Hoi Anja,
Je schrijft: “Domestic mogelijkheid wordt in dit geval niet uitgenut, ik denk dat er wel meer gevallen bekend zijn.”
De vraag is echter of dat een structureel iets is in Zuid-Afrika, waar het in dit specifieke geval over ging en waarvan Nan zich terecht afvraagt of dat representatief is voor het algemene beeld in dat land. In het artikel wordt gerept over “red tape”, maar hier wordt ook regelmatig bepleit dat een zekere mate van “red tape” nou eenmaal nodig is in adoptie - juist door diegenen die kritisch zijn.
Het is bekend dat een kindje adopteren als inwoner van Zuid-Afrika een behoorlijk kortlopende procedure is - gevallen waarin wordt aangegeven dat je de hele procedure binnen een jaar kunt afronden zijn overal terug te vinden. Helaas is ook bekend dat adoptieorganisaties om die ouders zit te schreeuwen. Bel er maar eens een paar, hebben wij ook gedaan de afgelopen jaren… En voordat er beweerd wordt dat interlandelijke adoptie voor hen lucratiever is: absoluut niet. De bemiddelingskosten die in rekening mogen worden gebracht, zijn in ZA streng gereguleerd en gemaximeerd.
Er wordt op dit moment juist erg veel ondernomen om bij de Zuid-Afrikaanse bevolking lokale adoptie onder de aandacht te brengen. Zie bijvoorbeeld:
http://www.adoptioncoalitionsa.org/ - hierin zijn álle grote Zuid-Afrikaanse adoptieorganisaties vertegenwoordigd, óók die organisaties die interlandelijke adoptie bemiddelen. De organisatie is opgericht door Dee Blackie, zie ook: http://www.rollercoaster.ie/Discussions/tabid/119/ForumThread/141204823/Default.aspx en http://www.addoption.co.za/
En ook de stukken die ik eerder in deze draad geplaatst heb over de noodzaak om iets te doen voor honderdduizenden kinderen die nu geen kansen krijgen op opgroeien in een familie. In Zuid-Afrika bedoel ik dan.
Verder schrijf je: “Waarom zou het in andere landen anders zijn?”
Tsja, waarom is de situatie in het ene land niet gelijk aan die van het andere? Dat kun je toch zomaar niet zo concluderen? Zoals gezegd: Zuid-Afrika kent honderdduizenden kinderen die het keihard nodig hebben (officieel bevestigd door onderzoek van het Department of Social Development, zie bovenin deze draad), en kennelijk staat men helaas niet rijendik voor die kinderen klaar. Was dat maar zo!
Groet
Sander