Adoptie ouder kindje

  • t@sje

    Hoi, wij mogen binnenkort afreizen naar onze zoon van 4 jaar oud. We vragen ons af welke aandachtspunten er zijn in verband met zijn leeftijd. Hoe communiceer je in eerste instantie met een kleuter die geen engels spreekt, begrijpen kindjes op deze leeftijd precies wat er gebeurt en wat zijn do's en dont's in het algemeen? We zijn van plan om in ieder geval een boekje met foto's te maken van huis, omgeving, auto, familieleden etc. En ook iets van een plaatjeswoordenboek mee te nemen waarin hij kan aanwijzen wat hij wil zeggen. Iemand nog meer suggesties om die eerste periode makkelijker te laten verlopen?

  • flap01

    Wij hebben oudere kinderen geadopteerd van 9, 6 en 2.

    Gelukkig spraken ze wel engels, dus een andere taal heb ik geen ervaring mee.

    De oudere kinderen maken het heel bewust mee, wij moesten extreem en extreem lang wachten totdat we er heen mochten en doro allerlei dingen is het ook een paar keer weer uitgesteld, tot 3 dagen voor vertrek en toen moesten we weer langer wachten. De kinderen kregen dit ook mee omdat ze telkens weer opnieuw moesten worden voorbereidt. Ze vertellen ons dat ze soms huilend wakker hebben gelegen 's nachts hierdoor.

    Veel begrip tonen, niet gelijk willen opvoeden, accepteren dat ze slaan en extreem boos worden is belangrijk. Ze gooien ook veel, dus niet teveel waardevolle spullen geven.

    Langzaam opbouwen en accepteren dat ze niet gelijk geknuffel willen.

    Maar dti verschilt vaak per kind, dus het is belangrijk om goed je kinderen te kunnen ‘uitlezen’ en hopen dat je het goed doet. Je gaat fouten maken, maar daar meot je van leren.

    Succes ermee, helemaal omdat je hun taal niet spreek, dat hadden wij gelukkig wel.

  • jipke1976

    hoi hoi

    Onze dochter van 5 jaar sprak frans, wij zo goed als niet. Maar de kinderen pakken de taal zo snel op (tenminste die van ons)

    Onze dochter is nu een half jaar bij ons en spreekt al enige maanden geen frans meer en begrijpt heel veel tot alles.

    Ik weet niet of je zelf wat basis woorden spreekt van de taal, zo kwamen wij er met haar en met handen en voeten vaak goed uit.

    En veel geduld hebben als ze iets niet begrijpen. In het land zelf kun je dan altijd nog aan iemand vragen het te vertalen voor je. of met google translate (klot wel niet helemaal)

    s6 ermee

  • An65

    Wat een spannende tijd! Fijn om je te kunnen voorbereiden en na te denken hierover. Fijn om samen een gezin te gaan vormen.

    Communicatie is voor 80% non verbaal dus als je daar al van uit gaat kom je een heel eind. Kijk goed naar de gebruiken en lichaamstaal in het geboorteland: dat helpt je kindje om zich vertrouwd te voelen bij jou/jullie. Liedje leren in zijn taal - een liedje dat hij kent kan ook helpend zijn. Als hij zich vertrouwd voelt, wil hij ook jullie taal leren - en als je dat een wederzijds gebeuren maakt dat jullie wat woordjes van hem leren, bevorder je ook de band en de gehechtheid.

    Ja een vierjarige begrijpt heel goed wat er gebeurt en afhankelijk van hoe hij is voorbereid op zijn adoptie zal hij reageren en ook de taal willen leren.

    Een plaatjeswoordenboek is een prima plan - misschien kan je ook in het geboorteland zoiets vinden of plaatjes en foto's maken van dingen die hij kent en daar de Nederlandse woorden bij leren: het beeld van zijn geboorteland, het woord in het Nederlands (en in zijn geboortetaal). Haak aan bij wat voor hem vertrouwd is en bouw dat om naar het Nederlands, langzaam maar zeker. Eerst een boekje met plaatjes van dingen die hij nu kent en dan langzaam aan de Nederlandse plaatjes erbij. Plaatjes van dagelijkse dingen, dagelijkse rituelen. Vanuit wat hij kent naar het nieuwe gaan. Iedereen leert het snelste als het ergens bij aanhaakt wat je al kent. Beginnen vanuit waar hij nu is, zijn taal, zijn woordjes en daar het Nederlands aan toevoegen. Een paar zinnetjes leren waarmee hij getroost kan worden in zijn eigen taal leren woorden waarmee je hem kan laten voelen dat hij welkom is, is ook belangrijk - veel aanwijzen en voor en nazeggen en alles zijn gang laten gaan. Alles een eigen tijd, een eigen ritme. Samen dat ritme vinden, niet te snel willen maar ook niet te langzaam dat is een kunst op zich.

    Gewoon goed kijken en voelen, je intuïtie gebruiken en langzaam aan samen starten.

    Fijne start samen toegewenst

    Anneke

  • Daan

    Hoi, wat heerlijk dat het bijna zover is! Onze zoon was bijna 5 jaar. Ik heb een weblog bijgehouden waar je ook veel tips uit kan halen. Tevens hadden wij een ipad mee war ik beeldverhalen, etc. opgezet had. Mocht je nog meer willen weten of welke aps stuur me dan even pb tje dan beantwoord ik je vragen.

    Groetjes Danielle Slfstra

  • Lesley

    Onze kinderen waren 2,5 en 4,5. De jongste pakte de taal het makkelijkst op, de oudste was vooral gefrustreerd omdat hij heel graag praat en wij hem niet verstonden.

    Met een reiswoordenboekje kom je best een eind net als met google translate (al neemt die alles wel heel letterlijk). Verder hadden wij prentenboeken mee, veel youtube gekeken (teletubbies, K3), cd's van K3 (die zijn nu nog favoriet) in de auto.

    Alles benoemen, als je zelf weet wat het woord is voor bij. auto in de taal van herkomst dan dat aanwijzen, in de eigen taal zeggen en in het NL herhalen en laten herhalen.

    Snappen ze best heeeeeel snel hoor!

    succes en veel plezier!

  • Jasmijn05

    Wat fijn dat jullie je zoon eindelijk mogen gaan ontmoeten! Spannende tijd!

    Ik zag al veel tips die we ook hebben uitgevoerd. Onze zoon was bijna 4 toen we elkaar ontmoetten.

    Wij hadden ook een aftelkalendertje gemaakt: zoveel nachtje hotel en dan de trein, dan weer zoveel nachtjes hotel en dan echt naar huis.

    Daarnaast hadden we ons huis gefilmd op de ooghoogte van een kind, beginnend vanaf de voortuin.

    Verder foto's van huis, kamers, spullen en auto.

    ik ben op taalles geweest..een aanrader! Of anders wat woorden leren, er zijn genoeg lesjes op internet te vinden.

    2 Fotoboekjes, 1 van ons, ons huis en ons kindje. En een andere, pas na een aantal dagen aangeboden met uitleg van de gids erbij met de directe familie erin. Onze zoon herkende mensen als we aan het skypen waren, dan pakte hij het fotoboekje erbij. Helemaal blij was hij dat hij dat kon! :)

    Zorg dat je hem zoveel mogelijk houvast kan geven. Maak bijvoorbeeld iedere dag een dagritme. je kunt dit bijv doen met picto's (sclera.be) Zo is de dag wat voorspelbaarder voor hem in die ontzettend verwarrende tijd. Wij begonnen de dag standaart met een foto van het ontbijt, en dan verder. Ook weer niet teveel, anders raakt hij misschien overprikkeld. Maar probeer iets te maken waarop hij kan zien dat hij en papa en mama samen zijn de hele dag.

    Neem een rugzakje mee met leuke speeltjes ed voor als je naar de notaris ed moet. Ook reserve kleding/luiers/koekjes en drinken. Het kan erg lang duren en een 4jarige gaat zo'n kantoor ‘ontdekken’ ;0)

    Het kan goed zijn dat je zoon zich heel erg klampt aan de gids. Begrijpelijk, de enige in het gezelschap die zijn taal spreekt. Probeer met je gids hier een middenweg in te vinden. Ik ken verhalen van mensen waarvan de gids het kindje heel erg onder haar vleugels nam, waardoor dat afscheid ook weer erg zwaar was en waarin ouders zich heel erg buitenspel voelden staan.

    Onze zoon was de eerste week ‘voorbeeldig’..het ging erg makkelijk. na 1 week begon hij de glazen van de tafel te gooien en kon erg dwars zijn. Heeft een paar dagen geduurd maar is erg pittig. Sluit me aan hierboven: probeer niet gelijk te gaan opvoeden maar heb begrip voor je mannetje..zijn wereld staat op zijn kop. Blijf rustig, geef hem anders iets waar hij wel mee mag gooien. Bij ons werke het om een liedje te zingen met onze namen erin..en we zijn toen al begonnen met benoemen.

    Ik kijk er met veel plezier op terug. Het was en is nog steeds geweldig!

  • csekka

    onze zoon was 3,11 jaar toen wij hem mochten ophalen. Hij sprak vloeiend Mandarijn. Wij niet.

    We hebben van de gids wat handige woordjes geleerd, (en opgenomen op een filmpje, zodat we konden oefenen). Dingen die we hem vaak hoorden zeggen, hebben we teruggevraagd aan de gids. Zij heeft ons erg geholpen op die manier.

    Dingen die je weet in het Chinees, op die manier benoemen, met het Nederlandse woord erbij.

    Heel veel dingen benoemen. Ik was verbaasd hoe snel hij dingen begreep en oppikte.

    Met non-verbaal en gebarentaal kom je heel ver.

    Wij hadden ook allerlei filmpjes en liedjes meegenomen. Bijv Bumba, en een dvd met kinderliedjes. Goed om te weten dat You tube het niet deed (doet?) in China. Ik was heel blij dat we de filmpjes op de computer hadden staan.

    Zelf Chinees leren is niet altijd de oplossing. Vrienden van ons hebben een jaar lang Chinese les gehad, bleek kun kindje een soort dialect te spreken, wat er helemaal niet op leek. Hadden ze dus weinig aan.

    Wij hebben al wel moeten opvoeden, hoor….Grenzen stellen is ook fijn voor kinderen.

    Bij de notaris was onze zoon helemaal in de stress. Dit was nl op dezelfde plek als de overdracht: hij dacht dat hij weer weg moest. Hier kun je ws goed de gids voor inschakelen om je kind voor te bereiden, als dit bij jullie het geval is…

    Succes en veel plezier…

  • zuidelijke moeder

    Wij hebben ook een ouder kindje geadopteerd. 4 jaar en 10 maanden bij overdracht.

    Zorg dat je kindje niet word overgedragen in je hotel kamer.

    Dat was bij ons wel het geval, maar daardoor is die kamer nooit fijn voor hem geweest.

    Hij wilde alsmaar buiten zijn en als we weer naar de kamer gingen begonnen heftige driftbuien.

    Bij ons was het lastig die eerste week ook aangezien hij het geduld niet had om rustig naar plaatjes te kijken aangezien hij maar zeer weinig ziet.

    De gids en ander hotelpersoneel is dan zeer hulpzaam.

    Onze kerel sprak iedereen aan in China, en nu nog, wat doen jullie, wat is dat.Wilde alles weten.

    Wij lieten hem zijn gang gaan, maar pas op want soms zeggen mensen vervelende dingen.

    Dat merk je snel genoeg aan de reactie van je kind en ga dan gewoon weg.

    Bij ons waren die weken in CHina echt een heuse achtbaan.

    Met super top momenten en super dal momenten.

    Maar we zijn oh zo blij met hem.

    Een maand in Nederland en hij wist eigelijk niet beter dat hij bij ons hoorde.

    Nu een jaar later een heerlijk knuffelbeest met jongens streken van een bijna 6 jarige.

    T@sje, heel veel plezier met de voorbereidingen en succes en veel plezier in China.

  • Jasmijn05

    Was nog iets vergeten: onze zoon heeft veel gehad aan de dvd Lotte en Max (www.lottemax.nl) Het is een gebaren dvd. Onze zoon had vrij snel door dat het met taal niet altijd overkwam en gebruikte dan gebaren. Met leuke liedjes die hij de eerste avond meezong :)

    Gaf hem een stukje vertrouwen als wij hem begrepen wat de sfeer erg ten goede kwam.

    Hierboven was iemand die het ook over opvoeden/grenzen stellen had. Mee eens dat je wel je grenzen moet stellen. Als je kindje je slaat of andere dingen doet die niet mogen wel duidelijk maken dat dat niet mag. Maar ik bedoel met opvoeden meer het ‘straffen’ en ‘eisen’ stellen.

    Onze zoon was niet gewend aan het ontbijt zoals wij dat hadden in een hotel. Was erg aan het ontdekken..prima.

    Bij ons heeft juist het positief benaderen en belonen met complimentjes erg geholpen.

    Veel plezier en hopelijk gaat het allemaal erg voorspoedig!