moeite met taal

  • jtenkate47@zonnet.nl

    Mijn vraag heeft betrekking op onze dochter die nu 9 is en met ruim 2,5 jaar bij ons is gekomen. Wij lopen elke keer tegen het feit aan dat zij op school moeite heeft met taal, woordenschat, begrijpend lezen. Wij proberen zoveel mogelijk met haar te lezen en woorden uit te leggen wat ze betekenen. Alleen zij zal niet snel zelf een boek pakken om te gaan lezen. School geeft aan kilometers maken met lezen. Vorig jaar aangegeven kan dit ook te maken hebben met het feit dat zij op latere leeftijd het nederlands heeft geleerd. Leerkracht gaf aan na enig nadenken en vergeleken met zijn zoon van 2,5 wat voor woorden die gebruikte dat dit wel eens mogelijk zou kunnen zijn.

    School werkt met cito toetsen. Wie heeft er tips hoe hier mee om te gaan en evtl richting school?

    Jane

  • heppiepost

    Heel herkenbaar. Wij zijn naar een logopediste gegaan. Die kan helpen met het verbreden van de woordenschat en begrijpend lezen. Verder heel veel samen lezen en het kind laten vertellen wat zij gelezen heeft.Succes

  • metam

    Hallo,

    Hier ook ervaring. Dochter, bij ons gekomen met 14 maanden, had heel veel moeite met begrijpend lezen en woordenschat. Haar spraak was ook al laat op gang gekomen. Al vanaf groep 1 wekelijks logopedie, en, inmiddels 11 en in groep 7, nog steeds logopedie voor haar woordenschat. Inmiddels heeft ze een B op begrijpend lezen (technisch lezen was trouwens altijd wel heel goed). We zijn met haar naar een audiologisch centrum geweest toen ze 6 of 7 was, toen bleek dat ze qua begrijpen en kunnen zeggen van dingen op 1 lijn zat (ze begreep niet veel meer dan wat ze kon zeggen, wat wij dachten, en wat wel zorgelijk zou zijn geweest). De diagnose was toen dat ze onderaan het niveau zat van wat normaal is, maar nog wel net normaal. Inmiddels gaat het dus heel goed met haar. Dochter houdt wel van lezen.

    Zoon was 2 toen hij bij ons kwam. Kon heel snel Nederlands praten. Stelde niet veel vragen (heeft dochter ook nooit gedaan). Zoon is inmiddels 9,5 en zit in groep 6. Rekenen kan hij heel erg goed, taal is erg moeizaam. Met name spelling en woordenschat is slecht. Toevallig hebben meer kinderen in zijn groep hier last van, en ze volgen een apart programma. Zoon houdt ook niet echt van lezen, doet het wel op school, maar niet thuis. Hij is erg speels en leeft bij de dag. Zoon wordt op dit moment door een organisatie onderzocht die zich met leerproblemen bezighoudt. We krijgen in januari de uitslag van alle onderzoeken (zijn net begonnen).

    Meester hoopt op handvaten waardoor hij zoon beter kan helpen met leren.

    Onze school werkt ook met CITO toetsen. Wat dochter erg geholpen heeft met de toetsen is dat ze sommige apart heeft gemaakt, met name rekenen, waarbij ze hardop mocht praten. Probleem is nl. dat rekenen ook heel erg talig is. Dochter kan ook goed rekenen, maar had er moeite mee als het in een verhaaltje verstopt was. Ze haalde er dan niet de goede som uit. Ze heeft veel geoefend op verhaalsommen met iemand erbij die haar echt eerst de som eruit liet halen, en dan pas de som maken. Dochter wilde ook soms te snel.

    Dochter heeft een paar jaar geleden trouwens een algemeen intelligentieonderzoek gedaan, dat was ook erg nuttig. Ging via de IB-er op school.

    Groetjes,

    Meta

  • Lesley

    Interessant onderwerp, onze zoon (nu ruim 6) is 1,5 jaar bij ons en heeft nog steeds veel moeite met de NL taal. Is natuurlijk helemaal niet vreemd omdat hij nog maar zo kort hier is, en hiervoor altijd zijn moedertaal, Hongaars, heeft gesproken.

    Zijn zusje, nu ruim 4, tegelijk met hem gekomen, spreekt daarentegen heel goed NL. Bij haar is het begrijpende deel ook goed ontwikkeld en haar woordenschat is prima.

    Onze zoon gaat binnenkort voor een half jaar naar een medisch orthopedagogisch centrum (tijdens schooltijd!) om hem o.a. te helpen met een logopediste, maar ook om andere issues te verhelderen.

    Misschien een beetje off-topic, maar ik voel toch de link doordat de taal moeizamer lijkt te gaan.

    Succes!

    Lesley

  • BG

    Ons zoontje is op 4-jarige leeftijd bij ons gekomen. Hoewel hij altijd veel heeft gesproken blijf de taalontwikkeling op alle fronten achter. Eerst tijd gegeven, later begeleid door een logopedist. Dat bleek uiteindelijk niet voldoende. Nu iets meer dan een jaar zit hij op een cluster 2 school, kleine groepen, juffen met verstand van zaken en in staat om te kijken naar wat hij wel kan. Zijn taal niveau schiet omhoog en hij zit helemaal op zn plek. Hij heeft een goede intelligentie maar weinig aanleg voor taal, misschien een stoornis, weinig gestimuleerd de eerst 4 jaar van zijn leven, van de Chinese naar de Nederlandse taal over moeten stappen en last but not least geadopteerd worden en je plek zien te vinden in een nieuw gezin in een ander land. Het taalbad en de aandacht die hij nu krijgt zijn precies wat hij nodig heeft.

    Vaak zijn geduld, soms hulp van een logopedist en gewoon veel aandacht voldoende. Soms ook heeft een kond gewoon meer nodig.

  • BG

    Overigens heeft mijn zoontje ook moeite met lezen, waarschijnlijk dyslexie. Esm gaan veelal samen met dyslexie (50%)

  • AnnekeV

    Dag Jane,

    als julie dochter zich verder goed ontwikkelt, kan je een psychologisch onderzoek overwegen dat gericht kijkt naar hoe de diverse functies en vaardigheden die voor het leren en presteren op school nodig zijn (concentratie, informatieverwerking, geheugen, redeneren, kennis e.d.) ontwikkeld zijn. Meestal is dat een IQ test met enkele neuropsychologische taken erbij. Vaak geeft zo'n onderzoek inzicht in welke functies wat sterker en welke minder sterk zijn. Als je dat weet, kan je gericht gaan handelen. Belangrijk is wel dat degene die het onderzoek afneemt, ook even het geadopteerd zijn en de mogelijke gevolgen daarvan op de ontwikkeling van functies meeneemt in het verslag.

    De info is te summier om direct een behandeling te adviseren - onderzoek en goed in kaart brengen wat er wel en niet goed gaat lijkt een belangrijke eerste stap. Regelmatig leidt dat naar concrete adviezen voor school en vaak ook naar een verwijzing voor neurofeedback: een vorm van training van het brein waarbij je gericht de gebieden die betrokken zijn bij taal kunt stimuleren. Het is geen wondermiddel, maar kan heel ondersteunend zijn - zeker in het kader van taalontwikkeling - www.brainspa.nl heeft veel ervaring met geadopteerde kinderen. Voordat met neurofeedback gestart wordt, neemt men een Q-EEG af, wat in kaart brengt hoe het brein functioneert om dan een protocol voor training op maat te maken. Elke 10 sessies wordt vervolgens gekeken hoe het gaat en of het trainen wat oplevert.

    Vriendelijke groet

    Anneke