Ja, ook hier eigenlijk hetzelfde advies; accepteer het, en, hoe cliche het ook klinkt, er komt ook weer een eind aan.
Onze zoon heeft nooit bij ons in bed geslapen (wel geprobeerd trouwens hoor, want na een tijd 8 x per nacht eruit ben je echt wel kapot, maar hij zag ons bed slechts als een groot springkussen. Hij is nu ruim 3 jaar bij ons en slaapt pas sinds een ruim half jaar echt goed door, daarvoor was het van het ene slaapprobleem naar het andere slaapprobleem, van nachtmerries tot belachelijk laat gaan slapen tot belachelijk vroeg wakker zijn.
We hebben er ons een tijd erg druk om gemaakt, maar dat hielp niets.
Overigens, kies een oplossing die bij je past, wat al eerder is gezegd, het kan ook goed helpen om ipv in je eigen bed te houden toch elke keer eruit en geruststellen door je aanwezigheid of een matrasje ernaast, maar als je alle 3 goed slaapt met hem of haar bij je in bed….wat is dan eigenlijk het probleem?