omgaan met lastige opmerkingen

Anne-Loes

27-03-2012 22:11

Gisteren ging ik samen met mijn zoon van zeven langs de deuren om te collecteren. Hij vindt het prachtig om mee te doen en zoveel mogelijk geld op te halen. Soms krijgt hij ook iets lekkers toegestopt.
Vervelend vind ik de opmerkingen soms van de mensen. Zo was er een oude dame die over zijn hoofd heen vroeg: “Lastig he, om zo'n kroeskopje groot te brengen in deze tijd. Heel veel succes hoor.” Ik begrijp dat deze mevrouw mij een warm hart toedraagt en ik wil daarom niet boos worden. Ik gaf haar terug dat het hardstikke goed gaat en dat we erg genieten van elkaar. Toch brengen dit soort opmerkingen ons nog wel eens in een lastig parket. Mensen die in bijzijn van mijn kinderen di soort opmerkingen plaatsen. Begrijpen ze dan werkelijk niet dat mijn kinderen ook oren aan hun hoofd hebben?
Pas was er een kassamevrouw die ‘he zwarte piet’ riep naar mijn dochtertje. Ik was te verbouwereerd om een opmerking terug te plaatsen en mijn dochtertje van vijf vond het juist supergrappig. Ik blijf me verbazen.
Als mensen het goed bedoelen wil ik niet lelijk reageren, maar ik wil wel voorkomen dat dit ten koste van mijn kinderen gat. Hoe doen jullie dat?
flap

27-03-2012 22:49

Ik zou er direct op reageren en toch wel duidelijk, maar wel vriendelijk, zeggen dat dat niet gewenst is. Wij krijgen ook zwarte kinderen binnenkort en ik zal daar echt voor waken. Net zoals dat onzinnige aanraken, wat veel mensen doen.
Nataschja

28-03-2012 09:38

Probeer je kinderen mondig te maken en probeer ze zich niet te laten raken door die opmerkingen. Maar vergeet niet dat vooral kinderen het doen uit onwetendheid…
En tja je hebt nou eenmaal domme mensen; zo kreeg ik ooit de vraag:'zo waar heb je die vandaan? Riep ik snel terug gewoon uit ons huis in ….
Ik probeer ze meestal de bal terug te kaatsen en vaak lukt dat.
pytsje

30-03-2012 20:20

Ja zo doe ik dat ook.
Ik kreeg destijds een vraag waarom beide kinderen niet op elkaar leken en of het echt broertjes waren.
Mijn antwoord: ja zeker mijn man heeft toverballen:D
pc

30-03-2012 20:29

Hahaha (tu)
Enjoy

30-03-2012 21:09

Zo ligt het mij altijd nog een keer op de lippen om op de vraag: is hij geadopteerd? (jongste uit China) te zeggen: nee ik ben vreemd gegaan maar niet verder vertellen mijn man weet het niet ;-)) Gewoon omdat de reactie mij grappig lijkt.
Gelukkig heir niet veel opmerkingen van dergelijk aard maar anders probeer ik wel rustig en netjes te zeggen dat mijn kind oren heeft en dat het een kwetsende opmerking is. Met die zwarte piet opmerking blijf ik niet meer vriendelijk ben ik bang.
summer@

31-03-2012 00:10

mijn dochter is klein word bijna 8 en dit is nooit gebeurt maar ze is van de week voor het eerst voor lillyputter uitgescholden, wat is hier aan te doen, gelukkig niet in haar klas en op school, maar door jeugd uit de buurt, nu durft ze niet meer naar de speeltuin, iemand die weet hoe we hier op moeten reageren, we hebben dit nog niet meegemaakt, ze is nu 1,16, haar broertje bij ons geboren die is nu 1.03 die word in juli pas drie, die schatten ze vaak veel ouder, vind het wel eens moeilijk en vooral bij mijn zoontje ga ik vaak in de verdediging, ook omdat hij nog niet alles goed begrijpt, en je vaak reactie`s van mensen krijgt, die loopt zeker ook achter op zijn leeftijd, mensen kunnen soms hard zijn en kinderen onder elkaar ook
Ing2

31-03-2012 11:36

Kinderen onderling kunnen heel hard zijn. Zelf sta ik voor de klas en maak elk jaar wel en keertje mee dat er een kind in de klas gepest wordt.
Het is heel belangrijk om in de gaten te houden of dit vaker gebeurt, is dit eenmalig, dan zal je met je eigen kind moeten gaan praten en probeer haar danweerbaar te maken, door uit te leggen dat de kinderen die dat zeggen zelf ook heel onzeker zijn en dat ze dan best iets terug mag zeggen. Het is vaak beter als je als ouder hierbij niet teveel op de voorgrond treedt naar de pesters toe. Dan maak je het alleen maar moeilijker voor haar.
Ze zal stevig in haar schoenen moeten staan.
Is het iets structureels, dan moet je het anders aanpakken. Het beste is om dan eerst met de andere ouders te gaan praten en vragen of zij hier iets vanaf weten. En dan niet de schuldige gaan zoeken, maar uitleggen dat het voor jou kind lastig is. (ouders zullen altijd in eerste instantie zeggen, dat doet mijn kind niet. Ze beschermen hun kind ook en dat is heel begrijpelijk)
Dan kan je met de kinderen gaan praten op een rustige manier met hun ouders erbij (nooit boos worden, heeft geen zin) En dan kan jouw kind vertellen wat ze voelt. De andere kinderen hebben vaak geen idee wat het doet met een ander en ze zijn vaak heel erg onder de indruk als iemand vertelt dat die opmerkingen pijn doen. En dat ze wil dat ze ermee stoppen.
Belangrijk is dat je je nooit uit je tent laat lokken door heel boos te worden. Dat is een reactie die pesters vaak juist willen zien.
En denk dat de meeste kinderen die zoiets zeggen zelf de meest gevoelige en onzekere kinderen zijn, die zich echt geen houding weten te geven.
En nog iets, je hoeft nooit in de verdediging te gaan voor je kinderen voor een ander! Het zijn jouw prachtige kinderen en als het ander iets vreemd vindt is het zijn probleem niet die van jou!
Probeer daar echt boven te staan!
samaben@home.nl

05-04-2012 21:17

Wij hebben onze zoon ( nu 11) van begin af aan weerbaar gemaakt voor opmerkingen en hem op zijn niveau uitgelegd dat er mensen zijn die rare opmerkingen maken.
Ook vaak uit onwetendheid of jaloezie enz.
Tevens noemden we dan de “scheldwoordjes” juist als troetelwoordjes en nu doet het hem niets meer als iemand er iets over zegt.
Laatst kwam hij thuis en iemand had hem “monkey” genoemd. Toen ik vroeg wat hij terug had gezegd zei hij….. goh, dat zegt mijn moeder ook altijd en liep lachend weg.
Dat kind wist niet waar hij moest kijken:-)
Gewoon een voorbeeld, natuurlijk noemen we hem gewoon bij naam ook …haha
Marièlle67

10-04-2012 18:56

Wanneer ik het gevoel heb dat iemand een opmerking maakt met een kwetsende bedoeling dan kunnen ze van mij de bal direct terug krijgen.
Wanneer iemand een opmerking goedbedoeld maakt maar hij bij mij of mijn kids kwetsend over kan komen dan probeer ik iemand dat uit te leggen. Ik zeg dan gewoon dat ik best begrijp dat het niet kwaad bedoeld is maar dat het voor ons niet fijn is of zoiets.
En verder sluit ik me aan bij de opmerking dat je je kind inderdaad moet proberen weerbaar te maken. Ook bij ons krijgen ze zo af en toe wel eens wat naar hun hoofd geslingerd en als dat vervolgens thuis ter sprake komt bevestig ik dat het niet fijn is maar dat het vast nog wel eens vaker zal gebeuren en dan proberen we samen te kijken wat een slimme reactie zou zijn. En soms kan dat zijn het proberen te negeren en soms zal het zijn gewoon terugkaatsen.
Zo kreeg mijn dochter ooit een opmerking over bruine chocola naar haar hoofd en zij kaatste terug door te roepen: dan ben jij zeker witte chocolade. Ze was toen nog maar relatief kort in Nederland en verbaal nog heel niet sterk maar ik vond hem werkelijk briljant gevonden.
Maar het blijft gewoon lastig, maar is part of the deal denk ik. En ik probeer het soms ook te relativeren, bij onze kids is het om hun kleurtje, bij mij om mijn omvang en bij anderen misschien wel om flaporen, een brilletje of een beugeltje.

omgaan met lastige opmerkingen

Anne-Loes

flap

Nataschja

pytsje

pc

Enjoy

summer@

Ing2

samaben@home.nl

Marièlle67