Gastouderopvang - wat nu?

Lesley

15-09-2011 09:01

Even een vraag aan mede ervaringsdeskundigen (hoop ik) Wij zijn sinds 3,5 maand de trotse ouders van een adoptiezoon (5) en een adoptiedochter (3). Onze zoon gaat naar de basisschool, groep 1, en vind het helemaal fantastisch, gelukkig maar.
Onze dochter gaat voor 1 dag per week naar een gastouder, waar nog 2 andere kindjes van haar leeftijd zitten en 1 babietje. Ze is vanochtend voor de 3e keer daar naartoe gegaan, maar ze vind het per keer verschrikkelijker. Nu achterop de fiets bij mij, begint ze al te huilen als ik daar de straat in fiets. Ze klampt zich aan me vast, logisch hoor, en wil niks van de (hele lieve) gastmoeder weten. Ook het andere kindje dat er al was negeert ze. Mijn hart breekt, en ik ben bang dat ik hier meer slecht dan goed mee doe.
De meesten om me heen zeggen: ze moet wennen, na 3 keer kan je er nog niks over zeggen, dat hadden mijn kinderen ook, op het KDV is dat ook zo. Maar ergens diep in mijn hart denk ik, dat het beter is als ze gewoon thuis kan blijven. Mijn man heeft een eigen zaak, hij zou haar mee kunnen nemen, dat gaat ze wel vaker en dat vind ze prachtig.
Affijn, ik voel me gewoon een hele slechte moeder. En natuurlijk, er zullen mensen zijn die zullen zeggen: dan moet je maar niet gaan werken, maar ja, financieel gezien is dat gewoon niet haalbaar helaas.
Ik ben dus benieuwd, wat jullie mening is, als jullie vergelijkbare ervaringen hebben. Nog even doorzetten, en zal ze echt wennen? Of is het toch beter om de opvang stop te zetten en haar met mijn man mee te laten gaan, of desnoods dat ik haar die ochtend al vroeg naar mijn schoonmoeder breng die in een andere woonplaats woont? (mijn schoonmoeder past bij ons in huis al elke maandag op, en daarvoor gingen ze wel eens een ochtendje naar haar toe, dat vind ze prachtig, ze is helemaal dol op haar oma).
Bedankt voor het meedenken!
Lesley
*lin1970*

15-09-2011 09:25

mischien is het voor jullie dochter nog te kort om bij iemand anders te zijn, ze zijn toch nog maar drie en een half maand bij jullie? denk dat het beter is dat ze dan bij je man is of je schoonmoeder, dit geeft voor haar denk ik een veiliger basis.
sterkte.
Elre

15-09-2011 10:32

Hoi
Ik denk dat ze ook beter bij een van jullie kan blijven.Ze is ook pas kort bij jullie.
Ik ben zelf na een half jaar weer gaan werken.
En heb het langzaam opgebouwd. Misschien is ze er nog niet aan toe en heeft ze nog niet genoeg basisvertrouwen.
En naar mijn mening is het ook al erg snel om haar weg te brengen.
Dan maar even een stapje terug doen in het belang van je dochter.
Natuurlijk kan dit niet iedereen maar waar een wil is een weg.
Heel veel succes.
Gr. Elre
Lesley

15-09-2011 11:27

Hallo Lin en Elre,
Bedankt voor jullie reacties. Alles in het belang van onze kinderen, die gaan altijd voor. Natuurlijk had ik ook best 6 maanden thuis willen blijven, maar zoals gezegd, financieel niet haalbaar, helaas.
Op de maandag is mijn schoonmoeder bij ons in huis, dat gaat prima. Op de woensdag is pappa thuis, en nu gaan we dan de donderdag op een andere manier invullen.
Ik moet zeggen, in eerste instantie hadden wij al geen goed gevoel bij een gastouder, maar omdat er in onze familie zoveel positieve ervaringen zijn met gastouders, hebben wij ons toch “om laten praten”. Zo blijkt maar weer, toch op je eerste ingeving afgaan.
Groetjes
Lesley
m.r

15-09-2011 12:45

Zelf net een zoontje geadopteerd van bijna 2jr en zelfstandig gastouder. Echter heb ik geen ervaring met kindjes in mijn opvang die geadopteerd zijn. Wel ben ik van mening dat juist de kinderen die het moeilijk vinden om naar een opvang te gaan 1 dag/dagdeel vrij weinig is. als moeder zou ik zeggen het liefst zo weinig mogelijk opvang uiteraard. Maar voor de gewenning is 2 dagdelen prettiger omdat er dan niet steeds een hele week tussenzit waardoor het wennen ook telkens opnieuw plaats moet vinden in het begin.
Heb je de keuze gehad bij de gastouder om een dagdeel mee te mogen draaien of uurtjes uit te bouwen/wenuren?
Daarnaast is ze wat anderen ook zeggen nog maar 3,5mnd bij jullie en kan ik me je schuldgevoel heel goed voorstellen. Het doet pijn om je kind zo achter te moeten laten en dat wil je niet.
Mijn advies: Probeer in de vertrouwde omging voor haar een plekje te zoeken voor die ene dag.
Dit geeft voor haar en jullie gezin meer rust.
Succes!
Yuut

15-09-2011 13:12

Geen idee hoe je situatie verder is, maar naast het adoptieverlof is er ook nog ouderschapsverlof en zorgverlof? Met een welwillende werkgever kom je dan soms een heel eind….
Sterkte, en verder, doe vooral wat je gevoel je ingeeft, als je zelf denkt dat het een kwestie van wennen is, probeer dit wennen voor je dochter dan zo gemakkelijk mogelijk te maken met de tips die hier verder al gegeven werden, zelf meegaan, de gastouder wat vertrouwder maken door een paar keer per week samen even langs te gaan enz., maar als je gevoel echt zegt dat het beter is te stoppen met opvang; vooral doen dan! Leuke banen en geld kunnen altijd nog, je krijgt maar 1 kans om je kind een goede start te geven en haar persoonlijkheid te helpen vormen.
Yuut
Lesley

15-09-2011 14:15

Leuke banen en geld kunnen altijd nog? zonder deze baan geen geld en zonder geld geen hypotheek betalen, dus geen huis………Zo zit de vork ongeveer in de steel. Kan me niet voorstellen dat dit niet zo is bij meerdere adoptief ouders (of zijn dat allemaal weldoeners met goed gevulde spaarrekeningen die alleen werken om bezig te zijn….)
Natuurlijk kies ik voor mijn dochter, dus ws. stoppen we met de opvang (na overleg met mijn man vanavond) en ga ik, indien nodig, nog minder werken. Mijn werkgever is al niet zo heel blij met de situatie en ik heb hemel en aarde moeten bewegen om na mijn verlof van 3,5 maand terug te mogen komen voor de helft van mijn uren, dus het zou heel goed kunnen betekenen dat als ik nog 8 uur eraf haal, ik mijn baan niet kan voortzetten.
Maar goed, ik begrijp heel goed dat eenieder vanuit zijn/haar eigen situatie reageert.
Nogmaals bedankt, het gaat vast weer helemaal goedkomen! Onze kleine meid is het allerbelangrijkste (samen met haar grote broer natuurlijk!)
F

15-09-2011 14:27

Ik kan me heel goed voorstellen dat dit een lastige situatie is.
En idd is er niet voor iedereen de mogelijkheid om ouderschapsverlof oid op te nemen. De werkgever moet daar namelijk wel een mee (willen) werken… Ik werk bij een klein bedrijfje, en kan echt geen verlof opnemen. Maar gelukkig mijn man wel, en hebben wij het voor een half jaar goed kunnen regelen. Daarna kan ze rustig op een kinderdagverblijf gaan wennen voor een ochtend, daarna een dag en uiteindelijk twee.
Mijn dochter is niet verlegen of schuw, maar zou soms willen dat ze dat wel was. Nu krijg is opmerkingen als, ze is helemaal niet verlegen of bang! Aardig bedoelt, maar we werken er aan om haar dat wel wat meer te laten zijn.
Maar goed, als ze blij of verdrietig is komt ze wel altijd bij ons. Dus ik hoop alleen maar dat ze zich dan niet te veel gaat hechten aan de juffen van het kinderdagverblijf…
Als de mogelijkheid er is, laat haar dan bij een vertrouwd persoon en niet meer naar de gastouder. Voel jij je waarschijnlijk ook een stuk beter!
metameulenbelt

15-09-2011 15:14

Ouderschapsverlof: ja leuk, als het betaald zou zijn. In mijn geval was het ook gewoon weer gaan werken na vier weken adoptieverlof. Gelukkig kon mijn man zijn werk zodanig inrichten dat hij altijd overdag thuis was bij onze kinderen. En ik werkte vier dagen, en was kostwinner. Nee, lang niet iedereen kan een tijd stoppen met werken.
Op dit moment zijn ze 8 en bijna 10, en kan mijn man overdag als ze naar school zijn, en ‘s avonds weer meer werken. Zo richt iedereen het in zoals het het beste uitkomt. Wij hebben nooit opvang nodig gehad, alleen komt oma zo nu en dan bij ons logeren als het nodig is (vakantie’s).
Meta
Yuut

15-09-2011 16:03

Idd, je stelde een vraag en ik reageerde vanuit mijn eigen ervaring uit onze situatie, met de overwegingen die wij toen maakten.
Wij hebben sinds 3 jaar een zoon, die heel jong was toen wij hem mochten halen. Van te voren was ik ook van plan te blijven werken, maar doordat we er achter kwamen dat hij de opvang niet goed aan zou kunnen ben ik uiteindelijk gestopt met mijn gewone baan en werk ik alleen nog af en toe free lance, op uren dat of oma kan oppassen (en zelfs dat was in het begin te veel) of mijn man thuis is. Dat hield idd gelukkig niet in dat wij onze hypotheek niet meer konden betalen, maar wel dat we andere beslissingen moesten nemen op financieel gebied.
Nogmaals, het is vooral een beslissing die je moet nemen omdat je er zelf achter staat, maar ik dacht ook dat stoppen met werken niet zou kunnen, echter als je creatief kijkt is er (soms) meer mogelijk dan je denkt.
Overigens veroordeel ik het niet wanneer mensen ook in de situatie dat het niet makkelijk gaat bij een opvang toch blijven werken, dat is een persoonlijke beslissing en daar is niets goeds of fouts aan.

Gastouderopvang - wat nu?

Lesley

*lin1970*

Elre

Lesley

m.r

Yuut

Lesley

F

metameulenbelt

Yuut

lin1970