soms eenkennig met eten

Karen K.

14-07-2012 19:27

Hoop dat iemand een geruststellend woordje heeft….
Onze zoon (16 md wv 6 md bij ons) is over het algemeen een zeer bijzonder vrolijk en vriendelijk ventje.
Hij heeft alleen soms “de kuren”; dan is alleen mama maar goed genoeg (had in China alleen maar vrouwelijke verzorgsters).
Dit is wonderwel alleen als hij kan kiezen (dus als ik NIET thuis ben, heeft hij het NIET) en vooral eind van de middag.
Nu dus ook ineens weer:
Heel de dag lekker gespeeld, tijdens het eten koken (ik) heeft hij zelfs uitgebreid met papa “boekje gelezen” op de bank.
We gaan aan tafel en papa wil 'm eten geven: PANIEK!!! huilen, krijsen, naar mama reiken - zover dat ie breathholding spells krijgt….
Het is dan zo, dat hij dan liever er voor kiest helemaal NIETS te eten, dan ook maar 1 heel klein hapje van papa.
Hij heeft het ook vaak als we in gezelschap elders eten. Dan mag ik niet van mijn stoel (bijv. bordje vullen buffet).
HELP…. moeten we 'm dan negeren en laten “kuren” terwijl wij dooreten?? Of juist na 3 pogingen toch maar door mama eten geven (dan is ie wel meteen stil!)
Ik weet het effe niet meer….
t@sje

14-07-2012 20:19

Ik denk dat het met zijn hechtingsproces te maken kan hebben. Vooral omdat het toeneemt in (voor hem) onveiligere situaties en als hij moe is. Ik heb wel eens gehoord dat veel kinderen zich in eerste instantie iets sterker hechten aan 1 van de ouders. Blijkbaar ben jij dat. Als hij goed is uitgerust, lekker in zijn vel zit of als jij er niet bent neemt hij makkelijker genoegen met zijn vader (klinkt een beetje naar, maar zo bedoel ik het niet) maar als hij mag kiezen wil hij liever dat jij voor hem zorgt. Ik zou me er niet te druk om maken, gaat vast vanzelf over… In de tussentijd kan je man op andere momenten misschien extra investeren in het contact met jullie zoon (als jij er niet bij bent, of als je andere dingen aan het doen bent, zoals koken, en hij wel beschikbaar is om iets leuks te doen).
R.C

15-07-2012 12:43

Ik weet niet of je iets aan mijn antwoord hebt, want wij hebben nog geen geadopteerd kind, maar ik herken het gedrag wel bij mijn biologische kind.
Hij hangt erg aan mij, soms ‘mag’ ik nog niet eens koken als mijn man ook thuis is en dan met hem wil spelen. Hij wil ook het liefst dat ík hem eten geef.
Ook op feestjes e.d. zal hij eerder bij mij komen. Als hij 's nachts wakker wordt zal hij altijd mij roepen en nooit mijn man.
Ik werk parttime, dus verzorg hem het meest. Als ik werk en mijn man is thuis, is er geen probleem.
Het kan dus ook gewoon bij de leeftijd horen, veel kinderen hebben een tijdlang voorkeur voor 1 ouder.
samaben@home.nl

15-07-2012 20:21

Herkenbaar… onze (geadopteerde) zoon had ook periodes dat hij een grote voorkeur had voor mama. Zelfs kroelen op zijn buik mocht alleen door mama en daar mocht papa niet eens aankomen. In bed kwam hij alleen bij mama liggen en niet bij papa.
Toen hij wat ouder werd ging hij vanzelf meer naar papa trekken en veel meer met hem doen.
Hij is nu 11, is nog steeds een beetje “mama's kindje” maar heeft geen echte voorkeur meer merken we. Alleen als hij even “vergeet” dat hij aan het puberen is dan komt hij nog eens lekker bij mama liggen:-)
Oftewel… heb het zelf meegemaakt en hoor het ook vaker maar komt ook bijna altijd wel weer vanzelf goed. Ze zoeken even een voorkeur om zich zo veilig mogelijk te voelen. Als ze meer gaan ontdekken komt papa vanzelf weer vaker in beeld.
Karen K.

16-07-2012 14:18

Dank voor jullie reacties…. eigenlijk voelt het al goed door de vraag hier kwijt te kunnen!
Effe een terugkoppeling is wel zo leuk:
- We gaan per dag wisselen van eten geven (dagje papa / dagje mama etc; ik deed dat voornamelijk…)
- We gaan eens bijhouden wanneer hij zo in paniek schiet, wie weet vinden we een patroon?!?
- en als hij begint te “kuren” zullen we redelijk snel toegeven (= mama)
Dank voor jullie tips!!

soms eenkennig met eten

Karen K.

t@sje

R.C

samaben@home.nl

Karen K.