Dat vind ik dus ook heel irritant.
Wij gingen bij onze huisarts naar het consultatieburo, echt prettig, hij deed er nooit moeilijk over.
Maar zodra de kinderen 4 zijn gaan de papieren naar de schoolarts.
Bij ons worden ze pas eind groep 2 opgeroepen door de schoolarts.
Maar ik kreeg binnen de kortste keren direct een oproep ( voor onze 2e ook al indertijd en nu voor ons 3e kind) want: “mevrouw, uw zoon is wel heel erg klein en hij weegt zo weinig, maakt u zich zelf geen zorgen?” Nee dus, ik maak me helemaal geen zorgen, de jongens zijn kerngezond, eten goed, slapen goed, zijn nooit ziek. Maar onze 3e is dus echt stukken kleiner nog dan onze 2e was op dezelfde leeftijd en die is al niet groot….
Maar omdat er in de omgeving vreemd op de lengte gereageerd wordt vind ik het prettig te weten dat er echt veel meer kleine adoptiekindjes zijn.
Onze oudste dochter ( net 8 jaar, ook aziatisch, maar hindoestaans) is 140cm! Dat is dus heel erg lang.
Dus….zegt de schoolarts: zou haar leeftijd wel kloppen? Ja, ze was slechts 3 maanden toen we haar kregen, en dat zie je echt wel op die leeftijd, dan ben je echt geen 12 maanden ( zelfs dan was ze nog steeds groot geweest).