Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
m.r
Kijk met deze stof kunnen wij allen wel iets volgens mij
Anneke ontzettend bedankt voor jouw Bijdrage.
Gr M.R
Het is toch heel begrijpelijk dat hij niet op het niveau zit van zijn leeftijdsgenootjes, Misschien is hij in zijn eerste levensjaren helemaal niet gestimuleerd.
Ik zou er wel heel goed over nadenken of je hem wel door laat gaan naar groep 3. Zelf sta ik ook voor de klas in de bovenbouw van het basisonderwijs. Mijn ervaring is dat bij de kinderen waarbij in groep 2 is geadviseerd om een jaartje extra te kleuteren en waarbij de ouders hier op tegen waren, dat zij al jaren op hun tenen moeten lopen en ze moeten al zoveel.
Misschien heeft hij er ook nog geen zin in om die werkjes te doen omdat hij er gewoonweg nog niet aan toe is. En hij het heel erg moeilijk vindt.
Houd je kind gewoon goed in de gaten en geef hem een extra jaartje als dat nodig is.
misschien moet je het ook geen onderpresteren noemen, maar dit is misschien wel zijn niveau op dit moment. En doet hij het op zin manier heel erg goed.
Ik vind het wel heel goed dat de juf het nu al aangeeft, dan kan je er rustig overnadenken wat je moet doen.
Succes!
Groetjes Ing
Zit dit draadje nog eens terug te lezen en realiseer met het volgende: ik heb hierboven niet genoemd dat onze zoon erg streng is voor zichzelf. Hij vindt dat hij alles goed moet kunnen en reageert echt boos en verdrietig als hij een fout maakt.
Staat op zulke momenten niet open voor ondersteuning of uitleg dat foutjes maken niet erg is, dat je daarvan leert en dat iedereen foutjes maakt (raakt daar alleen maar geïrriteerd van: jahaa, weet ik! Of: Pff, moeten we daar nu alweer een gesprek over hebben?). Zit ook een stuk onzekerheid bij lijkt ons. Terwijl hij aan de andere kant ook heel erg overtuigd kan zijn van zichzelf en zijn eigen kunnen.
Wij proberen om hem wel te stimuleren iets moeilijks te proberen, maar tegelijkertijd ook te laten merken dat het niet erg is als je een fout maakt. Is dat handig, of kunnen we beter de eisen/verwachtingen terugschroeven en hem vooral succeservaringen laten opdoen?
Ik ben het helemaal met Ing eens. Ik zit ook in het onderwijs, op dit moment eveneens in de bovenbouw. Ik heb altijd gezegd, als het nodig is laten we onze kinderen een extra jaar kleuteren, zodat ze een goede basis hebben voor groep 3. De oudste zit inmiddels in groep 4 en doet het goed. Hij heeft een moeilijke start in 1-2 gehad, mn. doordat er voor hem te weinig structuur was. We hadden het gevoel, dat hij meer aankon, dan hij liet zien. Hij heeft uiteindelijk niet extra gekleuterd, omdat een extra jaar waarschijnlijk voor hem demotiverend zou werken. De jongste zit nu in groep 1 (16 maanden in NL, over een paar maanden 5). Hij kan niet lang stil zitten en heeft een korte spanningsboog. Hij Is zeer enthousiast en slim, maar krijgt op dit moment nog te veel prikkels, om lang met één ding bezig te zijn. Van werkjes komt er dus weinig terecht. Indien nodig willen we hem de tijd geven om langer te kleuteren. We hebben dit nu al bij de leerkracht aangegeven. Het zal hem zeker goed doen. Volg je gevoel, doen wij ook! Jij kent je kind het beste! Je weet wat het nodig heeft en waar het het meeste mee gebaat is!
Inderdaad helemaal eens met bovenstaande (Ing2 en Eke), maar eerlijk gezegd vind ik het wel moeilijk om te bepalen wat voor onze zoon het beste is! Ik wil het allerliefst dat hij zich lekker voelt op school en zich, binnen zijn eigen mogelijkheden, optimaal kan ontwikkelen de komende jaren. Ik zou het heel erg vinden als hij zijn hele basisschoolperiode net wel of net niet meekan met de klas, in dat geval zou ik hem veel liever een extra jaar laten kleuteren. Aan de andere kant denk ik dat meer structuur en duidelijke(re) verwachtingen onze zoon goed zal doen, en dat pleit juist weer voor wel doorgaan naar groep 3. Aan weer een andere kant heeft hij zich de afgelopen jaren zo snel ontwikkeld op allerlei gebieden dat we ons zomaar kunnen voorstellen dat een jaartje extra kleuteren (en sociaal-emotioneel nog wat steviger kunnen worden, niet meer altijd de kleinste van de klas zijn, meer tijd om zich de basisbeginselen van taal en rekenen eigen te maken) voor hem heel fijn kan zijn.
We hebben besloten om het advies van school af te wachten en dan vooral goed te luisteren naar de argumentatie van de juf. Als we ons daarin kunnen vinden gaan we erin mee en anders zullen we op dat moment zelf een mening gaan vormen.
Ik blijf het echter wel lastig vinden of we tot die tijd (zoals de juf adviseert) thuis moeten oefenen met letters en cijfers, of dat we het beter op school kunnen laten en thuis de lat juist een stuk lager leggen, zodat hij niet telkens tegen het maken van fouten (en de heftige emoties die daar voor hem bij horen) aanloopt…
Persoonlijk zou ik er voor kiezen, niet te thuis te gaan oefenen als dit te veel emoties bij een kind oproept. Een kind heeft van nature de drang om te leren. Interesse voor cijfers en letters komt vanzelf als het er aan toe is. Is het er niet aan toe, dan kun je dit niet afdwingen. Betrokkenheid is de basis! Is een kind niet betrokken, dan kun je hoog en laag springen, maar bereik je weinig en raakt het kind alleen maar gefrustreerder! Sterkte met je keuzes!
Hoi Heej,
Wat jij schrijft is heel herkenbaar, zou bijna over onze zoon van 5 jaar kunnen gaan! Wij hebben ook te horen gekregen dat onze zoon qua taal- en rekenontwikkeling langzamer gaat dan leeftijdsgenoten. Ik maak me er niet al te veel zorgen om, de juf heeft dit over meerdere kindjes in de klas van onze zoon gezegd (allemaal jongetjes, toevallig?) en op deze leeftijd gaat de ontwikkeling nog heel erg in sprongen. Kan dus over een paar maanden weer anders zijn… Het enige wat ik wel zorgelijk vind, is dat hij een beetje faalangstig lijkt te zijn af en toe. Vindt het erg vervelend om foutjes te maken en wordt dan boos/verdrietig. We proberen hem hierbij zo goed mogelijk te begeleiden, door bv zelf ook fouten te maken en dat breed uit te meten en niet te nadrukkelijk reageren op fouten van hem. En thuis niet te veel bezig zijn met letters en cijfers (ook al adviseerde de juf dat wel te doen), zodat er ook niet zoveel momenten zijn dat hij hier tegenaan loopt. We wachten af wat de juf gaat adviseren tav overgaan naar groep 3. En eventueel, als we twijfelen wat voor hem het beste is, gaan we SAV vragen om mee te kijken. Een school consult heet dat geloof ik. Zodat het stukje achtergrond ook wordt meegenomen in het hele plaatje…
