Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
G
wie zijn kindje wil ook alleen maar doorslapen als ze bij je is/je voelt…
en dat na een tijd al bij je te zijn.
groet anja
Hoi,
Gelukkig zelf geen ervaring, maar ligt er een beetje aan hoe oud je kindje is, en wat precies de oorzaak is. (angst/gewenning etc..) Ik begrijp dat het aleen om doorslapen gaat, dus niet het naar bed gaan.
Je kan foto's van jullie vlak bij zijn/haar bedje hangen, een gedragen shirt van jezelf bij hem/haar in bed leggen. lamp aan, radio aan enz…
Soms kan je slecht doorslapen doorbreken door je kindje gewoon te laten huilen. Wel af en toe gaan kijken, kort gerust stellen en weer gaan. Duurt een paar nachten en dan gaat het meestal goed. Maar als je kind echt bang is is dit natuurlijk geen optie.
En als je zelf prima slaapt met je kind erbij, gewoon lekker laten liggen als je dat wilt. Als ze 18 zijn willen ze echt niet meer!
succes ermee….
Hoi ,mijn dochtertje is nu ruim 2,5 jaar en bij ons sinds dat zij 11 maanden is .
In het begin zeg maar het eerste half jaar geen vuiltje aan de lucht,wel wilde zij graag knuffelen en zocht veel lichamelijk contact.
Na het eerste half jaar is ons dochtertje geopereerd en vanaf dat moment voelt/ruikt ons kind (vooral mama)wanneer zij wakker wordt.
Ook ons bed is favoriet.
Het geeft ons meissie duidelijk veiligheid en vertrouwen zij ,slaapt nu alweer bijna altijd in haar peuterbed en wij maken er niet zo n punt van.
Wel merken we als er iets spannends is gebeurd of zij is niet lekker dat zij dat s nachts mama graag weer opzoekt.
Onze oudste heeft dit ongeveer 3,5 jaar gedaan en dit is vanzelf over gegaan.
Onze middelste heeft vrijwel altijd in haar eigen bedje geslapen.
Beide waren kleine babies toen wij hen kregen.
Ik denk dat er vele oorzaken kunnen zijn ,maar het belangrijkste is dat je kindje de veiligheid bij jou zoekt en vindt.
Zoals K al schrijft het gaat vanzelf over,en om welke reden je ook geadopteerd bent je hebt als kind al genoeg in je rugzakje,prachtig toch dat jij als ouder je kind hierin kan/mag begeleiden.
suc6
Hoi Anja,
Ook wij hebben hetzelfde “probleem”. Zijn nu bijna een jaar bij elkaar en hij was 15 maanden toen we hem kregen. Overdag doet hij alles “volgens het boekje” en is hij een heel vrolijk mannetje. Ook bij ons ging het een heel aantal weken goed, totdat de Sinterklaas-tijd aanbrak.
Hij wil heel graag dat we bij hem blijven tot hij slaapt en 's nachts wordt hij wakker en dan wil hij graag bij ons zijn.
Op zich vinden we het niet zo'n probleem. Het erbij blijven tot hij slaapt, zijn we alweer af aan te bouwen en ik heb vertrouwen dat het niet meer lang duurt, voor hij weer alleen in slaap kan vallen.
Tijdens de kerstvakantie hebben we geprobeerd om ook 's nachts weer te proberen hem in zijn eigen bedje te houden. Probleem is echter: hij valt telkens wel weer in slaap als we even bij hem zitten, maar zodra wij door de deuropening gaan (hij lijkt dan toch echt in diepe slaap), dan lijkt het alsof er een draadje tussen ons zit en begint hij weer te huilen. Er waren nachten dat we van 1 tot 4 uur bij hem konden zitten. Eerst wilde ik proberen door te zetten en investeren. Dan maar een zelf een uurtje eerder naar bed om bij te slapen. Maar het werd steeds erger.
We hebben toen toch maar weer besloten om hem bij ons in bed te nemen.
Hij wordt nu meestal vroeg in de nacht wakker (ergens tussen 24.00 en 01.00) en komt dan bij ons in bed. Dan slaapt meneertje (en wij dus ook) heerlijk door.
Op zich dus geen probleem, maar ook wij proberen iets te vinden zodat hij door gaat slapen. Als hij namelijk niet wakker wordt, hoeft hij ook niet bij ons in bed.
Dat is overigens toch wel af en toe voorgekomen de laatste periode, dus hij kan het af en toe wel.
Verder heb ik het sterkte gevoel dat onze zoon totdat wij hem ophaalden (met 15 maanden) bij pleegouders heeft geslapen en volgens mij ook tussen hen in. Dat gevoel krijg ik heel sterk alleen ik kan het niet nagaan.
wij hebben het ook gehad bij onze oudere zoon (7-10 jaar), lang heb ik bij hem op de kamer blijven slapen, zodat hij wel aan zijn kamer wende. hij was op papier 7 jaar bij aankomst en eigenlijk nog ouder. toen hij ineens vertrouwen in ons had probeerde te krijgen kon ik weer naar eigen bed. maar een grote beer in zijn rug geeft hem warmte en het gevoel dat er iemand bij hem ligt. elke morgen liggen ze nog 10 minuten bij ons en soms vraagt hij of ik nog een nachtje bij hem wil logeren….
probeer het maar een met ee. grote zachte kussen.
driekindjes Schreef:
——————————————————-
> wij hebben het ook gehad bij onze oudere zoon
> (7-10 jaar), lang heb ik bij hem op de kamer
> blijven slapen, zodat hij wel aan zijn kamer
> wende. hij was op papier 7 jaar bij aankomst en
> eigenlijk nog ouder. toen hij ineens vertrouwen in
> ons had probeerde te krijgen kon ik weer naar
> eigen bed. maar een grote beer in zijn rug geeft
> hem warmte en het gevoel dat er iemand bij hem
> ligt. elke morgen liggen ze nog 10 minuten bij ons
> en soms vraagt hij of ik nog een nachtje bij hem
> wil logeren….
>
> probeer het maar een met ee. grote zachte kussen.
Fijn om te lezen dat er meer mensen zijn die dit hebben.
Onze dochter is bij ons gekomen toen ze 18 mnd was en heeft vanaf het begin keurig in haar eigen bedje geslapen.
Daarna af en toe bij ons en ach, dat was prima. Totdat ze vorig jaar februari naar de basisschool ging en vanaf dat moment alleen nog maar bij ons wil slapen. Waarschijnlijk is het voor haar een te grote verandering. Hele dagen naar school minder tijd met papa en mama. Persoonlijk zou ik het wel anders willen zien, maar ze is echt gewoon van slag als ze niet bij ons slaapt. En net wat anderen ook zeggen., als het alleen het slapen is en verder gaat alles goed.. tja waarom zou je dan dingen forceren. Wat ik wel heb geleerd het er niet met te veel andere mensen over moet hebben.. Krijg je alleen maar ( goedbedoelde) adviezen van mensen die vinden dat je wat harder moet worden. Wat dat betreft is er niet altijd begrip. Ook niet vanuit bijv. grootouders die natuurlijk graag willen dat ze komt logeren ( maar dat wil ze dus ook niet) en vinden dat wij het wel wat “overdrijven” maar ja dat is dan even jammer. Het gaat hier om het belang van ons kind. Ik vind het dan ook fijn om te lezen dat er meer mensen zijn die zeggen dat het niet erg is en dat je moet doen wat je hart je ingeeft!
C73,
Als jullie dochter sinds ze naar school gaat de tijd samen met papa en mama mist kun je ook overwegen om haar een tijdje 1 of 2 middagen per week thuis te houden om tijd met haar door te brengen. Onze zoon vond het destijds heel leuk op school, maar had het gevoel dat hij thuis van alles miste onder schooltijd. Iom zijn juf hebben we hem toen een half jaar de dinsdag- en vrijdagmiddag thuisgehouden. Niet omdat hij moe was, maar om samen met papa of mama lekker te rommelen in en om het huis….. Werkte voor hem super!
t@sje Schreef:
——————————————————-
> C73,
>
> Als jullie dochter sinds ze naar school gaat de
> tijd samen met papa en mama mist kun je ook
> overwegen om haar een tijdje 1 of 2 middagen per
> week thuis te houden om tijd met haar door te
> brengen. Onze zoon vond het destijds heel leuk op
> school, maar had het gevoel dat hij thuis van
> alles miste onder schooltijd. Iom zijn juf hebben
> we hem toen een half jaar de dinsdag- en
> vrijdagmiddag thuisgehouden. Niet omdat hij moe
> was, maar om samen met papa of mama lekker te
> rommelen in en om het huis….. Werkte voor hem
> super!
