Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
AnnekeV
Beste mensen,
in de praktijk merk ik dat de decembertijd voor veel kinderen (te) spannend is. De aanloop naar Sinterklaas, de cadeautjes, het levert heel veel spanning op voor sommigen, met als gevolg slecht slapen, wat kribbiger zijn, kortere lontjes. Niet voor alle geadopteerde kinderen hoor, maar voor sommigen wel.
Een mogelijke aanpak kan zijn om te vertellen dat Sinterklaas een groot spel is: een spel van heel Nederland. Iedereen doet erin mee - tenminste als je cadeautjes wilt, moet je meedoen ;-) . Je doet alsof de Sint bestaat - we kijken Sinterklaas journaal, zetten de schoen en zingen liedjes, maken verhalen voor Sint, tekeningen voor Piet, leggen een wortel in de schoen en krijgen cadeautjes: daar zorg je samen voor. Kleuters en peuters merken het verschil niet: zij denken nog magisch - het doet geen afbreuk aan de sfeer maar voorkomt veel spanning en vooral ook ontgoocheling later wanneer kinderen ‘erachter’ komen dat de Sint niet bestaat of wanneer ouders vertellen dat ze de kinderen een verhaal verteld hebben dat niet waar is. Waar zo hard gewerkt is in de meeste adoptiegezinnen aan vertrouwen opbouwen, kan dat veel impact hebben. Hoeft niet, kan.
We spelen het spel. Elk jaar weer, elk jaar vol overtuiging en iedereen die meedoet krijgt cadeautjes. Als je klein bent van de grote mensen om je heen, als je groter bent mag je ook zelf cadeautjes gaan geven. Een spel van delen, van geven, van plezier maken, elkaar foppen met surpises, met gedichten etc. Je kan dan vertellen dat het spelen van een spel soms spannend is (denk maar aan verstoppertje e.d.), maar dat je samen ervoor zorgt dat het een fijn spel wordt en blijft: als het te spannend wordt, stap je uit het spel en kijk je naar waarom het te spannend is nu.
Nou zie ik sommigen al denken: daar geloof ik niets van of dat haalt de lol uit de Sinterklaas. Daarom een voorbeeldje van hoe dit op ietsje grotere schaal werkt. Op de Werkplaats Kindergemeenschap, een school in het midden van het land doen ze dat deels zo: op school speelt men het spel. Bij de kleuters vanaf groep 1 wordt op sinterklaasochtend een toneelstuk gedaan: dan kleden de medewerkers (juffen) zich in het bijzijn van de kinderen om - ze veranderen in de Sint en Piet op dat moment is het voor de kinderen echt. Zo mooi om te zien: dat is wat magisch denken nog doet: als vanzelf switcht de kleuter tussen echt en fantasie. Mooi om te zien. De vraag of Sint echt bestaat wordt op school noch bevestigd noch ontkend (dit om ouders de ruimte te geven het op hun eigen manier in te vullen) - maar op school is het duidelijk een spelvorm.
Als voorbereiding op Sinterklaas trekken de kleuters lootjes en maken in de klas een cadeautje voor het kind dat zij getrokken hebben. In alle openheid en toch.. toch zijn de kinderen verrast als ze het cadeau dan openmaken op het Sinterklaasfeest. Het open neerleggen dat het een spel is, doet niets af aan het magische karakter maar kan veel winst opleveren in de zin van vertrouwen, betrouwbaarheid en minder stress. Een manier om te zorgen dat kinderwereld en volwassenwereld samen blijven lopen - met een geheim en het latere moment van ‘onthullen’ van dat geheim kan je de wereld van sommigen op zijn kop zetten. Vertrouwen schaden, kinderen verdrietig maken - ongewild ook als je het zorgvuldig vertelt, is het voor sommige kinderen moeilijk om hier mee om te gaan.
Natuurlijk zijn er mensen die zeggen ‘dat wil ik niet’ - prima : ieder een eigen weg, een eigen manier en als dat de traditionele manier is, helemaal goed - als de traditionele manier echter wat stressig lijkt te worden of te spannend is of je moeite hebt met het geheim en hoe het dan ooit te onthullen, dan is het bovenstaande misschien een suggestie. Andere suggesties hoor ik graag. Dit berichtje is alleen maar bedoeld om ook een andere weg te schetsen - voor wie wil. Ik hoop dan ook dat het zo wordt gelezen - voor mij persoonlijk geldt dat ik Sinterklaas een geweldig leuk feest vind en hoop dat we het altijd blijven vieren in Nederland met surprises, gedichten en alles wat erbij hoort! Te beginnen bij vandaag, bij de aankomst van de Sint.
Met groet,
Anneke
