Wanneer foto/film laten zien van overdracht ?

Elre

09-11-2011 09:07

Hoi
Ik vroeg me eens af wanneer jullie begonnen zijn met de foto's en eventueel film van de overdracht te laten zien aan je kind.
Onze dochter is nu 4 jaar, en 16 maanden bij ons.
Ze weet dat ze in de buik van een Chinese mevrouw heeft gezeten en dat wij jaar hebben gehaald.
Verder zijn we samen een prentenboek aan het lezen over het liefste kindje uit China.
Dit prentenboek legt op een eenvoudige manier uit dat een Chinees kindje een nieuwe papa en mama krijgt.
Ik zou ook best al wat foto's willen laten zien van de reis maar nog niet van de overdracht of juist wel?
Ze is er in ieder geval nu niet mee bezig met het adoptieverhaal.
Wanneer hebben jullie foto's en film laten zien ?
Na een aantal jaar of meteen binnen een jaar? Ben ik wel benieuwd naar.
Gr. Elre
Yuut

09-11-2011 09:22

o, wij hebben dat eigenlijk gelijk gedaan. Onze zoon was nog heel jong, 9mnd, maar toen het album af was hebben we gelijk doorgekeken, en ook nu pakken we het er nog wel eens bij, omdat wij het gewoon leuk vinden om terug te kijken, soms kijkt hij mee, soms niet, soms vraagt hij er zelf om. (hij is nu 4) Er hangen ook foto's van de eerste dagen in zijn land met ons samen in huis en bij oma hangt een foto van de overdracht. Wij hebben daar nooit zo bij nagedacht en er nooit zo beladen over gedaan, het zijn mooie foto's, dus vandaar dat ze er hangen…..Hij vind het vooral leuk om te zien dat hij een baby was daar. Leukste foto vind hij (en vinden wij dan weer symbolisch) dat hij op de laatste dag voor vertrek in de koffer was gekropen op de stapel kleren, die hangt dus ook in huis.
Denk dat het prima is als je gewoon zelf de foto's kijkt, kinderen zijn nieuwsgierig dus komt ze vast meekijken, als ze het dan niet wil zien gaat ze wel weer weg en merk je dat vast en blijft het ontspannen.
Succes!
pepe

09-11-2011 09:23

Wij hebben vanaf dag 1 samen de foto's bekeken; het is haar favoriete boek bij tijd en wijle; zo'n 100 pagina's vanaf afreizen tot aan thuiskomst, inclusief de foto's van de overdracht, de mensen van het tehuis enz. We hebben ook foto's uit de periode voordat ze bij ons was, we hebben contact met andere kindjes uit het tehuis.
Ook onze dochter (deze maand 4 en ook ruim 2 toen ze bij ons kwam) is niet bewust met het adoptie-verhaal bezig, maar herinnert zich duidelijk wel dingen; er niet over praten/dingen (nog) niet laten zien zou voor ons heel raar voelen. Door er steeds over te praten op haar niveau, en het als stukje van haar leven te beschouwen, hoeven we niet na te denken over wanneer we wat doen/vertellen/laten zien…. gewoon steeds als het ter sprake komt, op haar niveau.
Soms heel indringend; bij een gesprek over verhuizen waar ze bij was “ik ben al eens verhuisd…. ik woonde bij mijn vriendjes en toe kwamen jullie en toe ging ik met het vliegtuig naar …. (haar mede-adoptie-reizigsters die we in Beijing zagen) en toen gingen we allemaal samen naar Nederland”
En afgelopen week bij een gesprek over spreekwoorden kwam “de appel valt niet ver van de boom” Na de uitleg aan de oudste wat dat betekende, haar uitspraak “ik kan niet van de boom vallen…. ik weet niet waar dat was”
WE zijn heel blij dat we haar alles verteld hebben/laten zien…. we hopen toch nog een kindje te mogen halen en dat zal voor haar een stuk minder traumatisch zijn, als ze weet hoe het bij haar ging….
MCP

09-11-2011 09:28

Waarom juist geen foto's van de overdracht laten zien?
Ze was toen 2,5 en kan het zich misschien ook nog wel herinneren.
Ons 3e kind was 3,5 en die weet alles nog van de overdracht en kijkt vanaf dag 1 de foto's terug (eerst in de camera, later in het boek) . Hij vertelt zelf het verhaal erbij ( hij is nu 5 mnd bij ons). En juist de foto's van de overdracht vindt hij heel erg mooi en daar heeft hij veel over te vertellen.
Maar 3,5 is nog wel iets anders dan 2,5 dat is het verschil denk ik ook wel in aanpak.
Als ze zelf niet erg bezig is met “geadopteerd zijn” dan zou ik dat maar even zo laten.
Wat niet wegneemt dat je wel foto's kunt kijken zonder heel erg nadrukkelijk dingen te benoemen.
Aan de andere kant: ze is 4 jaar en dan begrijp je al heel wat en bovendien kan ze alles beter van jou horen dan van een ander.
Yuut

09-11-2011 09:52

inderdaad, Pepe, zo is het bij ons ook een beetje, het is nooit dat we er bewust voor zitten, het is vanaf dag 1 gewoon erbij geweest. Onze zoon is er ook niet bewust mee bezig, maar weet het allemaal wel. (hoewel hij geloof ik ook denkt dat het bij alle kindjes die hij kent zo is gegaan;-)
wij zijn niet zo van de “officiele”gesprekjes en momentjes, als het ter sprake komt is er aanleiding voor en meestal terloops, denk dat het zo ook minder beladen is, en daarnaast vertrouwen we erop dat hij zelf aangeeft wat hij aankan en waar hij behoeft aan heeft.
Elre

09-11-2011 10:27

Hoi
Bedankt alvast voor jullie reacties. We hebben al foto's bekeken en ook al van de overdracht. We hadden een blog bij gehouden en daarvan een boek laten maken met naderhand ook nog foto's erin gezet van de overdracht.
Hier kijkt ze wel eens in en bespreken we ook alles op haar niveau maar mijn vraag gaat vooral over de film. De overdracht is helemaal gefilmd en was hectisch, zij was helemaal hysterisch en op de achtergrond hoor je de rest van de kinderen huilen/schreeuwen al met al zeer heftig. Ik heb zelf nog moeite met kijken. Zouden jullie dit wel al laten zien?
Gr. Elre
Yuut

09-11-2011 11:03

mmm, lastig inderdaad. Bij ons verliep de overdracht erg positief, en dan is het natuurlijk veel makkelijker om te kijken. (ook voor jezelf)
Weet je, ook je eigen gevoel erbij is belangrijk, en als zij merkt dat jij hem eigenlijk met tegenzin bekijkt omdat het zo heftig is, pikt zij dit vast op.
Je kan er misschien eerst beter met haar over praten ad hand vd foto's en ook benoemen hoe het was, dat het niet leuk was voor haar. Je zou dan altijd kunnen zeggen dat er ook een film van is, en kijken of ze die zelf wil zien. Als ze het dan teveel vind kun je hem weer uitzetten, of zonder geluid ofzo?
Vooral je eigen gevoel volgen denk ik, en als jij denkt dat zij (en jullie) er nog niet aan toe zijn, moet je dat ook volgen.
HB1

09-11-2011 11:20

Hoi Elre,
Wij hebben een film laten maken van wat we gefilmd hebben, een soort samenvatting dus van onze reis, sommige delen met muziek eronder, andere delen zonder. Misschien is dat een idee, om dan het meest heftige van de overdracht eruit te laten en/of met muziek eronder?
We hebben ook zelf aangegeven wat we er graag in wilden hebben en wat niet. Zo kunnen we de film ook aan bekenden laten zien, en hebben we ook nog stukken film exclusief voor zoonlief.
Onze zoon is nu 5 jaar (3,5 jaar bij overdracht) en vindt in periodes de film van China interessant. De film ligt gewoon tussen de andere dvd's zodat hij hem altijd kan uitkiezen. Nu dus even niet, Cars is nu meer in trek
Succes ermee!
Groetjes, HB
Marièlle67

09-11-2011 15:48

Onze kids waren al vijf en zeven bij de overdracht dus hebben het bewust meegemaakt en weten er dus alles van. Maar als ze jonger waren geweest zou ik die foto's en zo gewoon vanaf het begin regelmatig bekijken met ze denk ik (tenzij het zoveel verdriet bij je kind oproept dat het beter is om het te doseren of zo). Door er regelmatig naar de te kijken maak je het denk ik ook makkelijker in de toekomst om er over te praten. Het hoort bij jullie en bij je kind en door het gewoon onderdeel van het “dagelijks” leven te laten zijn schep je voor mijn gevoel ruimte en veiligheid voor je kind om over adoptie te praten als je kind daar behoefte aan heeft. Het lezen van boeken draagt daar ook aan bij maar ik zou ook de foto's en zo daar onderdeel van laten zijn.
Groetjes,
Marièlle

Wanneer foto/film laten zien van overdracht ?

Elre

Yuut

pepe

MCP

Yuut

Elre

Yuut

HB1

Marièlle67