwens. ;-)

    Lennie

  • *Marjo*

    De WSG heeft geen landelijke opname stop, alleen voor de stadsregio Rotterdam.

    Dus het is wel zinvol om het na te vragen bij de WSG

  • Lennie

    Hoi Marjo,

    Ok, dat is anders als ik gehoord heb, maar wel erg fijn! Het zou ook wel eens tijd worden…

    Lennie

  • Nannie

    Ons punt is dat wij zo goed mogelijk onze grenzen en die van een eventueel pleegkind + adoptiekindje willen bewaken.

    Wat ik begrijp van de WSG is dat zij pleegzorgouders zoeken voor kinderen met een beperking.

    Omdat wij nog niet precies weten hoe ons gezin eruit zal zien na adoptie achten wij dit nu te zwaar.

    Wij zouden namelijk de mogelijkheid tot een perspectiefbiedende plaatsing niet bij voorbaat helemaal uit willen sluiten.

    Juist vanuit het belang van een eventueel pleegkind gedacht.

    Ik ga er nog eens over denken / hen vragen hoe zij dit zien.

  • Lennie

    Hoi Nannie,

    De WSG werkt met kinderen met een handicap, maar ook voor kinderen van gehandicapte ouders. Deze laatste groep hoeft zelf geen beperking te hebben.

    Lennie

  • grace

    Dat klopt ten dele, ze bemiddelen ook voor kinderen van ouders met een beperking.

    Dit hoeft dus niet te betekenen dat het kindje ook een beperking heeft. Je kunt je grenzen met hun heel goed bespreken!

    Ook via de “normale” organisaties kun je dit verwachten, en kinderen van ouders met een verslavingsproblematiek is

    ook veel aan de orde. Het is dan ook onduidelijk wat de gevolgen voor het kindje dan zijn.

    Het is bij pleegzorg natuurlijk altijd zo dat het kindje niet voor niks uit huis word geplaatst, dus met een achtergrond die op wat voor manier invloed zal hebben op dit kindje.

    Eigenlijk het zelfde als bij adoptie, alleen nu weet je vaak iets over de ouders en bij adoptie niet (altijd).

    Je kunt natuurlijk altijd een gesprek aanvragen om te kijken of het bij jullie past. Want dat is natuurlijk heeel belangrijk.

    Voor ons werkte het zeer verhelderend.

    Succes met overwegen!

  • grace

    Dat was wel heel simultaan :)