Hallo,
Ik ben benieuwd of er adoptieouders zijn die, in het begin, gebruik hebben gemaakt van baby/kindergebarentaal (ter ondersteuning van de gesproken taal) om met hun adoptiekind te communiceren. Ik ben benieuwd naar ervaringen. Is er iemand die hier ervaring mee heeft?
Met vriendelijke groet, Y
Wij hebben geen gebruik gemaakt van een bestaande gebarentaal maar omdat onze kinderen geen woord Engels spraken en wij hun stamtaal niet beheersen hebben we in de eerste periode ontzettend veel gebruik gemaakt van gebaren die we gewoon zelf bedachten. Overigens deden de kinderen dat zelf ook, door dingen uitbeelden proberen duidelijk te krijgen wat ze wilden of bedoelden. Wanneer je elkaars taal over en weer niet spreekt gaat dat overigens vrij vanzelfsprekend. Gelukkig waren onze kids ook al op een leeftijd dat ze daar toe in staat waren, zij waren 5,5 en 7,5 jaar oud
Qua gebarentaal kan ik je niets vertellen.
Wel heb ik (alvast :-)) ergens een aanwijsboekje gevonden.
Dat is een boekje vol met plaatjes van bezigheden, lichaamsdelen maar ook emoties en weer ed.
De kleurversie van het boekje is nu uitverkocht, maar er is een tijdelijk (zwart-wit) exemplaar wat je kunt bestellen voor 5 euro.
Die heb ik zelf ook. Het is een klein boekje wat gemakkelijk in een handtasje past.
Is dat misschien wat voor je?
Hieronder de link
http://www2.gors.nl/cms/publish/content/showpage.asp?pageid=56
dag,
Wij hebben vanaf het begin gebaren gebruikt uit de officiele ondersteunende gebarentaal. Niet meteen een heleboel, maar vanaf het begin de basis woordjes en steeds uitbreiden. Natuurlijk spraken we ook alles daarbij gewoon uit. Hij verzon trouwens ook zelf gebaren erbij, die namen we natuurlijk ook over.
Wij zijn ontzettend blij dat we die gebaren geintroduceerd hebben, maar ik moet erbij zeggen dat het in ons geval vooral was omdat onze zoon een niet-geopereerde schisis had en dus fysiek niet tot spreken in staat was - dat had hij in China ook nooit gedaan. ( Hij was bijna tweeeneenhalf toen). Hij vond het duidelijk enorm leuk dat hij ( misschien wel voor het eerst in zijn leven) zelf ook kon “praten” en ik ben ervan overtuigd dat dit heel erg bijgedragen heeft aan de hechting. We hebben de gebaren meer dan een jaar gebruikt en nu gebruikt hij ze nog af en toe als hij iets wil zeggen wat hij nog niet kan uitspreken, of als we hem niet goed verstaan.
In geval van een niet geopereerde schisis of een andere spraakbeperking kan ik het dus in ieder geval heel erg aanraden.
Wij hebben onze info/boeken gehaald van www.babygebaren.nl. We hebben zelfs een paar maanden na thuiskomst een cursus met onze zoon gedaan.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's