Op de hoogte stellen, wanneer?

heccie

02-07-2012 11:43

Ook wij willen gaan proberen een kindje te adopteren. We hebben een biologische dochter van inmiddels 5,5 jaar. Daar zijn we dolgelukkig mee, maar helaas werkt de natuur niet mee voor een tweede kindje. We mogen in augustus met de cursus gaan starten. Nu hebben we eigenlijk alleen onze plannen aan onze ouders verteld. Die staan er heel positief tegenover en dat is heel fijn. Vrienden en bekenden weten nog van niets.
Nu vraag ik me af of hier toevallig meer mensen zijn die al een kindje hebben voordat ze gingen adopteren. Wanneer vertel je dit aan je kind. Ze zal het denk ik heel leuk gaan vinden, maar duurt natuurlijk nog heel lang.
Klopt het dat onze dochter betrokken wordt bij het gezinsonderzoek? Dan zou het nodig zijn om haar te zijner tijd in te lichten. Wanneer hebben jullie de plannen verteld aan je omgeving?
Ben benieuwd naar jullie ervaringen.
Alvast bedankt.
mauritss

02-07-2012 12:03

Hallo,
Als eerste gefeliciteerd met het zetten van de eerste stap in adoptieland….. helaas als je rondkijkt en leest kan de weg lang erg lang zijn naar een kindje. Je hebt te maken met pre wachtlijsten, landen die plotseling kunnen sluiten of weer opengaan. Kortom er valt weinig van te zeggen. Wij hebben er in de tijd 3 jaar overgedaan… dat was voor die tijd snel. Dus mijn advies zou zijn, pas wanneer er iets concreets is het te vertellen (voorstel….) dan duurt het toch nog op z'n minst 4 weken voordat je weggaat.
Hopelijk heb je er wat aan en stel ik jullie niet teveel teleur met dit antwoord
groetjes
maurits
R.C

02-07-2012 12:31

Hallo,
Ons veel jongere kind is ook betrokken bij het gezinsonderzoek. In de praktijk betekende het dat de raadsonderzoeker ons kind een kwartiertje heeft gezien tijdens het gezinsonderzoek bij ons thuis. Ik denk dat je wel met de raadsonderzoeker kunt overleggen over of hij/zij specifiek vragen stelt over een broertje of zusje en verteld waarvoor hij/zij komt of dat ze voor jullie kind ‘gewoon een kennis is’ die even koffie komt drinken. Je hoeft het in ieder geval nu nog niet te vertellen.
Wij hebben het al in een vrij vroeg stadium verteld tegen familie en vrienden. Iedereen is erg belangstellend en er wordt vaak gevraagd hoe ver we zijn met de procedure. Dat is bij ons geen probleem, ons kind is zo jong dat we het daar over kunnen hebben zonder dat het kind dit begrijpt. Ik kan me voorstellen dat dat iets lastiger is dan bij een ouder kind.
Enjoy

02-07-2012 14:24

Hoi,
Iedereen doet het op zijn eigen manier maar 4 weken voor vertrek vertellen dat je kind een broertje of zusje krijgt uit een vreemd land?? Dat lijkt mij heel bizar als kind zijnde en dan is er geen enkele tijd om aan het idee te wennen. Je bent immers ook 9 maanden zwanger en dan weet je kind het ook maanden vqan tevoren.
Toen wij besloten voor adoptie te gaan hebben we vrij snel aan de kinderen (toen 5,5 en 3,5) verteld dat het ons leuk leek om nog een kindje te krijgen uit een ander land en dat we wilden gaan proberen of dat ook kon. Langere tijd is er toen niet heel vaak over gesproken alleen soms genoemd als we bijv een adoptiekindje zagen en een keer een dag van WK bezocht. Toen we voor de VIA gingen hebben we uitgelegd dat we daar informatie kregen en dingen moesten leren. Vanaf toen is het wel wat conreter geworden en in het gezinsonderzoek is ook aan onze kinderen gevraagd hoe zij het vonden.
Onze BT kregen we in december en in januari was onze intake, in maart zijn alle papieren goedgekeurd en verstuurd, eind juni het voorstel en in september de ontmoeting met elkaar.
Onze kinderen vonden het heel prettig het proces mee te maken en stapje voor stapje te wennen en ze kunnen het nu nog precies vertellen. Maar zo doet ieder het op zijn eigen manier, probeer naar je kind te kijken wat je denkt wat hij of zij prettig vind.
Afhankelijk van de keuzes die jullie (kunnen) maken kan je zomaar in februari een voorstel hebben als in augustus de VIA is.
Succes!
heccie

02-07-2012 15:15

Bedankt voor jullie reacties, met name KP. Het is een antwoord waar ik heel veel mee kan. Zelf vind ik het inderdaad ook heel cru om het zo kort van te voren te vertellen. Het is best heel wat voor een kind.
Waarschijnlijk gaan we het komende schoolvakantie over hebben. En ik merk heel goed aan haar dat als je iets uitlegt ze de dingen heel goed begrijpt. Het lijkt me wel goed om haar er goed bij te betrekken, zodat ze aan het idee kan wennen en het niet plots gebeurd.
Ons lijkt het ook fijn om het ook met familie en vrienden over te hebben. Je wilt toch ook de dingen kwijt waar je mee bezig bent en die belangrijk voor je zijn.
Het zou leuk zijn als er nog meer reacties komen. Ben altijd benieuwd naar ervaringen van anderen.
In ieder geval bedankt.
Enjoy

02-07-2012 18:03

Er is ook een yahoo group gemengde gezinnen daar kun je ook al je vragen stellen.
http://groups.yahoo.com/group/gemengdegezinnen
Misschien leuk om lid van te worden. Niet heel actief maar bij vragen wordt er altijd wel gereageerd.
Groetjes
KP
t@sje

02-07-2012 20:18

Wij hebben een zoon van 5 jaar die al een jaar weet dat we een brief hebben geschreven naar een ver land om te vragen of wij voor een kindje mogen zorgen dat geen papa of mama heeft. Hij begrijpt heel goed dat hij dan grote broer van dat kindje wordt en vraagt regelmatig of we al bijna zijn broertje of zusje gaan ophalen. We hebben uitgelegd dat we niet weten hoe lang dat nog duurt, maar dat hij misschien al 6 jaar is als het zover is. Het gaat er af en toe over, maar het onderrwerp is nog niet heel actueel. En dat hopen we zo te houden tot aan het voorstel. De periode tussen voorstel en afreizen (een maand of 4) duurt nog lang genoeg om goed aan het idee te wennen…
kasteel

02-07-2012 22:49

Hallo C,
Wij hadden dit probleem eigenlijk niet zo. Onze dochter was een paar maanden oud toen wij onze procedure startten. We hoefden haar dus nog niet in te lichten. Wel werden onze adoptieplannen besproken met elkaar, familie en vrienden. Toen ze opgroeide, kreeg ze hier in vlagen wat van mee. Bijvoorbeeld als wij weer een stapje vooruit maakten (VIA, RvK, intake bij vergunninghouder, enz) of als het ter sprake kwam t.o. anderen. Mettertijd begreep ze meer en meer van wat een broertje/zusje was, dat dit kindje niet uit mama's buik zou komen en een bruin kindje zou zijn. Na de landenintake waren wij zeer hoopvol en hebben haar wat intensiever voorbereid (boekjes van prinses Arabelle e.d. voorlezen) en merkten we dat het haar erg bezig hield. Soms hebben we ook het special need onderwerp bewust ter sprake gebracht n.a.v. zichtbare special needs uit onze omgeving.
Nu is ze 7 jaar en gaat het dan eindelijk gebeuren. Ook zij is er helemaal aan toe. Wat wil je na zo'n wachttijd!
Ik heb altijd als uitgangspunt genomen dat (ook) dit een onderwerp is waarover ze het beste door haar ouders kan worden ingelicht. Voor je het weet pikken kinderen iets op uit een gesprek (en maken er vervolgens hun eigen fantasiën over of voelen zich wellicht buitengesloten). Dat wilden wij niet voor onze dochter.
En ja, de zeer lange wachttijd is óók aan bod gekomen. Op een gegeven moment heb ik wel eens gezegd: “Het duurt wel erg lang, zou het nog wel gaan gebeuren? Ik hoop het maar!” Het was in ieder geval wel eerlijk en open. Dat is denk ik onze opvoedingsstijl.
MCP

04-07-2012 08:42

Bij onze 2e procedure was ons oudste (ook geadopteerde )kind nog geen 1,5 jaar oud.
We hebben haar wel verteld dat de box in de kamer bleef staan maar dat we er speelgoed in gingen leggen voor een babytje. Ze heeft daar met mee geholpen. Wat een baby was wist ze al heel goed omdat vrienden net een kindje hadden gekregen. Ze was nog wel erg jong, maar het was maar goed dat we er toch een beetje over gepraat hadden want voor haar 2e verjaardag kregen we onze 2e al. En ons meisje begreep heel goed dat we ‘de baby’ gingen halen met het vliegtuig. Kinderen begrijpen meer dan je denkt.
Toen wij onze 3e procedure startten waren onze oudste 2 kinderen slechts 3 en 1 jaar oud en je gelooft het of niet maar de Raad ging echt met hen in gesprek erover. Wel op een kinderlijke manier, maar toch. Gelukkig hadden wij dus al verteld dat we bij een mevrouw gingen praten omdat we nog graag voor een kindje wilden zorgen. Maar stel dat we dat niet hadden gedaan dan hadden ze dat dus van de Raad gehoord…..
Daan

05-07-2012 21:44

hoi,
Jou situatie herken ik zeer. Wij hebben ook een biologische zoon van nu ruim 9 jaar. Helaas werkte bij ons de natuur ook niet meer en hebben wij ons in april 2010 ingeschreven voor adoptie. toen we de datum hadden voor de voorlichtingsbijeenkomsten hebben wij ouders, familie en vrienden ingelicht. Onze zoon destijds niet zo specifiek. Hij kreeg wel vlagen van de gesprekken mee en we praten soms wel meer spelenderwijs over wat adoptie is en dat er ook kindjes zijn met een speciaal need die geadopteerd worden. Toen het gezinsonderzoek van de Raad in zicht kwam hebben we verteld aan hem dat hij een broertje of een zusje uit een ver land krijgt. We hebben toen samen ook dit boekje gelezen en hem daarna betrokken bij alle stappen die we gezet hebben. Onze zoon kan nu niet wachten tot het zo ver is dat we naar china gaan afreizen (in april zijn we gematcht met een jongentje van ruim 4.5 jaar) en is trots op de foto's die we van onze zoon hebben. Belangrijk in dit alles is dat ik altijd mijn gevoel gevolgd heb; mijn advies aan jullie is dan ook om dit te doen. Volg je gevoel en je hart! Succes met alle stappen die gaan komen!
Daan
C Schreef:
——————————————————-
> Ook wij willen gaan proberen een kindje te
> adopteren. We hebben een biologische dochter van
> inmiddels 5,5 jaar. Daar zijn we dolgelukkig mee,
> maar helaas werkt de natuur niet mee voor een
> tweede kindje. We mogen in augustus met de cursus
> gaan starten. Nu hebben we eigenlijk alleen onze
> plannen aan onze ouders verteld. Die staan er heel
> positief tegenover en dat is heel fijn. Vrienden
> en bekenden weten nog van niets.
>
> Nu vraag ik me af of hier toevallig meer mensen
> zijn die al een kindje hebben voordat ze gingen
> adopteren. Wanneer vertel je dit aan je kind. Ze
> zal het denk ik heel leuk gaan vinden, maar duurt
> natuurlijk nog heel lang.
>
> Klopt het dat onze dochter betrokken wordt bij het
> gezinsonderzoek? Dan zou het nodig zijn om haar te
> zijner tijd in te lichten. Wanneer hebben jullie
> de plannen verteld aan je omgeving?
>
> Ben benieuwd naar jullie ervaringen.
>
> Alvast bedankt.

Op de hoogte stellen, wanneer?

heccie

mauritss

R.C

Enjoy

heccie

Enjoy

t@sje

kasteel

MCP

Daan