Hallo,
Een vraagje namens vrienden van ons: zij zijn bezig met hun eerste adoptieprocedure, hebben net hun BT. Maar, ze willen graag meer dan één kind, en een biologisch kindje is ook welkom. Ze weten niet of ze zwanger kunnen worden, maar willen eigenlijk alle opties open laten. Wie weet wat er gebeurt als je tijdens de procedure (papieren al in het land van herkomst) zwanger wordt? Moet de procedure dan afgebroken worden, of…? Heeft iemand hier ervaring mee?
Groeten,
Paulina
Geen ervaring, wel wetenschap. Als je zwanger wordt tijdens de procedure dan moet deze afgebroken worden. Je mag pas verder gaan als het geboren kindje een jaar door zijn ouders is verzorgd (zelfde regel geldt voor opname van een tweede adoptiekind). Ik ken situaties waar de asp adoptieouders niets hebben gezegd, en zwanger op reis naar hun adoptiekind zijn gegaan, of om die reden alleen de partner hebben laten gaan om het kindje op te halen. Als je zwanger raakt en de procedure afbreekt, dan moet het gezinsonderzoek ook opnieuw worden gedaan.
Meta
Hoi, hier wel ervaring. Bovenstaande klopt inderdaad. Zodra je het weet moet je het melden (in ons geval was dat de VH), toen onze dochter 1 jaar werd mochten we weer verder. Eerder een doorstart van de procedure aanvragen heeft geen zin, de RAAD mag toch niet eerder met het onderzoek beginnen. Wel kun je rekeninghouden met je landen keuze: niet ieder land staat het hebben van bio kinderen toe of zijn er even happig op. Ook voor jezelf is het misschien niet altijd even makkelijk, je hormonen bepalen heel wat. Bij mij had dit veel invloed op de beleving van de adoptieprocedure.
Ook biologische uitbreiding vlak na de adoptieprocedure mag je dan over na denken want ook dat heeft weer gevolgen voor jezelf, je gezin maar boven al je reeds aanwezige kindje.
Groetjes, Simone
ik werd na 12 en een half jaar zwanger, en hadden al een dochter van toen bijna vijf uit china, de tweede procedure hebben wij stopgezet, toen ik 20 weken zwanger was, als we door waren gegaan hadden we een jaar moeten wachten tot onze zoon, ( inmiddels twee en een half) een jaar was, wij waren toen bezig met een tweede procedure uit china toen nog de nsn procedure, maar daar begonnen toen de wachttijden erg op te lopen, en dan zouden we over moeten gaan naar sn.
en omdat ik na mijn zwangerschap wat compicatie`s heb gekregen is het nu goed zo, we zijn heel erg trots op onze beide twee grote wonders.
Hoi Lin,
Wat ik me dan afvraag (en onze vrienden ook): wat doe je als je binnen die 20 weken (je moet toch even afwachten of het allemaal goed gaat met die zwangerschap…. en wilt het daardoor denk ik ook niet te snel stopzetten) een voorstel krijgt? Lijkt me heel moeilijk, zeker ook voor het kindje, om dat dan te moeten afwijzen… Wat zou de VG daarover zeggen?
Groeten,
Paulina
Als de VGH het weet dan zeggen ze dat je moet stoppen natuurlijk.
En je moet dus stoppen voordat je een voorstel hebt uiteraard.
En is dat dan zo moeilijk? Als je zwanger bent en een baby krijgt? Dan heb je toch alles wat je hartje begeert???
Als je bij voorstel gaat zeggen dat je zwanger bent of VGH komt daar achter omdat je met een dikke buik aan komt zetten dan wordt het voorstel ingetrokken. En of je dat dan moeilijk vindt….had je het zover maar niet moeten laten komen en eerlijk moeten zijn. En voor dat kindje zijn echt wel andere ouders. Wachtenden genoeg.
Maar ja, ik ken mensen die het verzwegen hebben.
Die de dokter zelfs een brief hebben laten schrijven dat de vrouw echt niet kon reizen vanwege een ziekte ( hoe vindt VGH dat dan, als je niet echt gezond bent?) en dus ging vader alleen het kindje halen en is 1,5 maand later de baby geboren.
Niet echt slim natuurlijk, niet goed voor de hechting en hoe druk heb je het dan met een pasgeboren baby en een adoptiekindje van 8 mnd.( in dit geval ). Maar al zou het een ouder kindje zijn, hoe is het daarvoor om na zo korte tijd alweer een broertje of zusje te krijgen? Je mag niet voor niks ook pas na 1 jaar weer een nieuwe procedure starten.
Maar goed…wat gebeurde er, na verloop van tijd overleed de baby.
Wat hebben die mensen zich schuldig gevoeld zeg, ze hadden dat babytje zelf immers ook al die tijd al ‘doodgezwegen’ , vreselijk.
Blijf altijd eerlijk!
Wat een vreselijk verhaal, MCP. Afschuwelijk om je kindje te moeten verliezen. Ik kan me ook wel weer voorstellen dat je het allebei zo graag wilt. Onze vrienden zijn eind dertig en willen ook graag een gezin met twee kinderen. Op welke manier, dat maakt hen niet uit. Maar de tijd begint wel te dringen natuurlijk…
ik vind dit wel een betje cru hoor…
Tuurlijk weet je dat zo'n situatie niet heel ideaal is, en tuurlijk moet je het zo niet willen plannen, maar soms overkomt iets je…
Stel dat je zwanger raakt tijdens de procedure, na het voorstel… ongepland.
Ik weet nog zo net niet wat ik zou doen. Want ook het stopzetten kan veel dubbele gevoelens met zich meebrengen;
ga je later je kindje niet onbewust verwijten dat het andere kindje er niet is?
En ja, raadsonderzoeken wordne niet bewust pas na een jaar ingepland, maar soms lopen dingen zoals ze lopen….
Je dealt ermee.
pepe
(mama van bio- en adoptiekindjes…. overigens niet tegelijk…)
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's