Hoi,
Het geld kan ook best een issue zijn denk ik als je wilt adopteren, maar ik geloof er niet zo heel erg in dat dit nu DE reden is om waarom het aantal adoptie aanvragen zo terug loopt. Toen wij begonnen met de procedure in 1998 kende ik ook wel mensen die wel wilden adopteren maar toendertijd ook al geen mogelijkheid zagen om het te betalen. Dat is ontzettend zuur, maar dat is wel altijd al zo geweest volgens mij en niet zozeer iets wat nu speelt.
Groetjes,
Anja
Eens dat het niet DE reden zal zijn… maar toch kan ik me ook voorstellen dat als je in deze tijd mensen bij bosjes om je heen ontslagen ziet worden, je je financieel gezien onzekerder voelt om aan zo'n traject te beginnen. Wij hebben nu de centen op tijd bij elkaar maar ik heb de afgelopen paar jaar herhaaldelijk wakker gelegen met de angst dat als één van ons twee onze baan zou verliezen, of we het dan nog wel op tijd zouden gaan redden allemaal. Er zit ook iets in wat Pepe zegt: als je niet weet te sparen tijdens de wachtperiode is het waarschijnlijk sowieso geen goed idee om kinderen te krijgen, maar het gaat er inderdaad ook nog wel om hoeveel dat dan is. Als je voor een aantal landen niet in aanmerking komt, dan is 10.000 Euro al gauw niet genoeg (reis- en verblijfkosten moeten immers ook meegenomen worden). En als de overweging om te adopteren pas wat later in je leven komt (bijv. omdat je dan pas de partner tegenkomt waarmee je denkt: ja, met hem/haar wil ik dat samen doen), dan heb je misschien geen 10 jaar meer.
Het zal een verzameling van factoren zijn die voor de daling in aanvragen zorgt. We zullen zien of de daling gedempt wordt als de crisis over is, en in welke mate. Als adoptieouder groei je langzaam in je rol en merk je ook dat het adopteren van oudere kinderen met SN na verloop van tijd misschien best bij je past. Ik denk dat de mening daarover anders ligt bij de gemiddelde BKA-nr-aanvrager dan tijdens de raadsgesprekken of daarna, dat gold heel eerlijk gezegd ook bij onszelf.
Of je nou ouders moet gaan werven vraag ik me af, maar de berichtgeving van de afgelopen maanden zal niet helpen om een realistisch beeld te bevorderen. In die zin kan een voorlichtingscampagne over wat adoptie nou écht wel en niet kan zijn, met de mooie kanten daarbij, geen kwaad - je komt immers pas bij de VIA ruim nadat je stap 1 hebt gezet. Zo heb ik me bijv. rot geërgerd aan het artikel in de Volkskrant van afgelopen zaterdag. Vol met fouten en duidelijk geschreven zonder enige kennis van zaken. Ik kan me zomaar voorstellen dat iemand die zich niet in het onderwerp verdiept heeft, aan de hand daarvan denkt: wat een rommeltje, gauw door naar het volgende onderwerp.
In 2000 was het ook een hoop geld. Het is ons gelukt maar ik snap dat het nu mensen kan weer houden om te kiezen voor adoptie.
Misschien kiezen voor pleegzorg? Deze kinderen wachten ook op een plekje thuis. Sn was altijd een discussie punt maar dat is ook achterhaald.
Ook pleegkinderen wachten op en thuis.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's