hallo,
ik zou graag willen weten hoe jullie het hebben gedaan met het hechten bijv wel of geen visite de 1e 3mnd.
ik had contact gehad met het consultatieburo en daar werd mij geadviseerd om de weken in China het eetprogr te hanteren wat onze zoon gewend is en eenmaal thuis langzaam aan het ned voedsel geven bijv eerst alleen groente met rijst en dus de eerste tijd geen aardappels en vlees, fruithapjes.
graag hoor ik jullie meningen hierover.
groetjes henS
Hoi,
Fijn een consultatieburo dat het (een beetje;-) snapt! Bij ons was het advies direct over op de NL standaard voeding….hebben we niet gedaan. Zou ik ook echt niet aanraden, maar aan de andere kant is het niet gezegd dat je zoon dat ook niet wil! Kinderen kunnen daar zo in verschillen! Dus, gewoon kijken wat hij lekker vind (en een beetje gezond is) en er vooral niet teveel gedoe en moeten van maken, maar het vooral leuk maken. Fruit doet het trouwens bij de meeste kids juist wel goed, zeker de wat meer toegankelijke soorten als banaan, mandarijn, perzik, pruim, mango. Lekker zoet en toch gezond. Past bij je andere vraag over hechting, juist voeding/maaltijd is een moment dat je kunt gebruiken voor hechting, zorgen voor hem, samen nieuwe smaken ontdekken en het gezellig maken.
Over wel of geen visite, eigenlijk weer hetzelfde, kijk naar je zoon, waar voelt hij zich lekker bij en wat voelt goed voor jullie. Wij hebben al snel gemerkt dat onze zoon bezoek en uitstapjes erg leuk vond, en zich er goed bij voelde. We zorgden altijd wel dat het “handelbaar”was, en overzichtelijk, dus niet teveel, niet te lang en hij mocht bepalen of hij wel of geen contact met bezoek wilde. (ook kleintjes hebben soms op het eerste gezicht voorkeur voor de een of de ander;-) Als we zagen dat hij zich niet prettig voelde bij iemand, namen we hem wat dichterbij. Je ziet snel genoeg waar hij zich veilig bij voelt, en daar dan op inspringen, dat zorgt voor hechting, niet het krampachtig weg houden bij vreemden. Dit bijvoorbeeld ook benoemen; “goh, ik zie dat jij het niet fijn vind als de andere kinderen met je speelgoed spelen” of iets dergelijks, maakt dat hij zich gezien=belangrijk=veilig voelt.
Leef je in in je kind, dan kom je verder met hechting dan de “standaardregeltjes”aanhouden.
Kijk bijv. ook eens naar een buggy of wandelwagen, (weet niet hoe oud je zoon is) veel ouders denken bijv. dat kinderen dit naar vinden omdat ze het niet gewend zijn. Draai de wandelwagen eens om (veel merken kan dat) zodat je kind naar jou kijkt terwijl je loopt, en het verschil is vaak groot, dan zijn zij niet meer gericht op de enge buitenwereld, maar zien ze een vertrouwd gezicht.
Succes, en geniet van je zoon straks!
Ja, alleen wilde onze dochter dan weer persé op de buik gedragen worden, zodat we zowel de buggy als de rugdrager in China niet gebruikt hebben en voor een klein bedrag een chinese buikdrager aangeschaft hebben………
Thuis wilde ze al snel wel in de buggy en werd de buikdrager een lange tijd nog veel gebruikt als het inslapen niet zo gemakkelijk wilde in bed. In de buikdrager, al wandelend ging dat dan wel en dan legde ik haar daarna over in haar bed.
Ook wij hebben vooral naar onze dochter gekeken en naar ons eigen gevoel geluisterd als het ging om uitjes en bezoek. Zo vond ze voorop de fiets al snel heerlijk en heb ik de eerste tijd veel met haar gefietst. we hebben één persoon gevraagd wat meer afstand te houden omdat diegene wel erg intensief met onze dochter bezig was, wat niet goed voelde voor ons.
Qua eten vond ze snel veel lekker. Bijvoorbeeld andijvie stampot ging er van begin af aan in als koek. In China waren de gerechten soms moeilijk te eten ( gewokt ofzo ieg nog vrij knapperig) en heeft ze veel rijst, gebakken tomaat en ei op. We hebben haar een aantal dingen laten proeven en dan merk je vanzelf wat ze lekker vindt.
Groet, veel plezier, Titia
Wij vonden juist dat we in China niet het eten konden geven wat naar ons idee nodig was.. In het tehuis waren ze gewend de kindjes zoete snacks en chips te geven als ze huilen.. Dus onze dochter moest gewoon wennen aan “normaal” eten.. In China hadden ze ook niet zoals bij ons lekker bruin brood.. Wel joghurtjes, en zoete broodjes en rijst.. Dat wat dus wat we voornamelijk gaven.. en fruit. Nu nog lust ze geen kleutervoeding uit potjes, maar dat geeft ook niet. Wel eet ze bruine boterhammen met smeerkaas, leverpastei en vleeswaren. Sommige groenten met aardappel, vlees en veel jus. Maar voornamelijk eet ze toch rijst en pasta.. Dus veel macaroni, nassie en roerbakgerechten met rijst. En veel zuivel. Drie bekers melk (dreumesmelk) en pap uit de fles (vanwege haar schisis gaat dit makkelijker dan lepelen) . We vriezen nu dus af en toe een portie van haar lievelingseten in zodat wij dan hollands of soep of zo kunnen eten. Patat en pannenkoeken lust ze ook niet.. Wel weer vis en ijs en frikandellen.. Alles is gewoon te testen het meeste lust ze dus wel…Gewoon kijken naar je kind en die geeft het zelf wel aan.. Dat is ook zo met visite krijgen en op visite gaan.. Sommige kinderen kunnen dat de eerste tijd gewoon niet aan en dat merk je dan door moeilijk slapen, druk zijn, huilen etc. (hoor ik via anderen) en sommige zo lees ik hier ook willen juist wel weg.. Zo is het met onze dochter ook.. Die wil alles ontdekken en graag mensen hier hebben en lekker op visite gaan. Niet eens dat ze dan zoveel met die mensen allemaal doet, maar het kijken alleen al is een hele beleving voor haar.. Dus we zijn al gaan zwemmen, de stad in, ikea, speeltuin, achterop fiets, auto rijden… En op visite en visite gehad van opa en oma's… Ze moet ze natuurlijk wel leren kennen.. Met de rest van de visite doen we rustig aan maar dat is ook omdat wij nog druk bezig zijn met elkaar ontdekken.. Dan wil je ook niet allemaal afspraken hebben staan waardoor je niet als gezinnetje dingen kunt ondernemen. Bovendien lijkt ons dat wat teveel van het goede.. Dus maximaal 1 afspraak per weekend en niet elke dag iets plannen… Vooral luisteren naar je kind en goed observeren en je gevoel volgen !!!
Wij hebben met het eten (onze kids waren overigens al een stuk ouder, 5 en 7 bij aankomst) vooral niet al te spastisch gedaan. Ik nam de kids mee naar de supermarkt en keek vooral naar waar ze zelf interesse in hadden. Natuurlijk stuurde ik dat wel bij door vooral de groente-afdeling en de slagerij en de visafdeling te bezoeken maar verder ging ik de eerste dagen vooral af op wat zij graag wilde eten. Na een aantal dagen ben ik daar dingen aan toe gaan voegen die we normaal ook altijd eten en uiteindelijk heb ik het geluk van twee heel goede eters die eigenlijk bijna alles lekker blijken te vinden.
Ik wil ook nog wel even reageren op de opmerking van niet meer dan 1 afspraak per weekend en niet elke dag volplannen. Zeker in het begin is dat denk ik heel belangrijk maar ook later. Ik zie om mij heen heel vaak dat mensen hun hele weekend bomvol plannen en dat ook door de weeks vanalles moet. Hartstikke gezellig maar voor kinderen (en ook voor jezelf trouwens) is het goed om juist ook momenten te maken dat er niets hoeft. Kinderen moeten ook de tijd hebben om gewoon lekker niks te doen, zelf dingen te moeten verzinnen (jezelf af en toe vervelen is voor kinderen heel leerzaam, het leert ze zelf dingen te bedenken, te ontdekken en zichzelf te vermaken). Bij ons is dan ook nu, na drie jaar, nog steeds de stelregel dat we als het ook maar even kan niet meer dan 1 afspraak per weekend plannen. En natuurlijk gebeurt het in de praktijk wel eens anders maar ik merk toch dat die rust af en toe heel fijn is, voor ons maar zeker ook voor de kids.
Wat apart dat jullie kindje zoet werd gehouden met chips en zoete snacks in het tehuis.
Die ervaring heb ik dus juist weer niet.
Onze zoon moet niets hebben van snoep, koek, chips.
Wel van rozijntjes, stukje komkommer.
Hollands warm eten was eerst echt een probleem, maar nu niet meer.
Brood eet hij echt niet, ook niet als er geen andere keus is.
Hij is het ook niet gewend ( hij is 3,5).
Wel eet hij crackers, beschuiten en soms een half krentebolletje.
Kaas en ham inmiddels ook.
Melk absoluut niet.
Helaas, want we wilden hem een poosje aan de dreumesmelk doen omdat hij wel heel erg klein is.
Hij lust wel yoghurt ( zonder suiker!) en yoki.
Soep is heel favoriet bij hem, vooral wonton soep van de chinees!
En natuurlijk noedels en rijst.
Tussen de middag krijgt hij van mij nog regelmatig noedels met broccoli, sperziebonen, een gebakken eitje en tomaat.
Hij is nu 7 weken thuis, dsu ach, het komt vanzelf.
En eigenlijk….eet ik zelf ook liefst 3x per dag noedels, dus zo gek vind ik het niet!
Ja, goed punt Marielle, wij doen ook nog meestal maar een afspraak per weekend, en ook doordeweeks probeer ik genoeg thuistijd te plannen. Volgens mij niet echt een adoptieding, maar ik ben helemaal met je eens dat kids ook gewoon rust nodig hebben, en tijd nodig hebben om zich te vervelen en iets nieuws te bedenken. Als ik om me heen kijk hoe vol sommige gezinnen hun week plannen, en dan verbaasd zijn als de kinderen overprikkeld raken en vervelend worden of slecht gaan slapen….Denk soms weleens dat adoptieouders dit soort dingen misschien toch wat bewuster aanpakken;-)
Vind het zelf ook veel fijner om af en toe gewoon even rustig met z'n 3en te zijn zonder dat er iets moet.
Dat hadden we trouwens in het begin wel, doordat je nog zo moest wennen aan het leven met een (klein) kind, was alles een onderneming waardoor een tripje naar de supermarkt al het grootste punt van het dagprogramma was, en we dan de rest vd dag thuis of hooguit een wandelingetje in het park wel best vonden!
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's