Sinterklaas - stress

  • Mar en Mar

    hallo allemaal,

    Hoewel ik dit ‘probleem’ heel goed begrijp en me er ook in kan vinden, vraag ik me af of dit niet te ver gaat. in het leven (van een kind) zijn er zoveel dingen die ‘niet waar’ zijn. Moet je dan in alles vertellen dat dit zo is. Kinderen leven toch in een wereld vol fantasie? Denk bijvoorbeeld aan een kind dat er heilig van overtuigd is dat zeemeerminnen bestaan en helemaal gek is op de kleine zeemeermin. Vervolgens ga je naar de musical en het kind beleeft het allemaal als echt. Dan laat je het toch in zijn fantasiewereld.

    Ook leg ik vervolgens de link naar geloofsovertuigingen. Wat nou als je bijvoorbeeld een wat ouder kind adopteert dat gelovig is en de ouders zijn het niet? En andersom? En wat nou als het geloof verschilt?

    Ik ben erg benieuwd

    Dit is overigens geen aanval, meer interesse!

  • kiki1

    Hoi Mar

    Ik denk dat het met name voor gevoelige kinderen die wellicht helemaal niet zo van Sinterklaas genieten als de ouders willen/ denken een mooie oplossing is. Persoonlijk til ik er niet zo zwaar aan. Het ‘ liegen’ over Sinterklaas (dat hij echt is en later niet echt blijkt te zijn) trouwens ook niet. Dat lijkt me niet echt van invloed op de vertrouwensband. Maar ook als je het wel vertelt (dat hij dus niet echt is) vind ik dat niet echt overdreven. Maar ik moet bekennen dat ik nooit zo'n hele fan ben geweest van Sinterklaas. Wij hebben het dit jaar redelijk weten te ontwijjken en volgend jaar zien we wel :-)

    Jouw vraag over geloof kan ik niet beantwoorden. Dat vind ik wel iets anders dan Sinterklaas. Bij ons vielen veel landen af omdat wij geen geloof aanhangen. Ja, ik vond dat jammer maar ook niet meer dan dat. Maar er zijn ook landen die niet vereisen dat men een bepaald geloof aanhangt, terwijl de bevolking wel Christelijk (of Moslim etc.) is. Dus deze situatie zou inderdaad wel kunnen voorkomen. Maar ik heb geen idee of dat echt invloed heeft op een kindje van een jaar of vier. En wat betreft de biologische ouders, poeh. Moeilijke vraag.

  • kasteel

    Hallo Mar en Mar,

    Ik denk dat er in het voorbeeld wat jij aanhaalt, het geloof in zeemeerminnen, totaal geen stressfactor zit. Het kind gaat op in zijn fantasie en geniet daarvan. Zoals ook veel kinderen geloven in kabouters e.d. Helemaal niets mis mee (ergens juist heel schattig, dat magisch denken).

    Het geloof in Sinterklaas gaat vaak wél gepaard met de nodige stress. Vandaar ook het onderwerp (neem ik aan).

    De link met gelovig zijn kun je, denk ik, alleen leggen als je atheïst bent.