Nederlands leren

  • Lesley

    Hallo,

    Sinds juli van dit jaar zijn wij thuis met onze Hongaarse adoptiezoon (nu 5) en dochter (nu 3).

    Onze dochter leert het Nederlands snel en moeiteloos en spreekt eigenlijk geen Hongaars meer.

    Onze zoon is gestart in groep 1 van de basisschool (gewoon aan het begin van het nieuwe schooljaar) en vindt dit heel leuk, hij heeft het er erg naar zijn zin. Echter, zijn Nederlands ontwikkelt niet zo goed. Hij begrijpt best wel veel van wat wij hem zeggen of vragen, maar zijn taal en opbouw van zinnen blijft echt achter, zeker tov zijn zusje.

    De leerkracht vind dit ook, maar nog niet verontrustend; op school kan hij zich prima redden en uiteraard heeft hij veel tijd nodig, dat weten we ook uiteraard hoor, we pushen niet. Maar toch, ons gevoel is, dat hij hierin extra ondersteuning zou kunnen gebruiken.

    Hebben jullie hier ervaring mee (regio Haarlemmermeer)?

    Bvd

    Lesley

  • WM12

    Beste Lesley,

    Ik heb je een privé-bericht gestuurd.

    Groeten WM

  • Jacqueline

    Wij zijn met onze 2 kinderen (uit Nigeria) redelijk snel gestart met logopedie. Vooral onze oudste (was 4 bij aankomst nld) heeft een auditieve probleem en dat is na bijna 5 jaar nld. nog altijd aanwezig. Zijn zusje is nu 2 jaar in nld. en was bijna 4 toen ze kwam heeft de taal veel sneller en makkelijker door.

    Ook het programma van Ambrasoft is een aanrader. Onze dochter heeft hier erg veel van geleerd.

    jacqueline

  • BG

    Onlangs (Foss-bijeenkomst) naar een lezing van prof. Sieneke Goorhuis geweest. Zij geeft aan dat er aan veel voorwaarden voldoen moet worden om tot een adequate taal/spraakontwikkeling te kunnen komen (ze heeft een mooie website www.sienekegoorhuis.nl). Te snel komen kinderen soms bij de verkeerde hulpverlening, bijvoorbeeld logopedie terecht. Onze zoon was bijna 4 toen hij uit China werd geadopteerd. Zijn spraak/taalontwikkeling verliep niet soepel. We hebben in eerste instantie echter vooral in zijn hechting en het wennen aan een gezinsleven geinvesteerd. Na anderhalf jaar is gebleken dat hij ernstige spraak taal moeilijkheden heeft (ESM) en hij gaat nu naar een cluster 2 school en zit daar goed op zijn plek.

    mijn boodschap is eigenlijk: niet te snel logopedie want een kind moet tijd hebben om te wennen/hechten/gestimuleerd te worden etc.. (Sieneke Goorhuis), op enig moment kan echter blijken dat er daadwerkelijk een probleem is dan is goede ondersteuning erg belangrijk (wij vonden die totaal niet in het reguliere onderwijs en ook niet bij de reguliere logopedie).

  • anna44

    Hoi,

    Ik denk echt dat je je kinderen niet met elkaar moet vergelijken. Ieder kind richt zich op andere dingen, bij aankomst in het land. Mijn zoontje was ook traag in zijn taalontwikkeling, terwijl hij juist heel erg bezig was met andere dingen leren (spelen, hechten, sociale interactie). Taal was voor hem echt een sluitstuk. En daarmee maakte hij soms dan ineens grote stappen en dan weer heel lang niet nieuws. Ik kon het vergelijken met een paar vriendjes die tegelijk thuis waren gekomen. Hij was duidelijk traag.

    Ik sprak destijds een logopediste en die vertelde me dat ik me zeker het eerste jaar geen zorgen moest maken. Ligt hij na een jaar-anderhalf jaar nog erg duidelijk achter dan zou ondersteuning mogelijk gewenst zijn.

    Nu na bijna 2 jaar is hij getest door de logopedist die toch al op school kwam kijken en bleek dat hij wel achter loopt, maar zeker niet zorgelijk. Hij is nog steeds in ontwikkeling.

    Ieder kind pakt de dingen anders op en aan. Dus gewoon lekker de tijd geven.

    Groet,

    Anna

  • Simone30

    Hoi inderdaad lekker de tijd nemen en geven. En je kunt ook altijd eens een gesprek met de jeugdverpleegkundige op school aanvragen om te kijken wat zij vindt? En zijn zijn oren al eens gestest? Wie weet begrijpt hij wel alles maar hoort hij niet alles?

  • sprokkeltje

    Wij zijn in augustus thuisgekomen met ons zoontje. Hij is nu 2 jaar en 8 maanden.

    Hij praat nog niet, hij kan alleen OMA zeggen, mij noemt hij amma en voor derest zijn het geluiden en klanken en klemtonen.

    Wij zien hem groeien sinds hij bij ons is. Van een verlegen teruggetrokken manneke wordt het nu echt een peuterpuber van 2 jaar en 8 maanden en is heerlijk ondeugend.

    Hij wist niet wat spelen was, nu is hij (als is het maar voor een minuut of 5 max) echt aan het spelen met zijn speelgoed. Hij wist in het begin niet wat hij ermee moest. Opruimen en schoonmaken dat kan hij als de beste, maar spelen begreep hij niets van.

    Hij gaat nu pas zijn grenzen verkennen, hij durft nu pas ondeugend te zijn. Hij kan nu pas laten zien dat hij ook een eigen ik heeft.

    Wij maken ons totaal geen zorgen over zijn spraak/taalachterstand. Het ziekenhuis wel. Het CB begreep het juist heel goed en zei dat hij eerst maar eens moest hechten en wennen aan ons en het leven hier in nederland.

    En dat doen we ook. Hij begrijpt nu alle huis tuin en keuken onderwerpen helemaal. Hij gaat nu pas heel hard neeeee schudden als hij ergens geen zin in heeft. Dat durfde hij allemaal eerst niet.

    We vinden dit zo belangrijk dat we pas na de operatie as week (schisis alles nog open) weer eens verder zullen kijken.

    Hij zei vanmorgen nadat zijn dvd afgelopen was opeens: Ennu? Met de handjes omhoog. Wij gebruiken dat veel, dus ik ben er van overtuigd dat alles op zijn tijd goed gaat komen. En zo niet dan hoop ik dat we de goede wegen toegereikt krijgen!

  • marieke66

    Nog even een aanvulling: logopedie is geindiceerd wanneer er sprake is van een spraak- taalstoornis en zeker niet om Nederlands te leren.

    Marieke, adoptiemoeder en logopedist

  • Lesley

    Allen bedankt voor de reacties. Zoals gezegd, elk kind is anders, en we zijn dus per kind aan het kijken wat voor hem/haar goed zal zijn. As. dinsdag weer een afspraak bij de kinderarts, we zullen het ook nog weer eens met haar overleggen.

  • MCP

    Onze zoon zegt alle woorden maar half.

    Niet zo gek want in China zijn de uitgangen heel anders.

    Maar als hij bijvoorbeeld ‘bloe’ zegt ipv ‘bloes’ en ik ga er aandacht aan besteden en zeg tegen hem: bloe-sssss.

    Dan zegt hij: bloe-s. Hij heeft dus wel het vermogen om de goede klanken te maken. Dat is al heel belangrijk.

    Maar het is nog geen automatisme.

    Wij maken ons hier dus ook totaal geen zorgen om.

    Onze zoon is eind juni thuis gekomen.

    Overigens denk ik wel dat een kind wat in juli thuis gekomen is en direct na de zomer naar school is gegaan zich met heel veel nieuwe dingen tegelijk bezig moet houden en dan is het al zeker niet vreemd dat het ene minder goed gaat dan het ander.

    Onze dochter was slechts 3 maanden toen we haar kregen, zij heeft dus nooit een andere taal gesproken. Toch kon zij bepaalde klanken echt niet maken daarvoor heeft zij logopedie gehad. Maar dat was dus echt iets heel anders. Dat zij niet goed kon praten had niets met ‘adoptie’ te maken, maar echt met onvermogen.

    Inderdaad is het zo dat logopedie niet bedoeld is voor een kind wat slechts 4 maanden in Nederland is.

    Ik zou daar zelf ook echt nog lang niet aan denken na zo'n korte tijd.